Dimars, 8.12.2020 03h00
I aviá pas pus qu’una persona soleta dedins. S’arrestèt e ne sortiguèt lo Z., un pistolet a la man. Anèt al cuol de la veitura. Subte comprenguèt qu’aviá pas las claus per dobrir la sèrva.
Abraquèt la veitura a costat. I aguèt de cridas agudas. Lo K. se virèt e tum! Un còp de clòsca.
Tombèt. Prenguèri son arma, sos papièrs e mon telefonilhet. Un còp de pè dins lo ventre, un autre dins lo morre abans de correr cap a la veitura de Sofià.
Aquò preniá de temps al Z. de far sortir una familha tota de sa veitura mentre qu’a l’entorn las autras èran a s’escampar. Arribèri per darrèr e li botèri lo calibre entre los rens:
— Bolegues pas. Es acabat. Vas daissar ton arma sul tech. Vaquì. E vas tornar dins ta mala. A, l’as petada... E ben dins l’autra mala alara. Aital.
Las claus èran encara sus la sèrva del break. La clavèri tant coma la mala. Prenguèri tanben l’arma del Z.
La familha s’èra acampada pròche la guitona que servissiá per pagar. Vesiai lo K. arribar al nivèl de la veitura de Sofià. Li mandèri las claus e li diguèri:
— Zo! I cal anar!
Comentaris
8 de decembre 08.28h
Macarèl! Quina istoria! Cal contunhar nos agrada!
Valora aquest comentari:
1
0
1
Comenta
Lo comentari es estat mandat corrèctament
Un comentari
En cargament
Un comentari
Mandar
