Opinion
L’uman mai dangierós que lo nuclear
Un estudi surtiguet lo 5 d’ocòbre dins la revisda Current Biology a prepaus de la biodiversitat a Chornobyl. Benleu ne’n avetz auvit parlar. Nos ven d’un grop de cerchaires internacionau e confirma çò que los scientifics locaus disián desjà: la natura tornet prener sos drechs, sa plaça dins quel environament abandonat per l’òme. Veiquí son resumit:
“Après l’accident de Chornobyl en 1986, 116.000 personas foguèron evacuadas de forma permanenta dau 4200 km2 de la zòna d’exclusion. I a de contunh un debat scientific e public a l’entorn dau destin de flòra e fauna que demorèt dins l’airau abandonat. Divers estudis anteriors sus quela zòna indican daus efiechs importants de las radiacions e de las reduccions prononciadas dins la populacion de sauvatgina a de las dòsis fòrça inferioras a quelas imaginadas per causar daus impactes significatius. Au contrari, nòstras donadas empiricas a long tèrme mostrèron pas l’evidéncia d’una influéncia negativa de la radiacion sus l’abondància daus mamifèrs. L’abondància relativa daus elans, chabròus, pòrcsinglars e cervis dins la zòna d’exclusion es similara a la de las quatre reservas naturalas (pas contaminadas) de la region e l’abondància de lop i es mai de 7 còps mai bela. E mai, las donadas de nòstra enquesta per elicopter mòstra la tendéncia a l’aumentacion de las populacions de quilhs animaus dins las dietz annadas après l’accident. Quilhs resultats demòstran per lo primièr còp que, independament daus efiechs possibles de las radiacions sus daus animaus individuaus, la zòna d’exclusion de Chornobyl a una comunautat de mamifèrs abondius après gaireben tres decènnis d’exposicion a las radiacions cronicas.”
La conclusion daus cerchaires es que la pression umana es mai dangierosa per la biodiversitat qu’un accident nuclear e l’irradiacion d’un territòri de las detzenas d’annadas. Efectivament, avem pas un espectacle apocaliptic, la vita s’es adaptada a la radioactivitat mas çò que sabem pas, es justament los “efiechs possibles de las radiacions sus daus animaus individuaus”. Çò segur qu’es que lo vesem pas. Mas la natura sap plan ben eliminar las bestias malaudas, los petits mauformats. L’abondància, oc-es, contra tot çò que podiam pensar, mas coneissem pas l’estat sanitari de la sauvatgina. Nimai si de las modificacions geneticas lor auriàn permes de s’adaptar a la mai que fòrta radioactivitat ambianta.
Adonc, si quel estudi nos mòstra çò que me sembla una evidéncia - que la preséncia de l’òme es lo factor determinant dins l’extinccion actuala de las espècias animalas - , nos permet pas de saubre l’impacte vertadier de la radioactivitat massiva sus la natura.
“Après l’accident de Chornobyl en 1986, 116.000 personas foguèron evacuadas de forma permanenta dau 4200 km2 de la zòna d’exclusion. I a de contunh un debat scientific e public a l’entorn dau destin de flòra e fauna que demorèt dins l’airau abandonat. Divers estudis anteriors sus quela zòna indican daus efiechs importants de las radiacions e de las reduccions prononciadas dins la populacion de sauvatgina a de las dòsis fòrça inferioras a quelas imaginadas per causar daus impactes significatius. Au contrari, nòstras donadas empiricas a long tèrme mostrèron pas l’evidéncia d’una influéncia negativa de la radiacion sus l’abondància daus mamifèrs. L’abondància relativa daus elans, chabròus, pòrcsinglars e cervis dins la zòna d’exclusion es similara a la de las quatre reservas naturalas (pas contaminadas) de la region e l’abondància de lop i es mai de 7 còps mai bela. E mai, las donadas de nòstra enquesta per elicopter mòstra la tendéncia a l’aumentacion de las populacions de quilhs animaus dins las dietz annadas après l’accident. Quilhs resultats demòstran per lo primièr còp que, independament daus efiechs possibles de las radiacions sus daus animaus individuaus, la zòna d’exclusion de Chornobyl a una comunautat de mamifèrs abondius après gaireben tres decènnis d’exposicion a las radiacions cronicas.”
La conclusion daus cerchaires es que la pression umana es mai dangierosa per la biodiversitat qu’un accident nuclear e l’irradiacion d’un territòri de las detzenas d’annadas. Efectivament, avem pas un espectacle apocaliptic, la vita s’es adaptada a la radioactivitat mas çò que sabem pas, es justament los “efiechs possibles de las radiacions sus daus animaus individuaus”. Çò segur qu’es que lo vesem pas. Mas la natura sap plan ben eliminar las bestias malaudas, los petits mauformats. L’abondància, oc-es, contra tot çò que podiam pensar, mas coneissem pas l’estat sanitari de la sauvatgina. Nimai si de las modificacions geneticas lor auriàn permes de s’adaptar a la mai que fòrta radioactivitat ambianta.
Adonc, si quel estudi nos mòstra çò que me sembla una evidéncia - que la preséncia de l’òme es lo factor determinant dins l’extinccion actuala de las espècias animalas - , nos permet pas de saubre l’impacte vertadier de la radioactivitat massiva sus la natura.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
L'espécia umana es animala de facto ! E se se considera mai fina, deuria benlèu daissar mai d'espandi a las autras espécias, creses pas ? seria prova de saviesa ... mas ai plan paur que volhe puslèu envasir tot ço possible. Hubris ?
ei benlèu perqué l'ome mamifer superior vòu plus eliminar sei malauts incurables, seis endecats e sei vièlhs que resistèm pas tant ben ai radiacions que lo bestiari e la sauvagina. mai d'un autre caire, se ne siam arribat a se soenhar, a se garir, a protegir leis endecats e a prolongar la vida, aquò dèu èstre considerat coma un progrèse la question se pausa : devèm se metre à nivèu dau bestiari , doncas faire demenir la populacion umana a favor de l'animala ?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari