Bandièra01 1180x150: Comuna de Tolosa

Opinion

La saca sus un banc

Bernat Bergé

Bernat Bergé

Conegut coma lo “Bernat contaire” es escrivan e contaire de contes e ensenhaire retirat

Mai d’informacions

Tèxte legit

Tanlèu sietada dins la veitura, l’Anna s’avisa que de las tres sacas qu’aviá li ne manca una. Tròp tard per tornar davalar, lo tram a aviat. La saca, la li an panada? Non pas, l’a daissada sul banc que i esperava la rama! Mas li ven una ànsia que li nosa las tripas: fosiga de mai en mai febrila dins las sacas. Es çò que crentava, la realitat l’atuca: lo pòrta-fuèlha es dins la saca que li manca! La carta blua! los documents! La moneda rai, n’i a pas gaire. Mas la vaquí sens papièrs, nuda coma un vèrme, espotida per la molonada de las requèstas a entreprene. La saca, cal pas somiar, la tornarà pas pus jamai veire.
 
Qualques oras mai tard qu’es a se rosigar la sang lo telefòn tinda:
 
— Dòna Anna? Adissiatz! ma maire qu’èra sietada prèp de vos, a l’espèra del tram, a recaptada la vòstra saca...
 
L’Anna la Grandmerceja, ne plorariá gaireben de reconeissença. Existísson encara de monde onèstes! Convenon d’un rendètz-vos; la dròlla li balha un numerò de telefòn, una adreça: demòran dins unas d’aquelas ciutats bastidas dins l’urgéncia a la periferia de las vilassas per aculhir, dins las annadas seissanta, los repatriats d’Argeria.
 
L’endeman, l’Anna se’n va a l’adreça ensenhada. Es aculhida dins un apartament modèste e cande per doas femnas, la maire e la filha aparentament magrebinas, sorrisentas, que li prepausan lo cafè.
 
— La saca, li ditz la femna que l’a recaptada, la voliái balhar al menaire de la rama. Mas lo dròlle me diguèt que riscava de se pèrdre e que valiá melhor de nos ocupar nosautres meteisses de la vos tornar...
 
Al meteis moment, un pauc pertot, suls malhums socials, dins los mèdias, al comptador dels cafès, en familha coma sus la plaça publica, la Bèstia porcassa escupissiá l’asirança de l’autre, del diferent, de l’estrangièr, de l’enemic. 
 
 
 
 
abonar los amics de Jornalet
 
 

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris


I a pas cap de comentari

Escriu un comentari sus aqueste article