Opinion
Lo T.T.
Violèna demòra dins la banlèga de Tolosa e trabalha coma secretària, plaça del Capitòli. Viu amb son amic Lionèl, infirmièr en Ehpad, e lors dos pichons Magalia (sièis ans) e Yan (tres ans) dins un apartament amb cosina, cambreta e cambra-burèu, dins una barra grandarassa a Bagatèla. Violèna trabalha en T.T. dempuèi mai de sièis meses. Son òme a de pena a èsser en T.T.! Per Violèna, foguèt solaç per ela de pas prener lo bús cada jorn, matin e vèspre. La setmana passada li demandèrem cossí se passava son T.T. Vaquí l’emplèc del temps que Violèna nos mandèt. La mercejam bravament e amb son acòrdi, ne publicam just un trocinet.
...
7°20: Dins ma cambra-burèu, lo revèlh tinda. Me viri e me torni virar.
7°30: Estresuèlhada , sauti pas del lièch. Encambi la cadièra del burèu qu’es just en fàcia. Es ora per ieu d’entrincar mon T.T.. Atubi l’ordenador.
7°31: Passi al privat. Ai pas encara tombat d’aiga que Magalia, ma filha, se lèva.
7°32: Fau pissolet. Magalia se plorineja, mornifleja, tusta a la pòrta del comun.
7°33: Acabi a la lèsta. Lo telefonilhet del burèu esquila.
7°34: Sortissi del privat. Magalia, lo dodon dins la man drecha, s’arrapa al panèl de ma rauba de cambra. M’acorsi dau lo telefonilhet. Mancat! Arribi tardièr de tròp! Ma cata Tonieta se fa las arpas sul clavièr.
7°35: Lionèl, mon òme, sortís de la sala de banh. Putaneja. Espinchi l’ordenador. Yan, lo fraire de Magalia, romega dins son breç, me sona. A perdut son dodon.
7°36: Lionèl s’aprèsta. M’acorsi dau la cambra de Yan per li cercar lo dodon. Magalia fonha.
7°37: Ai pas temps de dejunar amb Lionèl, Magalia e Yan. Devi agachar al pus lèu e respondre a totes los mèls tombats dins la nuèch. Lo telefonilhet esquila pas pus.
7°38: Dobrissi la “boite de réception” darrièr mèl arribat: lo de mon patron. Aiceste, espèra tres dorsièrs plan clavats, per 7°40. Dins lo corredor Lionèl s’auçèla, cèrca las claus de sa veitura.
7°39: Yan a tornamai perdut son dodon.Contunhi de legir totes los mèls. Magalia cambareleja sul mon lièch. A set. Lo telefonilhet esquila es lo companh de burèu. Respondrai aprèp.
7°40: Lionèl me potoneja dins lo plèc del còl . Se’n va trabalhar. Ai pas temps de me revirar qu’a ja tirat camin aprèp aver potonejat a la lèsta Magalia e Yan.
7°41: Magalia a totjorn set. Romega. M’afairi per cercar los tres dorsièrs dins l’ordenador e i ajustar las pèças juntas qu’aprestèri ièr dau mièjanuèch. Lo telefonilhet pica tornamai. Es mon patron Esperarà. Yan me crida.
7°42:Passi en cosina per balhar una tembala d’aiga a Magalia. M’acorsi dau la cambra de Yan que vòl un poton. Al burèu aquòesquila totjorn ... Cerqui las pèças juntas...
7°43: Ara, aquò tinda a la pòrta. Es la vesina que laissa sa pichoneta. Ela, es pas en T.T. mas a trobat degús per gardar sa filheta. Cèrqui encara las pèças ... Magalia, amb la tembala plena d’aiga, sauteja sul mon lièch, s’entrapacha dins lo lençòl e ven s’espotir sul l’ordenador. L’aiga raja sul clavièr. Yan se passeja nús dins lo corredor.
7°44: M’acorsi per dobrir la pòrta. La vesina acompanha sa filheta, tetarèl dins una man e dodon dins l’autra, aicesta se plora. Lo telefonilhet contunha de tindolejar. Preni la pichoneta per la man, la potoneji. Desiri una crana jornada a sa mamà. Tampi la pòrta. Tòrni a la cambra-burèu a la lèsta per mandar las pèças juntas tant esperadas. Ma cata Tonieta lèca las tòcas trempas del clavièr.
7°45: Yan a fam. Ara, Magalia a prés la vesineta per la man. Totes tres an talent,se ploran. Es ora de dejunar. Es ora de ma conferéncia- videò. Trantalhi entre cambra-burèu e cosina.
7°20: Dins ma cambra-burèu, lo revèlh tinda. Me viri e me torni virar.
7°30: Estresuèlhada , sauti pas del lièch. Encambi la cadièra del burèu qu’es just en fàcia. Es ora per ieu d’entrincar mon T.T.. Atubi l’ordenador.
7°31: Passi al privat. Ai pas encara tombat d’aiga que Magalia, ma filha, se lèva.
7°32: Fau pissolet. Magalia se plorineja, mornifleja, tusta a la pòrta del comun.
7°33: Acabi a la lèsta. Lo telefonilhet del burèu esquila.
7°34: Sortissi del privat. Magalia, lo dodon dins la man drecha, s’arrapa al panèl de ma rauba de cambra. M’acorsi dau lo telefonilhet. Mancat! Arribi tardièr de tròp! Ma cata Tonieta se fa las arpas sul clavièr.
7°35: Lionèl, mon òme, sortís de la sala de banh. Putaneja. Espinchi l’ordenador. Yan, lo fraire de Magalia, romega dins son breç, me sona. A perdut son dodon.
7°36: Lionèl s’aprèsta. M’acorsi dau la cambra de Yan per li cercar lo dodon. Magalia fonha.
7°37: Ai pas temps de dejunar amb Lionèl, Magalia e Yan. Devi agachar al pus lèu e respondre a totes los mèls tombats dins la nuèch. Lo telefonilhet esquila pas pus.
7°38: Dobrissi la “boite de réception” darrièr mèl arribat: lo de mon patron. Aiceste, espèra tres dorsièrs plan clavats, per 7°40. Dins lo corredor Lionèl s’auçèla, cèrca las claus de sa veitura.
7°39: Yan a tornamai perdut son dodon.Contunhi de legir totes los mèls. Magalia cambareleja sul mon lièch. A set. Lo telefonilhet esquila es lo companh de burèu. Respondrai aprèp.
7°40: Lionèl me potoneja dins lo plèc del còl . Se’n va trabalhar. Ai pas temps de me revirar qu’a ja tirat camin aprèp aver potonejat a la lèsta Magalia e Yan.
7°41: Magalia a totjorn set. Romega. M’afairi per cercar los tres dorsièrs dins l’ordenador e i ajustar las pèças juntas qu’aprestèri ièr dau mièjanuèch. Lo telefonilhet pica tornamai. Es mon patron Esperarà. Yan me crida.
7°42:Passi en cosina per balhar una tembala d’aiga a Magalia. M’acorsi dau la cambra de Yan que vòl un poton. Al burèu aquòesquila totjorn ... Cerqui las pèças juntas...
7°43: Ara, aquò tinda a la pòrta. Es la vesina que laissa sa pichoneta. Ela, es pas en T.T. mas a trobat degús per gardar sa filheta. Cèrqui encara las pèças ... Magalia, amb la tembala plena d’aiga, sauteja sul mon lièch, s’entrapacha dins lo lençòl e ven s’espotir sul l’ordenador. L’aiga raja sul clavièr. Yan se passeja nús dins lo corredor.
7°44: M’acorsi per dobrir la pòrta. La vesina acompanha sa filheta, tetarèl dins una man e dodon dins l’autra, aicesta se plora. Lo telefonilhet contunha de tindolejar. Preni la pichoneta per la man, la potoneji. Desiri una crana jornada a sa mamà. Tampi la pòrta. Tòrni a la cambra-burèu a la lèsta per mandar las pèças juntas tant esperadas. Ma cata Tonieta lèca las tòcas trempas del clavièr.
7°45: Yan a fam. Ara, Magalia a prés la vesineta per la man. Totes tres an talent,se ploran. Es ora de dejunar. Es ora de ma conferéncia- videò. Trantalhi entre cambra-burèu e cosina.
...
17 oras: Violèna acaba son T.T.
17 oras: Violèna acaba son T.T.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
I a pas cap de comentari
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari