Dimars, 12.4.2022 03h00
E vaquí, i sèm. Las medishas causas pòrtan las medishas resultas. I a doncas pas degun, dens los QG deus partits politics, qu’aja comprés quicòm.
Solide s’ajustam los percentatges deu Mélenchon a los deus Jadot, Roussel, Hidalgo, arribam a un escòre de qualificacion peu dusau torn d’on la dreta extrèma seré estremada. E lavetz, de qué an hèit? Çò que cranhèvi se debanèc, e soi pas especialament saberut per estar pas que lo sol a pensar aquò.
Aquiu sèm davant duas solucions:
Sia, l’èi escrit la setmana passada, an un egò suberdimensionat (lo cap coma un melon, se volètz) e an pas que l’enveja de véser loras caras sus las afichas,
sia lo(s) responsable(s) de la non-union a(n) d’interèsses, quitament economics, a çò que la situacion perdurèsse atau.
Per estar aunèste, cresi pas que los patrons deu CAC40 ajan enveja de jogar lor fortuna cada cinc ans au poker o a las eleccions. Cresi meslèu que desvolopan estrategias per assegurar l’avénguer de lor capitau, e perdequé pas, gràcias a cabinets de conselhs especializats dens la “fabrica de presidents”.
Totis americans, aquestes cabinets de conselhs politics (aperats en anglés
public relations o
spin doctors, an participat a l’eleccion de Tony Blair, Bill Clinton, George Bush, Barack Obama …) venen lors servici un pauc de pertot peu monde dens cada país on i a una eleccion deu president au sufratge universau. Son arribats en França a l’epòca de Chirac. Sabèm pas se Mc Kinsey conselha tanben aquò dessús, mes ac podèm totun pensar.
Aqueste monde possedís un budgècte sense de fin, e’u poden utilizar per convéncer mantuns d’empachar, per exemple, una union a esquèrra que permeteré de caçar politicians favorables aus patrons deu CAC40.
Me responeratz que, solide, aquò se veseré, s’un candidat auré son patrimòni que passaré de 965 000 euros a 1,4 million en 5 ans.
I cresètz sense de dobte pas tròp, mes tròbi pas fòrça autes explics a una tala situacion. La charradissa de Mélenchon dens la serada electorala me hè pensar aquò: sembla pas brica tornar botar en question son estrategia desfeitista e se servís deu quite mite de Sisife per explicar que calerà recomençar deu medish biaish lo còp que veng, e lo còp que veng, e lo còp que veng ….
Dinc a quan comprengueràn … Un jorn …
Comentaris
13 d'abril 17.46h
#5 Que lo Melenchòn siá recomandat pel Macron, tots dos ex companhs"socialistas, per anar de cotria en ço de Rothschild, antic patron del Manu ,
Es polida la "sociala" !
Valora aquest comentari:
3
0
13 d'abril 15.23h
#3 Mercé a CAHUZAC, dempuei an creat la HATPV que permit a cadun d'anar a ver per que un es ric l'autre es paure...https://www.hatvp.fr/
aquo me sembla clar.
declaracion dau candidat desinhat en 2017 :
https://www.francetvinfo.fr/politique/jean-lassalle/consultez-les-declarations-de-patrimoine-des-11candidats-a-l-election-presidentielle_2109762.html#melenchon
en 2022 : https://www.hatvp.fr/wo... Legir la seguida
Valora aquest comentari:
1
3
13 d'abril 10.12h
#3
Cossi far ?
Caliá crompar d’accions Pfizer d’aqui qu’en 5 ans an pres 79,55%, mas i a 5 ans digùs n’en parlava èra una preza de risc… Levat per lo plan entrensenhats.
Valora aquest comentari:
3
1
13 d'abril 08.47h
#1 Solide qu'i a pas besonh d'estar praube per parlar de la praubetat. Es pas la question. Me demandi totun com es possible d'aumentar de mès de 50% son patrimòni en 5 ans. Benlèu qu'i a un explic, mes es tanben legitime de's pausar la question per quauqu'un que's presenta per representar lo pòble. La vida publica deu estar clara.
Valora aquest comentari:
7
0
12 d'abril 07.38h
Professionnalisme politic
Un movement o partit politic es un sindicat de politicians en plaça o en espèra, e la campanha presidenciala dels candidats ineligibles es una tribuna e un comptage en perspectiva de las eleccions venentas, legislativas e localas en seguida; la resulta finala, s'en trufan.
Valora aquest comentari:
3
0
12 d'abril 06.20h
Proferes las meteis insultas que digueron totjorn dins nostre acamp. Cal esser paure per parlar de pauretat ? Cal esser devastat per la misieria per parlar de la misieria ?
Fin finala lo problema d ego n es pas del costat que se pensaba. Los orgulhs confle de la gran familha de vibres nos apelan ja a far baratge. Mai a los "ecologistas" les agrada los vibre e lo socialista s an plan acostumat a far los vibres.
Aviatz paur dau "jacobin" ara nos cal anar a veire lo bonapartiste. Mercé plan.
Tant... Legir la seguida
Valora aquest comentari:
5
17
1
Comenta
Lo comentari es estat mandat corrèctament
6 comentaris
(4 vòtes)
En cargament
6 comentaris
Mandar
