Lo monde dals burèls es un monde necite dins una societat que lo sector terciari se desvolopa de mai en mai, coma la nòstra. Mas sovent, aquela vita qu’engimbra una sociabilitat de burèl entraina de comportaments de tota mena.
 
Avèm de segur besonh dals burèls, publics (administracions) o privats (entrepresas), mas vos prepauso de parlar d’autres aspèctes de la “tecnoburelocracia” qu’es pròcha de nosautres e non aquela de Brussèls. Encara qu’ailí dèu èstre parier.
 
Sabo ren se partajatz coma io lo fach d’aver passat uech oras de vòstras jornaas de setmanas a trabalhar dins de burèls. En soma, s’avètz conoissut lo mitan embarrat de servicis.
 
Vos vau far partejar lo costat obscur dals servicis. Aquels que los utilizators vèion quasi jamai, e qu’imaginarián manco. Io coma usatgier, imaginavo ren tot ce que se poliá passar darrier un burèl. E de còups malastrosament dessota.
 
Per exemple, començam per la localizacion. Lo burèl lo mai marrit en rapòrt dals autres (en foncion de son exposicion al solèlh, de sas dimensions... tot es bòn per marcar las diferenças) serà per lo darrier arribat o lo mai cagant penalizat per lo cap. La ròda vira espèra alora aquela persona. Mas de còups es coma “èstre dins l’armari” per un moment fins a vos metre en depression.
 
Quora arribatz dins un servici, lo monde vos obsèrva. I a los simpatics que vos explican ce que cal far, i a que se’n fòton. E i a los que gàrdian ben ce que fètz sensa ren dire per criticar violentament lo biais qu’o fètz. E de segur, i es que lo sieu de biais qu’es lo bòn.
 
I es encara mai viciós. La persona que fa aveaire de vos ajuar mas qu’al final vos dona de faussas informacions per fin que vos tanquessiatz e apareissessiatz coma un nul.
 
Pòl i aver de clans. E lo grand juec entre los diferents grops es de far de fachendas a l’autre. De blagas de “licean” (que sovent aquel que las fa, li agrada ges qu’un li fague parier) o relevar las errors de l’autre al cap.
 
Dins las variantas d’aquel juec, es possible d’escondre las informacions per fin que lo monde pèrde son temps a las cercar e se mete donc en retardi dins son trabalh en rapòrt d’aquel(s) que saup/ sabon. L’ideal es d’arribar a far perdre fisança en se la persona en faça per fin de minimalizar sas competenças.
 
Aquò pòl permetre a la(s) persona(s) de dire que la persona es incompetenta e de la far desplaçar o de la betre fòra per fin de plaçar sos amics.
 
Un autre juec es de se repassar lo trabalh. E va a l’invèrse de las responsabilitats.
 
Sota pretèxte que l’inferior es inferior e que dèu obeïr al superior, lo superior li passa de trabalh qu’el signarà coma fach. Lo superior a lo drech de vos gardiar e de vos parlar coma una mèrda. E òc, polètz ren dire, subretot s’es el qu’es consultat per far una evaluacion de vòstas capacitats sus lo pòste.
 
I es la persona qu’es amiga dal cap e que per aquel fach se sente intocabla e agisse diferentament dals autres. Va blagar sovent dins lo sieu burèl. Quora es incompetenta, cèrca de s’enrodar de conoisseires per lor chucar lo trabalh e signar de lor nom.
 
Se pòl quitament permetre de se fotre dals usatgiers/ clients. Per exemple quora un demanda coma se passa e que l’encostumat li respònde: “se passa ansin en cò de McDo!”.
 
I es la persona qu’inventa de rumors sus los uns e los autres per semenar la discòrdia e far passar un autre per aquel qu’es a l’origina de la rumor inventaa. E coma o ditz lo provèrbi: “Rumor, rumor, ne’n rèsta sempre qualqua ren. Quitament s’es faussa”.
 
E cómol dal poler d’un burèl, i es lo monde qu’es costosit per d’autras entitats. Conviar lo cap a manjar fòra, far de regals per las fèstas (botelhas de champagne, manjars fins...). Lo tot es de far creire a l’autre qu’es important e de li far lo bèlbèl per fin que sente que sètz una persona digna de recèbre un retorn d’ascensor de sa part.
 
Se cal gaire metre en davant denant los autres per ren crear de gelosias. Mas al meme temps cal saupre se metre en valor davant las personas necitas per esperar de puar de grade. L’ideal es de saupre escondre sas incompetenças.
 
Bòn, vaicí que qualques exemples. Los ai totes viscuts d’un biais o d’un autre. Es pron pessimista e formator a l’encòup. Mas que penibilitat. Imaginatz tot ce que cal passar per enfin respòndre a la demanda d’un usatgier/client e aiçò d’un biais corrècte...