Dòna Bassa,

Me coneissètz pas, e fòrça injustament pauques vos coneisson d'ont vos escrivi, de l'Occitània que non sap pus qual es, que se pensa sovent mai francesa que la quita França. Dins lor drama quotidian los òmes presonièrs politics catalans an almens l'astre d'èsser ensems dins la meteissa càrcer, e ansin se pòdon cada jorn donar supòrt. Vos, sètz desseparada de vòstra companha Carme Forcadell e vos trobatz doncas en de condicions de detencion mai duras: se ditz que i a fòrça paucas femnas en preson e benlèu lo patiment i es mai grand.

Perque aquel castig? Èretz ni president d'un govèrn ni cap d'un partit independentista. Èretz sonque la ministra regionala catalan encargada del trabalh, dels afars socials e de la familha. Quina armada menaçanta comandàvetz? Fasiatz tanta paur a l'Espanha que o perdona tot als reis en emplegant vòstre temps als dreches socials, coma ja o fasiatz abans coma sindicalista? Crime esglasiant e òrre: participèretz a un govèrn que faguèt votar las gents! Sabèm totes que votar es contrari a la democracia! De votar es ara devengut un escàndol dins nòstre paure Mond malaut. Mentre que l'escàndol es de daissar far l'injustícia.

Professor de lengas classicas e crestian, sabi quant las societats nòstras an volgut manténer las femnas dins l'ombra. Occitan, ai agut remarcat que se parlava fòrça mai dels trobadors que dels trobairises. E ben, vos vòli pas a vos dins l'ombra ni dins l'oblit. Non que demandetz vos que las gents parlen de vos, vos cresi al contrari solament animada del desir de far çò que i a de far: non, vòli parlar de vos per que degun non vos oblide jamai, e per que la fòrça de la memòria contribuisca a vos tornar la libertat que i a pas cap de motiu de vos raubar. Coma vòli liure lo país qu'aimatz, e ont vivon de mond qu'aimi, vos vòli liura. E non permetrai pas que se refuse vòstre drech d'èsser liura.

Prègui per vòstra libertat, Dòna Bassa, e vos mandi mas salutacions mai frairalas per que siatz enfin amb los vòstres!