Opinion
Quina posicion taus comunistas que lutam per la liberacion revolucionària deu pòble?
Lo principi d’autodeterminacion qu’ei un pilar important deus comunistas, Karl Marx qu’apiegè lo dret de secession deus irlandés de l’empèri britanic. Pr’amor que shens aquò ne’s podèva pas aver nada liberacion totau deu proletariat britanic en generau. Ne vau pas díser que las nacions ne deven pas estar forçadament separadas, n’ei pas ua fin. Pr’amor que la tòca deus comunistas qu’ei d’unir tots los pòbles liures, mes abans aquò, cada nacion que deu estar independenta de verai. En prumèr lòc au nivèu economic, shens aquò pas nada independéncia. Qu’estó la linha de l’irlandés James Connolly. Un patriòta que desira ua vertadèra independéncia ne pòt pas lutar sonque tà un estat pr’amor que lo ligam d’assubjectiment e demora a travèrs de l’economia. Irlanda qu’ei l’exemple tipe mes la majoritat de las èx-colònias qu’ac son. Uei lo dia lo Mond qu’ei devesit en dus tipes d’estats: los imperialistas que dirigeishen los monopòlis (las enterpresas ditas “transnacionaus” e los estats semicoloniaus, çò que l’ideologia dominanta apèra lo tresau mond o los país sosdesvolopats). Que son aqueras partidas deu Mond que concentran totas las matèrias prumèras e lo petròli e que son somesas a las poténcias imperialistas, principaument aus Estats Units. Donc que podem aver un estat independent, dab bandèra, armada, etcetèra, shens independéncia. Un país com Brasil qu’ei un bon exemple, que passè devath la dominacion anglesa dab lo Tractat de Methuem en 1703, puish devath la dominacion deus Estats Units en 1945. Que volem díser que las enterpresas deu país que son contrarotladas per capitaus estrangèrs e que son eths qui comandan los politics locaus servils.
Que devem partir tostemps deu hons, qu’ei a díser de las estructuras economicas: quina classa s’activa darrèr cada eveniment.? Lo Principat de Catalonha qu’ei ua region capitalista rica, n’èm pas dens un esquèma de semicolònia com los país deu sud. N’i a pas nada neocolonizacion espanhòla, afirmar aquò qu’ei s’enganar. Per contra qu’i a un problèma de drets democratics, lo dret d’autodeterminacion nacionau.
La monarquia espanhòla que hè partida deus país imperialistas monopolistas, la soa borgesia imperialista (la que contraròtla los monopòlis) qu’opèra sustot en America deu Sud, ua partida de la borgesia catalana monopolista qu’ei ligada ad era. Aquera partida de la nacion catalana ne vòu pas de l’independéncia pr’amor que pòt pèrder mercats hèra importants, e era n’a pas aqueth besonh nacionau. Los ligams entre la duas borgesias que son immens.
Lo Principat de Catalonha que representa lo 25% deu PIB de l’estat borbonós, qu’ei la tresau region economica, la prumèra qu’ei lo País Basco. Qu’ei tanben ua region dab ua grana poténcia industriau. Que seré donc ua catastròfa per l’estat espanhòu, sustot que podem imaginar qu’ua tau causa que balharé alas deus granas aus bascos. La separacion deu Principat que seré donc la fin d’Espanha, de la monarquia, e fin finau la barradura de la vergonhassa de transicion. Que seré un moment de grana crisi per Madrid. Qu’ei d’alhors pr’amor d’aquò que Barack Obama e sostien la campanha antiindependéncia. N’ei pas, tanpòc, un azard que la mei grana manòbra militara de l’OTAN despuish la fin de la Guèrra Hreda que serà en Espanha a la fin de 2015. Acceptar l’independéncia qu’ei traïr las leis de l’OTAN e tanben dar carta blanca per exemple a las regions insurgentas de Donbas en Ucraïna. Quitament s’aparentament ua Catalonha independenta e poderé aver un ròtle de contraròtle d’aquesta zòna estrategica mondiau segon l’OTAN.
Clarament Espanha ne pòt pas acceptar aquò, e aquò qu’ei hèra important per nosautes. Atacar l’imperialisme sonque un drin qu’ei ja ua avançada. Nosautes que lutam tà l’instauracion de republicas socialistas, en Occitània e pertot dens lo Mond, que devem en prumèr lòc destruir los nostes vielhs estats-presons deus nostes pòbles.
B’ei pr’amor d’aquò que la borgesia catalana, devath la pression d’ua partida de las massas catalanas, ei dividida suu camin de seguir. Un deus principis de la legitimitat d’un estat borgés qu’ei lo respècte de las leis. Pujar aqueste pas, fin finau, qu’ei quasi har un acte revolucionari en se separant de l’estat shens concertacion mès que seré un jòc dangerós tad era. D’alhors los patrons catalans que’s son prononciats contra l’independéncia. Pr’amor que seré ua remesa en causa deu pacte enter la grana borgesia, l’armada e la glèisa. Pacte que demora tostemps lo fondament de l’Espanha actuau, que’u balha la soa legitimitat e estabilitat. Si lo Principat e vòu demorar un actor respectat dens las mediacions capitalistas que deverà bastir un instrument militar. Per exemple Danemarc, qu’ei de la talha deu principat, que despensa 4,33 miliards de dolars dens la soa armada. Puish tanben los aparelhs de la seguretat interiora, etcetèra. L’argument principau de la borgesia nacionau, lo hèit que Madrid que’us pana 15 miliards d’èuros per an a Catalonha, que’s cad dens l’aigua. Qu’i a tanben la question deu deute, tot un sarròt de problèmas qu’un procès non-revolucionari harà hèra complicat. Sustot, los catalans qu’espèran un melhorament de la vita vitanta, tocada per l’austeritat, la misèria creishenta, etcetèra.
Donc, qu’ei gran lo risc d’ua traïson de la borgesia suu hons de renegociacion de l’estatut cap a ua federacion. Qu’ei parièr dab l’immensa propaganda deu monopòli mediatic contra lo procès, que pòt balhar la medisha causa qu’en Escòcia.
S’aquò arriba que serà àra de passar a autes mòdes d’accions. E d’aquò Artur Mas e tots los que dirigeishen lo Principat que n’an mei paur que tot.
D’un punt de vista occitan que serà dilhèu un mejan de har avançar la causa nosta dab l’ajuda d’un estat normaument amic. Aquò tanben qu’ac vederam, n’ei pas tròp segur qu’un navèth govèrn s’esmalicie dab l’estat francés. Ne devem pas desbrombar qu’un Principat independent, de hèit, causarà ua importanta activitat independentista dens las autas regions catalanas.
Arren n’ei às jogat plan segur, mes lo camin b’ei long. L’esquèrra catalana (la CUP) que deu desvolopar l’insomission civila entà horçar la chorma d’Artur Mas a respectar los sons engatjaments. Que cau preparar tanben lo pòble aus combats pòstindependéncia sus las questions sociaus, pr’amor que, fin finau, per las massas popularas ne haserà pas grana diferéncia dens la vita vitanta. Un “Pôle Emploi” catalan que demorarà un “Pôle Emploi”, los Mossos ne seràn pas mei simpatics, etcetèra. Que cau har comprene au pòble qu’ei sonque ua debuta de procès de la vertadièra independéncia, aquesta que serà l’òbra deu pòble trabalhador dab la vaduda d’ua republica populara qu’expropriarà los monopòlis e las bancas.
La linha justa qu’ei segurament de sostiéner lo procès d’independéncia pr’amor que:
— L’autodeterminacion ei un dret e i a ua volontat hòrta deu pòble catalan, e que devem tostemps demorar deu son costat.
— L’independéncia deu Principat e significa la debuta d’un procès d’aflaquiment de l’estat espanhòu coma poténcia imperialista de prumèr plan. Que serà la fin, fin finau, de la guèrra civila e la debuta d’ua navèra èra. Que començarà dab ua de las principaus contradiccions de l’estat espanhòu e qu’ei atau qu’avança la revolucion socialista. Que serà lo parat, tanben, tà l’esquèrra revolucionària, de passar a ua navèra estapa.
[1] plan segur la rason principau que demora lo besonh de l’imperialisme deus Estats Units d’assegurar lo contraròtle de la politica internacionau de l’Union Europèa, au moment ont de nombrosas votz e’s questionan sus la politica deus Estats Units en Ucraïna. Qu’i aurà tanben lo desbarcament mei important despuish lo de Normandia de 1944. Qu’ei un acte imperialista hèra hòrt: demostrar que podem envaïr quauques país dens lo Mond.
Que devem partir tostemps deu hons, qu’ei a díser de las estructuras economicas: quina classa s’activa darrèr cada eveniment.? Lo Principat de Catalonha qu’ei ua region capitalista rica, n’èm pas dens un esquèma de semicolònia com los país deu sud. N’i a pas nada neocolonizacion espanhòla, afirmar aquò qu’ei s’enganar. Per contra qu’i a un problèma de drets democratics, lo dret d’autodeterminacion nacionau.
La monarquia espanhòla que hè partida deus país imperialistas monopolistas, la soa borgesia imperialista (la que contraròtla los monopòlis) qu’opèra sustot en America deu Sud, ua partida de la borgesia catalana monopolista qu’ei ligada ad era. Aquera partida de la nacion catalana ne vòu pas de l’independéncia pr’amor que pòt pèrder mercats hèra importants, e era n’a pas aqueth besonh nacionau. Los ligams entre la duas borgesias que son immens.
Lo Principat de Catalonha que representa lo 25% deu PIB de l’estat borbonós, qu’ei la tresau region economica, la prumèra qu’ei lo País Basco. Qu’ei tanben ua region dab ua grana poténcia industriau. Que seré donc ua catastròfa per l’estat espanhòu, sustot que podem imaginar qu’ua tau causa que balharé alas deus granas aus bascos. La separacion deu Principat que seré donc la fin d’Espanha, de la monarquia, e fin finau la barradura de la vergonhassa de transicion. Que seré un moment de grana crisi per Madrid. Qu’ei d’alhors pr’amor d’aquò que Barack Obama e sostien la campanha antiindependéncia. N’ei pas, tanpòc, un azard que la mei grana manòbra militara de l’OTAN despuish la fin de la Guèrra Hreda que serà en Espanha a la fin de 2015. Acceptar l’independéncia qu’ei traïr las leis de l’OTAN e tanben dar carta blanca per exemple a las regions insurgentas de Donbas en Ucraïna. Quitament s’aparentament ua Catalonha independenta e poderé aver un ròtle de contraròtle d’aquesta zòna estrategica mondiau segon l’OTAN.
Clarament Espanha ne pòt pas acceptar aquò, e aquò qu’ei hèra important per nosautes. Atacar l’imperialisme sonque un drin qu’ei ja ua avançada. Nosautes que lutam tà l’instauracion de republicas socialistas, en Occitània e pertot dens lo Mond, que devem en prumèr lòc destruir los nostes vielhs estats-presons deus nostes pòbles.
B’ei pr’amor d’aquò que la borgesia catalana, devath la pression d’ua partida de las massas catalanas, ei dividida suu camin de seguir. Un deus principis de la legitimitat d’un estat borgés qu’ei lo respècte de las leis. Pujar aqueste pas, fin finau, qu’ei quasi har un acte revolucionari en se separant de l’estat shens concertacion mès que seré un jòc dangerós tad era. D’alhors los patrons catalans que’s son prononciats contra l’independéncia. Pr’amor que seré ua remesa en causa deu pacte enter la grana borgesia, l’armada e la glèisa. Pacte que demora tostemps lo fondament de l’Espanha actuau, que’u balha la soa legitimitat e estabilitat. Si lo Principat e vòu demorar un actor respectat dens las mediacions capitalistas que deverà bastir un instrument militar. Per exemple Danemarc, qu’ei de la talha deu principat, que despensa 4,33 miliards de dolars dens la soa armada. Puish tanben los aparelhs de la seguretat interiora, etcetèra. L’argument principau de la borgesia nacionau, lo hèit que Madrid que’us pana 15 miliards d’èuros per an a Catalonha, que’s cad dens l’aigua. Qu’i a tanben la question deu deute, tot un sarròt de problèmas qu’un procès non-revolucionari harà hèra complicat. Sustot, los catalans qu’espèran un melhorament de la vita vitanta, tocada per l’austeritat, la misèria creishenta, etcetèra.
Donc, qu’ei gran lo risc d’ua traïson de la borgesia suu hons de renegociacion de l’estatut cap a ua federacion. Qu’ei parièr dab l’immensa propaganda deu monopòli mediatic contra lo procès, que pòt balhar la medisha causa qu’en Escòcia.
S’aquò arriba que serà àra de passar a autes mòdes d’accions. E d’aquò Artur Mas e tots los que dirigeishen lo Principat que n’an mei paur que tot.
D’un punt de vista occitan que serà dilhèu un mejan de har avançar la causa nosta dab l’ajuda d’un estat normaument amic. Aquò tanben qu’ac vederam, n’ei pas tròp segur qu’un navèth govèrn s’esmalicie dab l’estat francés. Ne devem pas desbrombar qu’un Principat independent, de hèit, causarà ua importanta activitat independentista dens las autas regions catalanas.
Arren n’ei às jogat plan segur, mes lo camin b’ei long. L’esquèrra catalana (la CUP) que deu desvolopar l’insomission civila entà horçar la chorma d’Artur Mas a respectar los sons engatjaments. Que cau preparar tanben lo pòble aus combats pòstindependéncia sus las questions sociaus, pr’amor que, fin finau, per las massas popularas ne haserà pas grana diferéncia dens la vita vitanta. Un “Pôle Emploi” catalan que demorarà un “Pôle Emploi”, los Mossos ne seràn pas mei simpatics, etcetèra. Que cau har comprene au pòble qu’ei sonque ua debuta de procès de la vertadièra independéncia, aquesta que serà l’òbra deu pòble trabalhador dab la vaduda d’ua republica populara qu’expropriarà los monopòlis e las bancas.
La linha justa qu’ei segurament de sostiéner lo procès d’independéncia pr’amor que:
— L’autodeterminacion ei un dret e i a ua volontat hòrta deu pòble catalan, e que devem tostemps demorar deu son costat.
— L’independéncia deu Principat e significa la debuta d’un procès d’aflaquiment de l’estat espanhòu coma poténcia imperialista de prumèr plan. Que serà la fin, fin finau, de la guèrra civila e la debuta d’ua navèra èra. Que començarà dab ua de las principaus contradiccions de l’estat espanhòu e qu’ei atau qu’avança la revolucion socialista. Que serà lo parat, tanben, tà l’esquèrra revolucionària, de passar a ua navèra estapa.
[1] plan segur la rason principau que demora lo besonh de l’imperialisme deus Estats Units d’assegurar lo contraròtle de la politica internacionau de l’Union Europèa, au moment ont de nombrosas votz e’s questionan sus la politica deus Estats Units en Ucraïna. Qu’i aurà tanben lo desbarcament mei important despuish lo de Normandia de 1944. Qu’ei un acte imperialista hèra hòrt: demostrar que podem envaïr quauques país dens lo Mond.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
« L’autodeterminacion ei un dret e i a ua volontat hòrta deu pòble catalan, e que devem tostemps demorar deu son costat. » L'autodeterminacion es un dreit pet tot pòble, catalan o pas. E devèm totestemps demorar al costat dels Catalans, estant qu'eles e nosautres, sèm un meteis pòble, desseparat per la politica de tèstas coronadas que parlavan pas la nòstra lenga quitament.
Lo rasonament es bon. Los estats se servan totjorn de las mesmas armas : lo canon e l'ideologia.
Lo pòble chausit totjorn la vista d'un chen de maison plan ben norit pus leu que viure libre coma un lop mas que creba d'afam. Es per aquò que la consciença de classa a tant de mau a passar.
Faça aus canons e a l'ideologia avem qu'una arma: la pensada.
Chausissetz totjorn de las pensadas de coopeéracion de patz e jamai contre per que lo contre apela lo contre; fai neisser daus guerriers donc de las rivalitats e de las guerras. Vòstre comportament, vòstra revendicacipn dependan de vòstras pensadas. La pensada es una onda que s'en vai e que tòrna quand tròba un obstacle. Si quò es de las pensadas de paur, de jalosia, de òdi, l'echò vos tòrnara las mesmas mas amplifiadas. Si quò es de las pensadas de patz e de cooperacion quò es aquelas ideias que tòrnan.
Pensas-i! Avetz pas belcòp de poder mas avetz lo poder de chausir vòstras pensadas.
Las pensadas son dins l'aer coma l'òm dich.
L'ONU es moribonda mas qual poder a dins un monde dominat per las rivalitats e l'enveja d'esser lo prumier?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari