Opinion
La malediccion deus volcans
L’Associacion Esportiva Montferrandesa Clarmont Auvèrnhe ei un deus clubs mei beròis d’Occitània. Ligat evidentament a ua escaduda industriau, la de las usinas de pneum¡atics Michelin, l’aròu estoc creat en 1911 peu Marcèu Michelin, hilh de l’Andrèu, fondator de la marca deu Bibendum. A la debuta, la mira sociau de divertir los emplegats de la fabrica (meilèi que de non pas s’avejar dens amassadas sindicaus lassaderas – de véser lo sens doble deu mot distraire en francés) èra clarament aficada per l’apellacion originau: Association Sportive Michelin.
De notar entà’s balhar ua idèia precisa, que Michelin ei lo dusau contructor de pneumatics deu monde darrèr Bridgestone mès davant Goodyear o Dunlop, present dens 170 país e emplegant mei de 110.000 personas. Au planchòt de l’entrepresa innovanta: lo pneu desmontable (1891), lo pneuralh (1930), la carpenta radiau, las mapas rotèras e lo celèbre guida gastronomic.
Mès coma cada escaduda esconomica possedís immancablament lo son revèrs sociau, l’istòria de la societat estoc marcada per ua susmauta dita de Phu-Riêng en 1930 dens las plantacions de cauchó Michelin au Vietnam, l’escandale deus licenciaments borsièrs en 1999 (anóncia la medisha setmana deu creish deus beneficis semestraus e de 7500 supressions d’emplecs) e ua condemnacion en 2006 per discriminacion sindicau.
En 1922, ua lei antipublicitari dens l’espòrt obliga lo club de cambiar de nom, estore d’ara enlà l’Associacion Esportiva Monferrandesa (ASM). En 1926 l’equipa atenh l’elita deu campionat nacionau qui ne deishère pas mei.
En 1936, après ua cauma de las bèras dens las usinas mentre la quau los obrèrs de Michelin obtengón ua aumentada de salari de 25%, los jaunards, enchafrats atau pr’amor de las colors jaune e blau deus camisòts, qu’arriban en finala deu campionat. La finala se debanèc a Tolosa contra Narbona. A la cincau minuta, lo miei de mesclanha, Pèir Tièrn (nascut a Tièrn e obrèr dens la cotereria!) passa ua penalitat deus cinquanta mètres, esplèit vertadèr per l’epòca. Mès aquò ne serà pas pro, los Narbonés mei ahialats marquèn dus ensais e se hascón seguir lo pavés. Purmèr despunt entaus Auvernhats.
En 1937, e que s’i tornan de hèr la finala contra, aqueste còp, lo CS Vièna. Lo Pèir Tièrn (Qui estoc tanben un deus dus jogadors seleccionats en çò deus Blaus abans e après la guèrra) torna passar sa penalitat deus 50 mètres, los jaunards son favorits, los avants senhorejan sus la mesclanha. Excès de hidança? Mistèri. Los Auvernhats perdón la dusau finala a de reng.
En 1938, per contra, purmèra victòria en desfís Du-Manoir contra Perpinhan.
La guèrra esclaca. Ua sola torpilha sufís entà prénguer la vita de tres jogadors suu medish batèu, lo Sirocco, lo 31 de mai de 1940 (mensh d’un mes abans l’armistici). Marius Bellot, un aute jogador, que’s moriscoc en deportacion.
En 1943, Clarmont ei eliminat en miei-finala de la “Zòna Sud” (Biàrritz e Baiona son dens la “Zòna Nòrd”!!).
1945: Des·hèita en finala de la Copa de França contra Agen.
1946: Des·hèita en finala de la Copa de França contra Tolosa.
Seguiscoc un periòde drin calme dinc a la annadas 70 quan lo club torna trobar son ambicion. En 1970, un còp de mei ua finala deu campionat perduda contra La Vouta. L’equipa que’s dòta d’un molon d’avants de crànher enchafrat “Lo monstre de setze camas”. En 1976, après la torpilha deu Sirocco, un eslambrec va hornir a l’istòria deu club ua auta hèita d’un mau-sòrt incredible: lo jogador estremèr Joan-Francèsc Philiponneau ei trucat peu pericle au bèth miei deu prat Marcèu-Michelin. Que defuntèc a maugrat deus suenhs prodigats.
1978: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 4 contra Besièrs.
1994: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 5 contra Tolosa.
1999: Clarmont ganha lo Desfís Europenc, sia la “petita copa d’Euròpa! Fin de la seria maudita? Benlèu pas, mès totis i volon créser.
Medisha annada: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 6 contra Tolosa.
2000: La “grana” Copa d’Euròpa! Bona sason mès des·hèita en quart de finala.
2001: Tot parièr, des·hèita en quart de finala.
2001 tanben: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 7 contra Tolosa.
2003: Eliminacion deu campionat en darrèra segonda de l’encontre dab Grenòble.
2004: Des·hèita en finala deu Desfís Europenc contra los Harlequins.
2007: Victòria en finala deu Desfís Europenc, mès des·hèita en finala deu Campionat de França n° 8 contra l’Estadi Francés.
2008: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 9 contra Tolosa.
2009: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 10 contra Perpinhan.
Mès l’annada 2010 vesoc çò qui sembla estar la fin d’un pantaish rugbistic auvernhat: los Clarmontés que gahan lo Pavés de Brennus en finala contra Perpinhan! Lo Morgan Parra, lo miei de mesclanha, ei nomejat “mei bon jogador de la sason”. Mei de 60.000 personas que hestegèn la victòria sus la Plaça de Jaude. La peniténcia èra acabada? Tot muishava que lo club èra arribat a un nivèu internacionau dab un avenidor clarejent. E totun, a la prima de 2013, vaquí la recaduda: après ua sason gaireben per·hèita dab ua purmèra plaça deu Tòp 14 per la fin de la fasa regulara e ua qualificacion eroïca en Copa d’Euròpa (6 encontres – 6 victòrias de las quaus ua contra lo Leinster campion en títol a Dublin!), los nostes jaunards arriban en finala europenca e, a maugrat d’ua dominacion neta, acaban sus ua des·hèita de mei contra Tolon sus l’escòre tragic de 15-16!
La seguida de la sason serà un pantaish de mei: après aqueste truc suu cap, los Auvernhats encontran Castras en miei-finala deu campionat, mès se vei que “n’i son pas mei” suu terrenh. Ensucats per la des·hèita de Dublin, los Volcans balajan lo prat shens de poder trobar lo trauc. En debuta de dusau miei-temps, lavetz que s’i hasèvan de tornar trobar l’ofensiva, ua passa interceptada acabèc los lors espers d’un còp de cotèth dens l’esquina.
Se hèm lo totau de las mauescadudas d’aquera equipa qui, qu’ac cau precisar, ei ua de las mei coratjosas e valorosas d’Occitània e d’endacòm mei, trobam ua soma de 20 des·hèitas suu darrèr escalon de competicions de totas: Campionat, Copa, Desfís du Manoir, Copa d’Euròpa e Desfís Europenc. Se hornissèm tanben las finalas perdudas deu camionat Esper, qu’arribam a 28.
De qué manca lavetz aus Auvernhats? Que hèn tostemps un tribalh arremirabla qui hè aunor au rugbi, mès que’us hè hrèita au darrèr moment lo petit dequerò qui’vs cambia en campion victoriós. Un esperit? Benlèu. Se hèi la comparason dab los ahuecats tolosencs qui coneishi plan, vesi qu’eths son sovent meilèu engüeishats a la velha d’ua finala, supersticiós e nerviós, lavetz que lo public de Clarmant pareish hidançós e gaujós. La diferéncia s’apèra benlèu la “paur a pérder”, ua mena de malautia qui’vs balha los reflèx de la bèstia de fasa finala. En resumir, los Auvernhats son benlèu tròp aunèstes.
Que’us pertòca sonque ad eths de cambiar la via deu destin.
De notar entà’s balhar ua idèia precisa, que Michelin ei lo dusau contructor de pneumatics deu monde darrèr Bridgestone mès davant Goodyear o Dunlop, present dens 170 país e emplegant mei de 110.000 personas. Au planchòt de l’entrepresa innovanta: lo pneu desmontable (1891), lo pneuralh (1930), la carpenta radiau, las mapas rotèras e lo celèbre guida gastronomic.
Mès coma cada escaduda esconomica possedís immancablament lo son revèrs sociau, l’istòria de la societat estoc marcada per ua susmauta dita de Phu-Riêng en 1930 dens las plantacions de cauchó Michelin au Vietnam, l’escandale deus licenciaments borsièrs en 1999 (anóncia la medisha setmana deu creish deus beneficis semestraus e de 7500 supressions d’emplecs) e ua condemnacion en 2006 per discriminacion sindicau.
En 1922, ua lei antipublicitari dens l’espòrt obliga lo club de cambiar de nom, estore d’ara enlà l’Associacion Esportiva Monferrandesa (ASM). En 1926 l’equipa atenh l’elita deu campionat nacionau qui ne deishère pas mei.
En 1936, après ua cauma de las bèras dens las usinas mentre la quau los obrèrs de Michelin obtengón ua aumentada de salari de 25%, los jaunards, enchafrats atau pr’amor de las colors jaune e blau deus camisòts, qu’arriban en finala deu campionat. La finala se debanèc a Tolosa contra Narbona. A la cincau minuta, lo miei de mesclanha, Pèir Tièrn (nascut a Tièrn e obrèr dens la cotereria!) passa ua penalitat deus cinquanta mètres, esplèit vertadèr per l’epòca. Mès aquò ne serà pas pro, los Narbonés mei ahialats marquèn dus ensais e se hascón seguir lo pavés. Purmèr despunt entaus Auvernhats.
En 1937, e que s’i tornan de hèr la finala contra, aqueste còp, lo CS Vièna. Lo Pèir Tièrn (Qui estoc tanben un deus dus jogadors seleccionats en çò deus Blaus abans e après la guèrra) torna passar sa penalitat deus 50 mètres, los jaunards son favorits, los avants senhorejan sus la mesclanha. Excès de hidança? Mistèri. Los Auvernhats perdón la dusau finala a de reng.
En 1938, per contra, purmèra victòria en desfís Du-Manoir contra Perpinhan.
La guèrra esclaca. Ua sola torpilha sufís entà prénguer la vita de tres jogadors suu medish batèu, lo Sirocco, lo 31 de mai de 1940 (mensh d’un mes abans l’armistici). Marius Bellot, un aute jogador, que’s moriscoc en deportacion.
En 1943, Clarmont ei eliminat en miei-finala de la “Zòna Sud” (Biàrritz e Baiona son dens la “Zòna Nòrd”!!).
1945: Des·hèita en finala de la Copa de França contra Agen.
1946: Des·hèita en finala de la Copa de França contra Tolosa.
Seguiscoc un periòde drin calme dinc a la annadas 70 quan lo club torna trobar son ambicion. En 1970, un còp de mei ua finala deu campionat perduda contra La Vouta. L’equipa que’s dòta d’un molon d’avants de crànher enchafrat “Lo monstre de setze camas”. En 1976, après la torpilha deu Sirocco, un eslambrec va hornir a l’istòria deu club ua auta hèita d’un mau-sòrt incredible: lo jogador estremèr Joan-Francèsc Philiponneau ei trucat peu pericle au bèth miei deu prat Marcèu-Michelin. Que defuntèc a maugrat deus suenhs prodigats.
1978: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 4 contra Besièrs.
1994: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 5 contra Tolosa.
1999: Clarmont ganha lo Desfís Europenc, sia la “petita copa d’Euròpa! Fin de la seria maudita? Benlèu pas, mès totis i volon créser.
Medisha annada: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 6 contra Tolosa.
2000: La “grana” Copa d’Euròpa! Bona sason mès des·hèita en quart de finala.
2001: Tot parièr, des·hèita en quart de finala.
2001 tanben: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 7 contra Tolosa.
2003: Eliminacion deu campionat en darrèra segonda de l’encontre dab Grenòble.
2004: Des·hèita en finala deu Desfís Europenc contra los Harlequins.
2007: Victòria en finala deu Desfís Europenc, mès des·hèita en finala deu Campionat de França n° 8 contra l’Estadi Francés.
2008: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 9 contra Tolosa.
2009: Des·hèita en finala deu Campionat de França n° 10 contra Perpinhan.
Mès l’annada 2010 vesoc çò qui sembla estar la fin d’un pantaish rugbistic auvernhat: los Clarmontés que gahan lo Pavés de Brennus en finala contra Perpinhan! Lo Morgan Parra, lo miei de mesclanha, ei nomejat “mei bon jogador de la sason”. Mei de 60.000 personas que hestegèn la victòria sus la Plaça de Jaude. La peniténcia èra acabada? Tot muishava que lo club èra arribat a un nivèu internacionau dab un avenidor clarejent. E totun, a la prima de 2013, vaquí la recaduda: après ua sason gaireben per·hèita dab ua purmèra plaça deu Tòp 14 per la fin de la fasa regulara e ua qualificacion eroïca en Copa d’Euròpa (6 encontres – 6 victòrias de las quaus ua contra lo Leinster campion en títol a Dublin!), los nostes jaunards arriban en finala europenca e, a maugrat d’ua dominacion neta, acaban sus ua des·hèita de mei contra Tolon sus l’escòre tragic de 15-16!
La seguida de la sason serà un pantaish de mei: après aqueste truc suu cap, los Auvernhats encontran Castras en miei-finala deu campionat, mès se vei que “n’i son pas mei” suu terrenh. Ensucats per la des·hèita de Dublin, los Volcans balajan lo prat shens de poder trobar lo trauc. En debuta de dusau miei-temps, lavetz que s’i hasèvan de tornar trobar l’ofensiva, ua passa interceptada acabèc los lors espers d’un còp de cotèth dens l’esquina.
Se hèm lo totau de las mauescadudas d’aquera equipa qui, qu’ac cau precisar, ei ua de las mei coratjosas e valorosas d’Occitània e d’endacòm mei, trobam ua soma de 20 des·hèitas suu darrèr escalon de competicions de totas: Campionat, Copa, Desfís du Manoir, Copa d’Euròpa e Desfís Europenc. Se hornissèm tanben las finalas perdudas deu camionat Esper, qu’arribam a 28.
De qué manca lavetz aus Auvernhats? Que hèn tostemps un tribalh arremirabla qui hè aunor au rugbi, mès que’us hè hrèita au darrèr moment lo petit dequerò qui’vs cambia en campion victoriós. Un esperit? Benlèu. Se hèi la comparason dab los ahuecats tolosencs qui coneishi plan, vesi qu’eths son sovent meilèu engüeishats a la velha d’ua finala, supersticiós e nerviós, lavetz que lo public de Clarmant pareish hidançós e gaujós. La diferéncia s’apèra benlèu la “paur a pérder”, ua mena de malautia qui’vs balha los reflèx de la bèstia de fasa finala. En resumir, los Auvernhats son benlèu tròp aunèstes.
Que’us pertòca sonque ad eths de cambiar la via deu destin.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Beròi istoric. Pensi pas que sobren de modestia, sembla que gerissen mau l'estrès. La sofrologia ajuda hèra a superar tot aquò. En tot cas regalan lo lor public, çò qui n'es pas lo cas d'Agen, Montauban, Lorda, Banhèras, Pau, Tula, Besièrs, Narbona etc. ex glòrias d'Ovalia... Autes temps aute anar.
On n'èm de la FORA ? Amistats
cambiar la via deu destin.
?????
cal lo voler? mas sabon pas lo voler ....
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari