Nautres, estudiant·a·s del departament d’occitan de l’universitat Paul-Valéry, inscrich·e·a·s en licéncia, màster o doctorat, mobilisat·da·s e non mobilisat·a·s contra la lei Orientation et Réussite des Étudiants (ORE) e ParcourSup, avèm sentit lo besonh de comunicar sus lo movement social en cors a l’universitat, coma endacòm mai, dempuèi de meses. Aquel movement s’opausa a la politica de brigalhatge del servici public mesa en plaça a granda rapiditat (e quasi d’escondons) per l’Elisèu, Matignon e Companhiá©.
 
Volèm partejar amb vautres nòstra experiéncia, entamenar amb vautres una discutida, per qu’aquel movement s’areste pas mas al contrari se precise, se renfòrce, resista, e ganhe.
 
Se legissètz aquel tèxt, es fòrt probable que siá per çò que vos interessatz a la diversitat culturala o alara a la lenga occitana, en tot cas a las luchas socialas. Coma estudiant·a·s, de la filièra “Langues, Littératures et Civilisations Étrangères et Régionales (LLCER) Occitan”, desiram aquí exprimir clarament las nòstras inquietuds quant a las repercussions dangierosas que l’ensemble d’aquela politica liberala e anti-sociala fa pesar sus l’ensenhament superior public en general, mas tanben sus l’ensenhament de l’occitan. L’abséncia de comunicacion e la manca de discutidas collectivas nos an butat·da·s a reagir e a escriure aquelas linhas.
 
Vist que d’informacions totalament biaissadas circulan dins los mèdias coma dins las salas de professors o sus las rets dichas socialas, anam començar per far nòstre pròpre raconte dels eveniments…
 
 
1) Raconte d’un movement social
 
La mesa en plaça de la seleccion per tiratge al sòrt dempuèi la Loi Relative aux libertés et responsabilités des Universités (LRU) metiá ja en evidéncia los problèmas de capacitat d’acuèlh de las universitats. L’arribada d’una classa d’atge mai nombrosa rend efectivament encara mai visibla la manca de mejans investits dins l’ensenhament superior public.
 
En aquela annada 2018, lo 8 de març, la lei Orientation et Réussite des Étudiants (ORE), portada per la ministra de l’Ensenhament superior, de la Recèrca e de l’Innovacion Frédérique Vidal, es estada adoptada en urgéncia e sens debats vertadièrs. Dins las universitats, mantuna assemblada generala es estada tenguda afin d’informar sus los dangièrs d’aquela lei qu’introdutz o puslèu exacèrba la seleccion sociala a l’entrada de l’universitat e la concurréncia entre los establiments. Es clar qu’aquela lei respond pas cap al besonh de mejans suplementaris necessaris al sistèma educatiu. Al contrari, anóncia un desengatjament, un desinterès encara mai grand per l’ensenhament superior. Mas las entrepresas bavejan davant aquel mercat, las bancas fremisson… la quita Marion Maréchal Le Pen crèa una escòla superiora. De qué va venir l’ensenhament superior public? Aquela lei sabona la pòst a aqueles liquidators.
 
Los servicis publics que concernisson los transpòrts e la santat son atacats del meteis biais. Lo·a·s caminòt·a·s riscan de pèrdre lor estatut conquesit e mantengut fins ara per fòrça luchas. Se baton contra la dubertura del camin de fèrre a las entrepresas privadas e contra la barradura de las pichòtas linhas. La manca de mejans alarmanta dins los espitals met en dangièr lo·a·s trabalhaire·a·s coma la practica.
 
Al meteis moment, en aquela debuta d’annada 2018, amb la lei Asile et Immigration, l’Estat francés renfòrça encara sas possibilitats d’embarrar las personas privadas de papièrs, per la sola rason que son privadas de papièrs… Dempuèi l’introduccion de l’estat d’urgéncia dins lo drech comun, per tota persona vivent dins aquel país, la privacion de libertat ven causa de mai en mai normala emai recomandada, causa admesa. La guèrra als paures s’intensifica d’en pertot. Los barris populars son enrodats per una polícia comola de bavaduras e d’impunitat. Los centre-vilas son envasits de camèras, de bling-bling, de misèria e de publicitats. Mentretant, la lei sus lo secret dels afars es votada: los capitalistas pòdon créisser en patz!
 
Las luchas son plan aquí per refusar tot aquò.
 
Per çò que concernís lo campus de Paul-Valéry: lo 15 de febrièr lo·a·s estudiant·a·s blòcan l’universitat, l’Assemblada Generala del meteis jorn, qu’amassèt gaireben 1000 personas (alara que las precedentas penavan a despassar la centena) decidís de contunhar lo blocatge. Un emplec del temps substitutiu e una cantina populara son meses en plaça. Los estudiant mobilisats analisan, difusan, comunican, assajan de crear lo rapòrt de fòrça per far abrogar la lei e aumentar los mejans de l’universitat. En occitan, son mai o mens mobilisats.
 
Mas de qu’es un “emplec del temps substitutiu”? Es una organizacion que permet de propausar d’ensenhaments o de talhièrs, segon l’especialitat de cadun, dins los luòcs ocupats e dubèrts per los militans. Mantun professor de Montpelhièr e d’endacòm mai, mas tanben d’estudiant·a·s, an dispensat aital de corses o de talhièrs. D’estudiants d’occitan an pogut donar un cors sus las luchas viticòlas e lo movement occitan dins las annadas 70, seguit d’un cors de dialectologia occitana per la canson de lucha (Los carbonièrs de la Sala de Joan Bodon, cantat per Mans de Breish, en occitan lengadocian, e Ai Mamà de Uèi, en occitan provençal). Aquel cors es estat boicotat per la directritz del departament d’occitan qu’indiquèt que, essent contra lo blocatge, fariá pas circular d’informacion a prepaus d’aquel eveniment. Pr’aquò, aquel cors dintrava dins lo quadre dels ensenhaments de la LLCER occitan! Amai, auriá pogut èsser l’escasença de recampar nòstre pichòt departament “familial”! Aquel boicòt nos menèt a una reflexion a prepaus del campus de Paul-Valéry, d’autant que nòstre·a·s professor·a·s s’inquiètan de pas mai aver de nòvas d’una partida de lors estudiant·a·s e atribuisson la desercion del campus a l’ocupacion e al movement social. Desiram far remarcar que la vida sus lo campus es abandonada dempuèi d’annadas. Lo·a·s estudiant·a·s van en cors puèi tòrnan a l’ostal. Perqué? Per çò que las condicions d’acuèlh a l’universitat son degalhadas per causa d’òbras interminablas, d’una administracion borlesca, de congrès de banquièrs o de la Cambra de Comèrci Internacionala (CCI) que remplaçan los concèrts, de l’acompanhament de la vida associativa descoratjanta, etc. Caldriá benlèu pensar a çò qu’interessa un·a estudiant·a a l’ora d’ara sus lo campus. S’òm vòl plan i soscar un brieu, fa pas mestièr incriminar l’ocupacion e lo movement social per comprene aquela desercion organizada.
 
Dempuèi ja longtemps, d’une·a·s assajan de resistir a aquel estat de fach.
 
Rapelam l’existéncia d’una associacion sus lo campus, lo Med’òc dau Clapàs, qu’es un motor de mobilizacion (exemple: dubertura de pòstes al CAPES dins las annadas 90), de publicitat de la licéncia d’occitan, de professionalizacion dels e de las estudiant·a·s (sector associatiu, musical, mèdias, quasernet d’adreiças plan provesit) tant coma del plaser de s’investir sus son campus. Podèm pas que regretar la manca d’interès e d’investiment, quitament lo mesprés, de la màger part dels e de las professor·a·s del departament d’occitan en regard del Med’òc.
 
 
2) Repression
 
Coma tot movement social, mantuna critica foguèt facha als e a las grevistas. Per nòstra part, nos semblèt important de parlar de la repression patida, que pòt explicar en partida las criticas exprimidas contra lo movement.
 
   
Debanarem pas aquí la longa tièra pauc gloriosa de la repression fisica e psicologica mas vos encoratjam a vos entresenhar per los vòstres pròpris mejans (BFM TV es pas una sorsa fisabla!!!).
 
 
3) Examèns
 
L’anóncia dels examèns en linha per lo segond semèstre es estat una virada importanta dins lo movement a Montpelhièr. En efècte, la presidéncia a fach la causida de desmaterializar la màger part dels parcials mercé a la plata-forma en linha de l’universitat: Moodle. Se parle doncas de mai de 700 examèns desmaterializats e d’autres deslocalizats dins de licèus de Montpelhièr, susvelhats per una trentena de camions de CRS que contrarotlavan e furgavan las sacas a l’entrada. Aital, jos lo pretèxt enganaire de pas devaluar los examèns en acceptant lo 10 melhorable revendicat per lo·a·s estudiant·a·s mobilizat·da·s (acceptacion de metre 10/20 minimum contra desblocatge parcial permetent de realizar los examèns sus taula), an doncas autorizat l’impensable. Lo·a·s professor·a·s, non consultat·da·s per la màger part, an degut seguir aquelas directivas mentre que gaire d’entre eles e elas èran estats corrèctament format·da·s al logicial Moodle. Aquò a lèu causat mantun problèma: 
 
 
aspècte pratic:
   
Aquela organizacion es estada demontrada coma essent illegala per los sindicats d’ensenhaire·a·s, personals e estudiant·a·s Sud éducation, CGT université, Solidaires étudiant·e·s. Per exemple, lo luòc, la data e l’ora de l’examèn son censats èsser comunicats doas setmanas abans un parcial.
 
 
Aspècte moral:
  E EN EFÈCTE, aguèrem rason de nos inquietar. Vaquí un extrach edificant de l’entrevista de Patrick Gilli a Midi Libre a aquel prepaus: 
           
En afortissent que los parcials desmaterializats èran una capitada, la presidéncia a establit un precedent dangierós. S’òm pretend que los parcials desmaterializats inegalitaris se son plan passats un còp, res poirà pas empachar l’universitat de tornar far aquela mena d’evaluacion dins l’avenir, çò que podriá menar dins un avenidor fòrça pròche a una universitat totalament desmaterializada.
 
Dins aquela universitat, faràn pas mai mestièr ni professor·a·s, ni campus. En plaça, i aurà un ordenador omnipotent que decidirà de la sòrt dels e de las estudiant·a·s. Mèfi!
 
 
Los estudiants reagisson
 
De nòstre costat, fàcia a aquela situacion tibada, nos sèm fin finala acampat·da·s entre estudiant·a·s d’occitan (demest los quals los mobilizats èran mai comunicatius que los professors), las precedentas proposicions d’acamp essent totas estadas refusadas per la directritz del departament (que d’alhors respondrà sola gaireben sistematicament a las nòstras questions, alara que voliam totjorn aver lo vejaire de l’ensemble dels professors). Avèm discutit amassa de la situacion: l’anóncia dels examèns en linha e la vision dels professors sus los eveniments de la “marcha de desblocatge” en seguida del “sabotatge” dels servidors nos an fòrça decebuts, trucats, e èrem talament confuses qu’avèm degut redigir un mèl un pauc fèrme per demandar als e a las professor·a·s de plan voler nos rescontrar, amb la tòca que cadun comunique sas opinions a prepaus dels examèns. Aprèp qualques escambis pro tibats, aquel acamp foguèt finalament organizat lo 3 de mai de 2018. Del nòstre costat, avèm presentat nòstras dificultats fàcia a aqueles examèns, tal coma nòstras analisis. De l’autre, avèm agut mai que mai lo vejaire de la directritz del departament d’occitan que se limitava grossièrament a la critica del blocatge, empachant doncas de soscar d’un biais constructiu a d’autres subjèctes! Avèm per exemple demandat que s’abòrde lo subjècte de ParcourSup e l’occitan. Aquò inquietava pas brica lo·a·s professor·a·s, que semblavan quitament puslèu content·a·s d’aver recebut 39 candidaturas. Las doas oras d’argumentacion dels e de las estudiant·a·s an pas recebut qu’una riseta de la directritz qui semblava encantada d’escotar d’enfantons manhacs de solidaritat. 
 
Pauc aprèp, sèm estats un còp de mai trucats d’aprendre que fin finala, los examèns dels e de las Estudiant·a·s a Distància, normalament previstes a Paul-Valéry, èran deslocalizats al centre de l’Abbé de l’Épée dins lo barri Botonet. Un còp de mai l’anóncia n’es estada facha sens consultacion e al darrièr moment. Es estonant d’aver ausit tante·a·s professor·a·s romegar per tornar trobar lor burèu pendent lo blocatge de l’universitat, e acceptar uèi sens quincar de deslocalizar d’examèns, mentre que l’Assemblada Generala intersectoriala de Paul-Valéry es estada pro clara sus lo fach qu’aqueles examèns (EADs e ragantatges) serián pas blocats, e que lo departament d’occitan aviá demandat oficialament a la ierarquia qu’aqueles examèns ajan luòc sus lo “territòri” d’occitan, pròche de la bibliotèca d’occitan. Notam que mentre qu’èran los estudiants que blocavan, las personas que venián sus lo campus podián assistir a de corses, ne donar quitament sens èsser professor·a·s, anar estudiar e legir a la Bibliotèca Universitària, manjar al Restaurant Universitari o a la cantina populara... Los estudiants a distància an doncas pas agut accès a res e an probablament degut se pagar de restaurants o d’entrepans a Botonet, aprèp aver vist lor saca furgada per Prosegur a l’entrada. 
 
E mentretant, sapiatz que de professors d’autras filièras an organizat lors orals via... Messenger, messatjariá instantanèa de Facebook!
 
 
4) Aleujança al rei
 
Sèm doncas estats trucats de la reaccion d’una bona part dels personals que sembla d’aver vodat aleujança a lor ierarquia (per paur? pression? embòrniament? canha? carrierisme?) al punt de quitament pas voler rescontrar lors pròpris estudiant·a·s o collègas d’UFR. S’es possible que d’unes sián somes a una fòrta pression, tals los vacataris o CDD que riscan de pas èsser renovelats, d’unes an d’estatuts non precaris que lor permeton de se mobilizar, o al mens s’autorizar lo temps de la reflexion e del rescontre. Pr’aquò, son fòrça los e las que prenon lo partit de la presidéncia - e relevam un còp per totes que Patrick Gilli es En Marche, e que doncas far lo jòc d’aquela presidéncia es prene partit dins la lucha en cors. Nòstra suspresa es tanben deguda al fach que se nautres, pendent aqueles meses mercé al blocatge, avèm pogut apregondir e analisar la question del brigalhatge de l’universitat publica, e avèm pogut notar que dempuèi d’annadas la situacion se degalha, tant per los joves que per los personals, son fòrça los e las que veson doncas pas que se talhan l’èrba jos lo pè. Çò que los professors riscan de pèrdre en se mobilizant (e los professors titularis, òm se demanda plan çò qu’an a pèrdre) es pas res a costat de çò que tot le mond va patir dins las annadas venentas. Los joves anaràn pas mai a la fac puèi que pòdon tornar de capsulas vidèos coma examèn, deuràn trabalhar encara mai per pagar los fraisses d’estudi e auràn (an ja!) de mens en mens de borsas e d’allocacions lòtjament. Los emplecs seràn mai que mai de servicis civics o de besonhas d’auto-entrepreneire·a·s a la Deliveroo (comprene precaris e/o jos-pagats). Mas non, d’aquel temps, de professor·a·s ploran per tornar trobar lors burèus e laissas.
 
Una tièra non exaustiva de mocions, comunicacions e cridas a la cauma es estada aponduda en anèxa, que vos conselham de consultar amb tant de suènh que la bibliografia d’un memòri.
 
Ne profecham per rapelar qu’es possible de se metre en cauma a quin moment que siá, de preavises de grèva son pausats cada jorn per los sindicats de l’educacion superiora, que cobrisson totes los personals, aderent·a·s o pas, administratius, tecnics o ensenhaire·a·s. Avètz pas a vos declarar en cauma, es a l’administracion de l’universitat de constatar l’abséncia.
 
 
5) Repercussions sus l’occitan
 
D’analisis e de denonciacions de las resultas de ParcourSup florisson d’en pertot, e aimariam véser realizada aquela dels estudis d’occitan puèi que la situacion es particulara e nos inquièta. En efècte, lo departament d’occitan patís d’una manca d’estudiant·a·s. Se dins un primièr temps, se pòt creire que lo fach de recebre 39 candidaturas ParcourSup (23 sus lo site statistiques.parcoursup.fr)  sus 900 000 es simpatic a rapòrt dels e de las 8 inscriche·a·s l’an passat, vaquí d’unas de las nòstras analisis gaire optimistas:
   
Per çò que concernís l’universitat, rapelam qu’una bona part dels e de las estudiant·a·s d’occitan boicotèran los examèns, per de rasons practicas o politicas, al risque de redoblar, passar l’annada seguenta en Ensenhament a Distància a Tolosa, o encara pèrdre lors dreches a Pôle Emploi mentre son en SUFCO. 
 
Mantun professors, universitaris o institucions divèrsas an commemorat mai de 68 a grands còps de collòquis e rescontres de las odors de naftalina, que s’i ausissiá parlar de la revòlta amb nostalgia, illustrada per los tags engatjas d’epòca, en tot descridar del biais mai grotesc los movements en cors. D’alhors, l’occitanisme se vanta del Larzac, simbòl d’una victòria. Perqué a l’escasença dels seminaris sus aquelas luchas, lo ligam es gaire fach amb la ZAD de Notre-Dame des Landes? Aquela victòria sociala contemporanèa merita d’èsser enonciada, e merita tanplan que se denóncie la repression tras que violenta en cors (un zadista a perdut sa man, mas vos aprenèm pas res).
 
Aimariam mai de destecar e enriquesir l’analisi de l’avenidor pròche de l’ensenhament de l’occitan. Aital, apelam lo·a·s estudiant·a·s e professor·a·s de licèu e d’universitat a se rescontrar per far remontar lors resultas e analisis. Apelam tanplan la mobilizacion jos totas las formas, de començar per lo sosten de la mobilizacion dels e de las estudiant·a·s e personals mobilizat·da·s, a la convergéncia de las luchas, dins lo mitan professional, associatiu, al dintre de son sindicat o de son comitat. Desiram tanplan nos inscriure dins la continuitat del movement occitan lançat per los caumaires del CFPO-MP,  que sostenèm qu’es dins totas las nòstras estructuras, professionalas, associativas, educativas, que devèm tornar trobar de vertadièrs foncionaments democratics. Aquò significa una organizacion orizontala e collectiva, dins lo respècte del còdi del trabalh, de se e dels autres. 
 
 
 
 
Signat: d’estudiant·a·s d’occitan desgostat·da·s
 
 
 
 
 

---

6) Anèxas
 
En primièr luòc vos convidam evidentament a seguir la pagina locala de la mobilizacion: 
   
ParcourSup:
   
 
Repression:
 
Preséncia policièra a l’universitat/societats privadas de securitat:
   
Informacions, analisis:
 
— Via Paul-Va Lève-toi: “Le Canard Enchainé nous apprend ce matin, que la ministre de l’Enseignement Supérieur et de la Recherche madame Frédérique Vidal est actuellement visée par une plainte au pénal pour “fraude à des concours publiques” et “harcèlement”. La procédure dort actuellement dans son bastion, au tribunal de Nice. Hier avec sa mise en place de ParcourSup c’est 400 000 lycéen-ne-s qui ont reçu des “non” ou “en attente” se voyant l’accès à l’université refusé. “
   
 
Occitan: