Opinion
Perqué Martin Malvyn non fa coma Paul Giacobbi en Corsega?
La setmana passada l’Assemblada de Corsega aprovèt l’estatut de cooficialitat de la lenga còrsa. Mai precisament, se tracta d’un tèxt presentat pel president del Conselh de la Lenga Còrsa, un organisme creat per la Collectivitat Territoriala de Corsega, que prevei l’usatge del còrs dins las escòlas e en las relacions amb l’administracion publica. Òsca!
Evidentament, caldrà reformar la constitucion francesa per qu’aquesta oficialitat pòsca intrar en vigor, car totes sabèm que, malgrat çò que diga l’Assemblada de Corsega, la constitucion francesa marca clarament qu’en França i a sonque lo francés coma lenga oficiala. Ça que la, aquò es una excellenta declaracion de volontats politicas e, çò qu’es encara mai important, una revendicacion de sobeiranetat politica.
Per detalhar un pauc mai las causas, dirai que la votacion de “l’oficialitat” se faguèt a l’unanimitat de totes aqueles deputats que votèron, aquò’s 36. La màger part d’aquestes deputats èran de deputats d’esquèrra –socialistas e non solament socialistas–. En fait, lo President del Conselh Executiu de Corsega ven de la familha politica socialista, e lo President de l’Assemblada de Corsega ven del Partit Comunista.
Arribats a aquel punt, la question se pausa: perqué los Presidents socialistas o d’esquèrra dels Conselhs Regionals de l’Occitània francesa non prepausan exactament lo meteis tèxt votat en Corsega la setmana passada, mas aplicat a l’occitan en cò nòstre? Pels que non seguisson los resultats electorals franceses, vos dirai que la manièra de saber quines son los Conselhs Regionals occitans d’esquèrra es plan simpla: totes.
Dimars ausissiam sus France 2 lo ministre de l’educacion que se mostrava obèrt a l’educacion bilingüa. Sembla que lo ministre a escotat los brams que faguèron qualques unes davant l’UNESCO. Bona causa, mas lo problèma de las lengas regionalas contunha e va contunhar fins que las nòstras demandas sián completament assumidas, al 100%, pels nòstres representants regionals e locals, es a dire, los nòstres presidents regionals –aital coma los nòstres presidents departamentals e los nòstres cònsols–, aital coma s’es passat en Corsega. Perqué? Perque lo jorn que los nòstres presidents regionals assumiràn al 100% las nòstras demandas, aquestas demandas non seràn las demandas de cèrtes collectius, de cèrtas associacions, o de cèrtas personalitats: seràn las demandas de totes los ciutadans de las regions de França. Alavetz, los nòstres presidents regionals auràn lo coratge politic d’i anar? Los nòstres presidents regionals priorizaràn lor territòri? Aquesta es la question.
Evidentament, caldrà reformar la constitucion francesa per qu’aquesta oficialitat pòsca intrar en vigor, car totes sabèm que, malgrat çò que diga l’Assemblada de Corsega, la constitucion francesa marca clarament qu’en França i a sonque lo francés coma lenga oficiala. Ça que la, aquò es una excellenta declaracion de volontats politicas e, çò qu’es encara mai important, una revendicacion de sobeiranetat politica.
Per detalhar un pauc mai las causas, dirai que la votacion de “l’oficialitat” se faguèt a l’unanimitat de totes aqueles deputats que votèron, aquò’s 36. La màger part d’aquestes deputats èran de deputats d’esquèrra –socialistas e non solament socialistas–. En fait, lo President del Conselh Executiu de Corsega ven de la familha politica socialista, e lo President de l’Assemblada de Corsega ven del Partit Comunista.
Arribats a aquel punt, la question se pausa: perqué los Presidents socialistas o d’esquèrra dels Conselhs Regionals de l’Occitània francesa non prepausan exactament lo meteis tèxt votat en Corsega la setmana passada, mas aplicat a l’occitan en cò nòstre? Pels que non seguisson los resultats electorals franceses, vos dirai que la manièra de saber quines son los Conselhs Regionals occitans d’esquèrra es plan simpla: totes.
Dimars ausissiam sus France 2 lo ministre de l’educacion que se mostrava obèrt a l’educacion bilingüa. Sembla que lo ministre a escotat los brams que faguèron qualques unes davant l’UNESCO. Bona causa, mas lo problèma de las lengas regionalas contunha e va contunhar fins que las nòstras demandas sián completament assumidas, al 100%, pels nòstres representants regionals e locals, es a dire, los nòstres presidents regionals –aital coma los nòstres presidents departamentals e los nòstres cònsols–, aital coma s’es passat en Corsega. Perqué? Perque lo jorn que los nòstres presidents regionals assumiràn al 100% las nòstras demandas, aquestas demandas non seràn las demandas de cèrtes collectius, de cèrtas associacions, o de cèrtas personalitats: seràn las demandas de totes los ciutadans de las regions de França. Alavetz, los nòstres presidents regionals auràn lo coratge politic d’i anar? Los nòstres presidents regionals priorizaràn lor territòri? Aquesta es la question.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#15 Lo titre de l'article es benleu maladrech. Efectivament qui coneis Malvy ? E mai en Miegjorn Pirineus ! E qui coneis Souchon, Denanot, Vauzelle ? Fasetz me excusa ai obludat los noms daus presidents d'Aquitània e de Lengadòc Rosselhon. E crese que coneisse pas lo president de Ròse-Aups.
Mas manca dins lo titre, l'article nos parla ben daus "Presidents socialistas o d’esquèrra dels Conselhs Regionals de l’Occitània francesa". Marçal Girbau pòt pas èsser mai clar que quò. Eu parla pas nonmàs d'una region.
#15 Miègjorn-Pireneus es una region francesa, se voletz veire las régions occitanas culturalas es aquí
http://fr.wikipedia.org/wiki/Occitanie#R.C3.A9gions_culturelles
e mai d'entresenhas aquí
http://fr.wikipedia.org/wiki/Occitan#R.C3.A9gions_occitanes
Sòmi : caldriá qu'un jorn lo monde parlan de régions occitanas e non pas francesas ;-)
#5 Procès d'intencion ? Lhèu. Mes qu'ac arreligui a uas causas qui's digón de Marçal dens los comentaris, e qui eth n'a pas jamei voludas desmentir. Se l'Occitania n'ei pas Mieidia-Pirenèus, perqué parlar de Malvy dens lo títol ? E d'aulhors, qui ei Malvy ? Tot occitan deis Aups aus Pirenèus e de Culan a Salardú e deu saber qui ei Malvy ? E dab aquò n'ei pas solament explicat dens l'article ! Mes Jornalet qu'ei ua gaseta panoccitana, non un quotidian regionau de Mieidia Pirenèus. Qué diserén se quauqu'un escrivè un article titolat: "Perqué Souchon fa pas coma Giacobbi" ?
#13 Peu moment, qu'avem vist un cambiament de politica de la Generalitat dab Catalonha Nòrd. Se los mens soviers e son bons, qu'èra Girbau qui nse n'assabentava. Aquò dit, la dinamica basca deu Nòrd que deu hèra au nacionalisme, mes via l'implantacion au Nòrd deus refugiats de la Guèrra civila espanhòla, puish de l'ETA, e non com resultat de pressions viengudas deu Sud. Mes lo Sud, vertat n'ei pas enqüèra independent, e au contra de las previsions qui's podèn har a la fin de las annadas 90, qu'a uei lo dia mei pòc de chanças, a tèrmi cort, que la Catalonha d'obtiéner l'independéncia.
#12 Los resultats, puslèu... Ai pas cap de dobte sus l'independéncia de Catalonha, perque lo pòble catalan la vòl mentre que l'estat espanhòl, de mai en mai centralista e nostalgic del franquisme, tomba dins la caricatura. Per ieu, l'estrategia del Partit Occitan pòt pas foncionar perqu'existís sonque coma aliat timid d'EELV... O disi pas per donar de leiçons perqu'es evident tanben qu'es pas aisit de conscientizar la populacion occitana après tant de sègles d'alienacion. Per contra, vesi pas perqué l'independéncia d'una nacion vesina e amiga, que sosten la nacion occitana en reconeissent plenament la Val d'Aran, auriá pas de consequéncias sus nosautres.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari