Bandièra01 1180x150: Comuna de Tolosa

Opinion

Etienne Chouard au finestron!

Joan-Marc Leclercq

Joan-Marc Leclercq

Musician de profession, autor d’un líber de conversacion suu gascon, d'un roman istoric "Ucraïna", d'un diccionari de rimas e de duas pèças de teatre.

Mai d’informacions
Coneishètz benlèu dejà mon espiar critic suus mèdias. Coma Noam Chomsky, pensi que los subjèctes tractats, particularament a la television, son causits de plan e pertòcan pas jamès una remesa en causa deu foncionament de la societat. Cau que lo debat sia pelut ende hèr créser qu’es democratic, mès las visions navèras que tornarén botar en question l’òrdi establit son estremadas.
 
E ben vaquí un jornalista que, per astre, s’i escad de’m hè mentir. S’apèra Frédéric Taddeï e son emission Ce soir ou jamais. Es lo sol de convidar monde desbrombats per d’autes canaus e los debats sortissen a còps de l’encastre establit e permetut endacòm mès. Es pas per azard qu’estoc aperada “l’aunor de la television publica francesa” per Régis Debray, e acusat de convidar “cervèths malauts” per autes jornalistas mès installats. Es pas per azard tampauc que passa a dètz oras e miejas de la nueit.
 
Lo 5 de seteme passat i estoc convidat Etienne Chouard, professor d’economia e de dret a Marselha qui’s hascoc remercar au parat de la discutida suu tractat de contitucion europenca de 2005. Vaquí un pensador que pòrta una soscadissa pro novatora suu foncionament de la democracia, deu poder e de la societat. Plan conegut sus la telaranha e pas guaire dens los larèrs, gausiscoc d’un espaci mediatic drin tardiu mès plan relaiat mès tard sus internèt.
 
Lo tèma de la serada èra “La rentrada mès catastrofica de la cincau republica?” e s’i trobavan entre autes Jacques Attali e Robert Hue. Etienne Chouard podoc s’exprimir. Ne podi pas retranscríver tot çò que disoc pr’amor que seré tròp long atau, mès vaquí un resumit de son idèia:
 
La situacion es pas brica catastrofica, tot se passa coma pervist ende los que finançan las campanhas deus elegits. A lor vejaire, es quitament una brava escaduda (la securitat sociala es desbrocada, lo caumatge hè baishar los salaris)
 
Los politicians son pas brica despoderats davant la situacion, mès se trufan de l’interés public, trabalhan pas sonque ende los que’us an hèit elegir en los hèr passar a la television e dens los jornaus. Es per aquò per exemple que las bancas crompan los jornaus.
 
Sufís pas que de balhar mès la paraula a dus partits (o dus candidats) que hèn la medisha politica ende balhar l’illusion de la pluralitat e atau los 1% mès rics son assegurats d’aver un poder executiu que’us favoriza.
 
Lo problèma es doncas que los elegits an pas ren de tornat aus electors mès a l’oligarquia que’us an botat au poder. Lo monde son tròp braves e crésen los candidats.
 
La democracia es pas elegir sons mèstres mès votar las leis se medish. Un òmi = una votz. Sola la constitucion actuala empacha una democracia vertadèra. Es au pòble d’escríver una constitucion navèra que l’asseguraré la poténcia dambe votacions d’iniciativa populara, eleccions shens candidats, etc …
 
Cau díser qu’aquò, comparat dambe un debat suu líber de Valérie Trierweiler, sus un eventuau cambiament de ministres o la possibilitat d’un retorn en politica de Nicolas Sarkozy, vos descòha bravament l’auditor.
 
L’ahar es pas tan qu’aquò de saber s’èm d’acòrdi dambe l’Etienne o pas, quitament se podèm totun contunhar aqueste debat fòrça interessant e que vau lo còp.
 
Non pas, l’ahar es de saber se un tau punt de vista s’ameritaré pas una plaça mès bèra suu servici public de television. Aquò que hasèva bèra pausa qua quauquarren de tau ne s’èra pas ausit (Cau díser tanben qu’escoti pas totas las cadenas a totas las oras).
 
M’a brembat las annadas setanta, las d’abans Mitterand, las quan tot èra possible, entre un mai de 1968 descabestrat e l’estupader de la debuta de las annadas ueitanta.
 
Ah, joenessa …
 
 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris

cebrila montpelhièr
6.

e aveètz vist consí s'embufèt la sèrp Attali ? ( Prova que Chouard toca quicòm de verai que geina prigondament los"installats de la politica").
Aqueste vejaire li agrada pas de res an el que ten sa polida intelligença que servís pas de res al poble (e que vegèt pas solament venir la crisi de 2008 ).
Se fa totjorn tan veire al fenestron e mai se piqua de psicologia dempuèi que se maina d'una emission de rádio .

  • 0
  • 1
jp la rapieta
5.

#4

'quò es be la rason per laquala pausí pas de liam.
Eu balharia 'na conference que seria beleu lu prumier 'ribat, per poder me farjar un eivis. Sirai pas per l'interdire.
Ai lu mesma problema mai quauqu'un coma lu Jean Bricmont per eisemple, o per parlar d'autors lemosins, lu Albert Pestour qu'escrivia de las saloperias sus los judieus dins « l'action française », mas es un força bon poëta (dins sa mòda de far), o d'enquera un Marcel Jouhandeau, concervator coma pas dos, mas sos escrichs gais (omossessuaus) son d'una beutat pus jamai realisada, per degun e beleu per tot jamai.


Torne dire apres que lu tipe evoluet, e perque non. Mas, emai eu dissesse de se estre « globalament de gauche », i a una lista sus la tiala de sos amics rebeus, son pas tots daus democrates.


Quau que siàia, los « clubs de réflexion FN », Soral e companha, saban prener la statura mediatica d'una persona per fin de servir lurs interests, aquò es pas d'aüei.

  • 4
  • 2
Joan-Marc LECLERCQ
4.

#2 Adiu JP,
Es tostemps estonant de véser l'etiqueta de dreta extrèma a un piri qu'a idèas meslèu libertàrias. Comenci de'u conéisher e èi pas jamès entenut un sol mot d'autoritarisme politic, au contrari. Sovent se vei arcastar sas "frequentacions", mès èth ditz que vau milhor discutir dambe monde qu'an pas las medishas idèias que damb monde que pensan parièr.

Doncas de véser ...

  • 3
  • 0
Gabrièu Balloux Bordèu
3.

"La democracia es pas elegir sons mèstres mès votar las leis se medish" : tot a fèit d'acòrd, e pertant aquò's tant evident qu'i avèvi pas pensat ! La frasa m'agrada, vau la hèser correr.

  • 5
  • 0
Jp la rapieta
2.

Tant ai apreciat lu Chouard dau referandum, tant apres, se metet de frequentar de la gent que son « fòrça de drecha ».
Es pas lu sòu, de segur, mas de tròp de se 'prueimar dau liech de la Lepen, eu 'chabara per coijar avecque.

  • 13
  • 3

Escriu un comentari sus aqueste article