Uei, a ges ventolejat mai a mistralejat fòrça; tanlèu oblidada l'anormala doçor d'una autonada estivenca, a bofat un vent violent e freg que nos sanglaça. Ieu, quand nos arriba un tau mistrau, m'arrapa subran la malenconiá.
Malencònia es la nuech quand vos escrivi aquestei linhas. I ajudan gaire lei sentiments d'incoeréncia de e d'injustícia que m'envòutan. Sortèm pas de l'atmosfèra d'ànsia de l'interminabla pandemia, e coma se n'i aviá pas pron de se far d'autocertificats de desplaçament derogatòri, ara lei podèm far en occitan ò en catalan en mai dau francés: bensai se tolèra mai l'absurde quand parla doas lengas. Mai coarda que jamai, l'Union Europèa, que jamai non abandona lei bancas, a abandonat leis armènis fàcia ais apetís territoriaus turcs e azèris; fa de temps que tomban dins l'oblit lei curdes, que siguèron totun d'eròis còntra l'Estat Islamic. Se sent un pauc pertot que se refortís l'autoritarisme dei maugovèrns; lei desirs e sets de justícia e revòuta capitan mau: primier paguem la renda ò la tracha de l'ostau. L'occitan e lo catalan son pas solament bessons, mai pereu l'occitanisme e lo catalanisme ara son cosins: se coma de costuma l'occitanisme culturau s'acontenta dei brigas que Dòna França li vòu gitar sota la taula, lo politic patolha dins lo non-ren, mentre que dins lo Principat de Catalonha l'estrambòrd d'una revolucion que non sorrís pus se tresmuda en amarum; a l'independentisme anonciaire d'esperanças sembla de succedir ara per ara un autonomisme descafeïnat.
M'arrèsti d'escriure. Dins lo silenci dau curbefuòc a una populacion que, confinament ò non, jamai non sòrt per carrieras, vau veire çò que se passa defòra. Lo vent non bofa pus. Que ne'n pensatz? Es lo senhau que devi cochar ma malenconiá?
Dins la fresquiera de la nuech, devistatz coma ieu una lusor?
#15 Plan segur que la fòrma gascona de l'occitan es una lenga, coma totas las autras fòrmas d'occitan. Degun a pas dit qu'èra una sartana ni un pairòl…
Aquo que te pren, l'ome, es ni mai ni mens qu'aquel desencant qu'espelis en cadun quand s'entrèva que l'utopia a que se fisava se complis pas. Maites seissanta-uechards que creguèron que lo "grand sèr" èra a portada de man (ara aquo fa rire, mas a l'epoca èra vertadierament una evidencia dins l'aire del temps) se prenguèron la torna de la realitat en plen morre. La desillusion foguèt amarganta, i-aguèt un fais de depressions, de suicidis (cf lo film "Mourir à 30 ans"). Contràriament a... Legir la seguida
#8 Amb doás linhas d'escritura, tu, alestisses un diagnostic psiquiatric ! Bèl performança… Se sentís la practica… Benlèu los frequentas plan mai sovent que non pas ieu…
Vèsi qu’as plan chucat al glòt, enquèra un rosic de mai, s’embrugiguet que desparlavas e repapiavas pecaire, siás a mamar la termièra del necitge. Un pauc mai e vas contracórre ençò dels encantats de la clòsca., que vertat n’avèm a ronfles.
Lingüista, professor agregat de gramatica e director de la revista electronica universitària Lingüistica Occitana. President de l'associacion Los amics de Jornalet
16 comentaris
(24 vòtes)
En cargament
16 comentaris
Mandar
