De l’arribada deu professionalisme enlà, los perhius deu president de club qu’an plan cambiat. De costuma, se tractava de capulats venguts deu terrador locau qui sabèvan mei plan que qui que sia incarnar l’esperit de l’equipa e deu vilatge o de la vila que representava, o qui parlavan mei hòrt que non pas los autes. Dens los clubs petits, la plaça de president ei enqüèra sovent assegurada per un volontari nomat ad aqueste pòst peus sons pars “tà que los nòstes joens ajan quauquarren de hèr lo dimenge” e doncas que “pr’amor cau que quauqu’un s’i gahe”.
 
Mès tot que cambièc (o gaireben) au som de la planeta ovau dab la dubertura au monde de l’entrepresa e de la moneda. Shens d’aténher las cimas financèras fotbolisticas, los clubs de rugbi que’s cambièn en societats comerciaus e la gestion ne vasoc hèra mei complèxa. Aquò n’estoc pas shens d’atirar ua fòrma navèra de dirigents venguts d’estremaus de totis qui vesen dens la veishiga un investiment coma los autes. A despart d’un ipermediatizat Max Guazzini dejà retirat, podèm trobar au demiei deus patrons deu Tòp 14 personalitats divèrsas, non pas tostemps neuridas au pè de la vit ni tampauc creishuts au vent d’Autan. Qu’èi causit entà uei lo pertrèit benlèu mei atipic de la profession, un president vengut de l’enlà, la biografia susprenenta deu president deu Montpelhièr Erau Rugbi: lo Mohed Altrad.
 
La soa data de neishença n’ei pas sabuda. Quan vos disoi qu’ei susprenent, ne mentissèvi pas. E pr’amor eth medish ne coneish pas lo son pròpi dia de vasuda! Que cau cercar la rason dens lo lòc: au bèth miei de l’èrm sirian. La soa familha ei ua familha de bedoïns. Aquí qu’èm luenh deu CV classic d’un president de Tòp 14, be cau confessar.
 
Vasut un bèth dia de 1948, o de 1949, benlèu 1950 o 1951, (Lo temps dens aqueste mitan n’ei pas brica important), lo nòste personatge qu’a doncas entre 62 e 65 ans. Aquò rai. Mès vàser dens un èrm n’ei pas la sola particularitat d’aquesta debuta de vida. Se son pair ei un capdau de tribú, çò qui presagiaré d’ua existéncia meilèu aisida, l’azardèr de la vida voloc que la soa mair sia espudiada peu son marit. Soleta au bèth miei de l’èrm, va mainadar e copar lo cordolhon dab las dents. Ei aquí, “suu sable a mila miles d’ua quita tèrra poblada”, dens un paisatge de Petit Princi mès shens d’aviator ni tampauc de mauton, que va començar l’istòria. Plan lèu lo petit Mohed vasoc orfanin. Neurit per ua mairbona qui ne volèva pas qu’angosse a l’escòla, que’u calerà insistir entà poder recéber l’educacion deus dròlles de la soa edat. Que’u calerà bàte’s, tot mainat qu’èra, contra las maishantas condicions, la set, la hami e a còps lo hred. Qu’aprenoc de léger tot solet, puish, qu’anarà totun lavetz a l’escòla e au licèu de Racca, vila coneishuda adara pr’amor deus violents combats que s’i debanèn en març de 2013. Dens aquera ciutat sus las ribas d’Eufrates, qu’obtengoc lo son bachelierat.
 
Per astre, Siria ei un país modèrne e l’educacion n’i ei pas negligida. Coma bon aprenent, que pòt recéber ua ajuda de l’Estat entà anar estudiar a l’estrangèr. Que causirà França e qu’arribèc un bèth jorn a Montpelhièr. Estudiant estinglant (A maugrat, que l’avoa a còps, d’uas umiliacions cotidas coma Arabe), qu’obtengoc uns diplòmas d’engenhaire dinc a un doctorat d’informatica. Après un pòst en çò d’Alcatel e Thompson, qu’apitarà la soa firma pròpia, que la vendoc, puish que crompèc ua societat d’apontatge (que començarà per aprénguer lo mot qui ne coneishèva pas), qui serà l’embrion deu futur grop Atrad qui ei adara present dens quatòrze país. En 2011, que muisha lo son enrasigament dens lo Lengadòc qui l’a arcuelhut en tot crompar lo club de rugbi Montpelhièr-Eraut, ongan cincau de la fasa purmèra deu Tòp 14. Discret e aimable, lo Mohed que contrasta dens un país de parlahòrt coma lo Jòrdi Frêche o lo Loïs Niccollin.
 
Ua origina inatenduda, ua bèra escaduda comerciau, la biografia deu Mohed Altrad ei plasenta, mès … n’ei pas tot!

En mei d’aquò, aqueste patron desenvolopa ua filosofia de mesa en valor deu multiculturalisme qui representa segon eth ua riquessa vertadièra entà la soa companhia on se parlan uas ueit lengas. Ça ditz ua entrepresa n’ei pas arren “qu’ua construccion umana, hèita per òmis entà òmis”.
 
E entad acabar aqueste perhiu mei qu’atipic, que cau díser lo nòste president-bedoïn-entreprenaire ei tanben un escrivan. Editat per Actes Sud, que publiquèc tres ensais suu manatjament d’entrepresa mès tanben quate romans, deus quaus tres autobiografics: Badawi, Bédouin, L’hypothèse de Dieu, e un conde d’amor basat sus l’istòria de l’Orient Mejan, de Babilònia assetjada peus Pèrses dinc a Cisjordania de uei, La Promesse d’Annah.
 
Pair de cinc dròlles, lo Mohed ne rehinha pas d’anar a l’encontre de liceans de la region Lengadòc entà’us comunicar la soa filosofia de la vita e, ça ditz, lo talent de l’esfòrç, mès tanben entà tornar a la region tot çò qui’u balhèc quan arribèc. Son interés entau rugbi ei ua pròva de las bonas de l’integracion escaduda d’aqueste Petit Princi vengut de l’èrm au demiei d’ua Occitània, tèrra d’arcuelh e de tolerància, qui’s bastiscoc au briu deus sègles gràcias a l’apòrt d’òmis portaires de culturas de totas.
 
Comprenguèm lavetz qu’a balhat aus sons jogadors tanben l’enveja de’s suberpassar entad anar quèrre un pavés e deu portar au Clapàs.
 
Rendètz-ve en 2014!