Opinion
Sensibilitat electromagnetica
Lo 30 de genier passat, Jornalet nos contet l’istòria daus abitants de Palharés en Naut Vivarés que manifesteren per poder viure dins una zòna blancha - un endrech sens ondas electromagneticas. Un lector se pauset la question de saubre perque de la gent vòlen viure sens wi-fi nimai 3G. Voudriá essaiar de li portar quauques elements de reflexion.
Nos fau de’n prumier parlar de la sensibilitat electromagnetica. Qu’es una malaudia coneguda per l’OMS, mai per sos simptomes que per lors relacions claras emb l’exposicion dau pacient a un champ electromagnetic. Una malaudia coneguda tanben dins quauques país coma la Suècia. Coneguda e acceptada socialament. Per exemple, dins lo roman policier Fruset ögonblick[1] de Camilla Ceder, Lars Waltz, lo personatge assassinat, changet de profession per’mor de son allergia aus ordinators. De segur, lo debat d’experts a l’entorn de la risca per la santat es ferotge, coma zo vesem sovent quand los interès per una tecnologia son en juec. La lectura de la literatura sus lo subjecte sus Internet a pas pogut me convéncer. Si l’impacte daus champs electromagnetics sus los èssers vius me sembla evident, son grat de dangierositat es pas aisat a verifiar. Una risca pas d-enguera plan provada, una risca completament acceptada per la societat, mas daus malaudes vertadiers tanben, que la sofrença es plan visibla.
Lo nòrd d’Occitània sembla una mena de refugi. André Chassaigne, deputat comunista, evoquet au moment dau debat parlementari sus la lei d’exposicion a las ondas electromagneticas dau 23 de genier passat, “los cas dolorós de mai d’una persona aculhida” dins son vilatge d’Auvernhe. Quela gent que li an descrich “la dificultat de viure dins queus luecs ont las emissions d’ondas electromagneticas, notadament via lo wi-fi, son fòrtas e persistentas, o dins de las vilas ont es impossible d’eschapar a la radiacion de las antenas-relais”. E que quò “suscita sovent l’incompreneson dau cercle professionau, mas tanben daus còps familhau, emb los dramas que quò supausa”. La vivaresa Michèle Rivasi, deputada europea ecologista e scientifica militanta contra lo nuclear dempuei l’accident de Chornobyl, s’investisset aura dins queu combat. Es a l’origina emb los elegits locaus d’un projecte de zòna blancha a Sant Julian de Buechaine dins los Aups de Provença. L’objectiu es de crear un centre que permetriá “a de las personas exclausas, victimas de discriminacions de se ressorsar”, segon la deputada, mai d’aver un seguiment medicau.
Nòstra societat tecnologica, que nos vòu veire connectat au monde a chasque instant, s’impausa a tots, e impausa sas ondas. Majoritàriament acceptada, devem totparier far una plaça a los que ne’n vòlen pas e mai que mai a los que ne’n sofren.
_____
[1]”Instant gialat” en occitan.
Nos fau de’n prumier parlar de la sensibilitat electromagnetica. Qu’es una malaudia coneguda per l’OMS, mai per sos simptomes que per lors relacions claras emb l’exposicion dau pacient a un champ electromagnetic. Una malaudia coneguda tanben dins quauques país coma la Suècia. Coneguda e acceptada socialament. Per exemple, dins lo roman policier Fruset ögonblick[1] de Camilla Ceder, Lars Waltz, lo personatge assassinat, changet de profession per’mor de son allergia aus ordinators. De segur, lo debat d’experts a l’entorn de la risca per la santat es ferotge, coma zo vesem sovent quand los interès per una tecnologia son en juec. La lectura de la literatura sus lo subjecte sus Internet a pas pogut me convéncer. Si l’impacte daus champs electromagnetics sus los èssers vius me sembla evident, son grat de dangierositat es pas aisat a verifiar. Una risca pas d-enguera plan provada, una risca completament acceptada per la societat, mas daus malaudes vertadiers tanben, que la sofrença es plan visibla.
Lo nòrd d’Occitània sembla una mena de refugi. André Chassaigne, deputat comunista, evoquet au moment dau debat parlementari sus la lei d’exposicion a las ondas electromagneticas dau 23 de genier passat, “los cas dolorós de mai d’una persona aculhida” dins son vilatge d’Auvernhe. Quela gent que li an descrich “la dificultat de viure dins queus luecs ont las emissions d’ondas electromagneticas, notadament via lo wi-fi, son fòrtas e persistentas, o dins de las vilas ont es impossible d’eschapar a la radiacion de las antenas-relais”. E que quò “suscita sovent l’incompreneson dau cercle professionau, mas tanben daus còps familhau, emb los dramas que quò supausa”. La vivaresa Michèle Rivasi, deputada europea ecologista e scientifica militanta contra lo nuclear dempuei l’accident de Chornobyl, s’investisset aura dins queu combat. Es a l’origina emb los elegits locaus d’un projecte de zòna blancha a Sant Julian de Buechaine dins los Aups de Provença. L’objectiu es de crear un centre que permetriá “a de las personas exclausas, victimas de discriminacions de se ressorsar”, segon la deputada, mai d’aver un seguiment medicau.
Nòstra societat tecnologica, que nos vòu veire connectat au monde a chasque instant, s’impausa a tots, e impausa sas ondas. Majoritàriament acceptada, devem totparier far una plaça a los que ne’n vòlen pas e mai que mai a los que ne’n sofren.
_____
[1]”Instant gialat” en occitan.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Òsca Maime. Vertat, pensi que dèu ester complicat a viver e a hèr comprenguer au torn d'èras e eths peu monde electrò-sensibles. Aqueth subjècte torna pausar la question de la legitimitat qu'ua majoritat impausesse maishantas condicions de vida a ua minoritat electrò-sensible.
Amistats, Felip
Grandmercé per aquesteis explicas!
M'agrada totjorn, Maime, ta cronica de reflexion ecologica!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari