Opinion
Òm pòt dire qu’aquò es una democracia? - Aquò es pas una democracia
Dins l’article precedent expliquèrem perqué los partits pòdon pas representar los interèsses del pòble e que los politics son pas sovent las personas mai eficientas ne amb mai de principis per defendre una causa.
Actualament la societat es compausada d’una majoritat qu’es pas dins cap de partit.
Per atirar aquesta majoritat, es estudiada e los partits viran sos discorses e, quitament, fabrican de candidats. Mas sonque cal pas atirar votants, los cal alunhar dels autres partits. Lo partit A acusa lo partit B d’èsser de faissistas totalitaris que sonque vòlon roïnar las gents e impausar lors idèas a una majoritat qu’ “eles” representan, per contra eles son l’amor; la gent del partit B acusa lo partit A d’èsser de comunistas populistas que vòlon roïnar las gents e impausar lors idèas, per contra eles son l’amor. I a pas de tèrme mièg. E aital avèm creat una societat polarizada.
Los dirigents deurián voler una societat unida per aténher un país mai prospèr, mas nos trapam amb çò contrari. Lo nòstre sistèma a de besonh de dividir la societat en sectors divèrses per que los partits pòscan aténher de vòtes e, un còp al poder, far tot çò que calga per empejorar aqueles sectors que dison que defendon (e se qualqu’un se n’avisa, dire que es la fauta dels rivals). Podèm metre coma exemple los partits “catalanistas”, totjorn òm lor vei en tot parlar sus l’importància de defendre lo catalan e que faràn tot çò que calga per lo promòure. Lo nombre de catalanofònes es lo pus bais de l’istòria e, quan qualqu’un lor demanda d’explicacions, la fauta es de Madrid. E quan arriban las eleccions demandan lo vòte, pr’amor que se ganhan los partits espanholistas lo catalan desapareisserà. Après eles son los primièrs a espanholizar la sola television catalana que i a, emplenan l’acadèmia d’espanholistas que considèran que lo catalan a d’èsser una còpia malfacha de l’espanhòl o far de declaracions completament dins la lenga estatala.
Es aquò una democracia? La responsa es non. Se lo lector revisa los articles precedents, poirà veire que los creators d’aqueste sistèma lo nomenèron pas jamai “democracia”, mas de “Republicas de govèrn representatiu”. Que ne pensavan, doncas, del sistèma dels grècs a l’epòca anciana? John Adams, un dels paires fondadors dels Estats Units, diguèt: “la democracia degenèra en anarquia”, “la democracia dura pas gaire”. James Madison, 4n President dels EUA e tanben paire fondator del país diguèt: “la democracia es incompatibla amb la seguretat personala e la proprietat privada”. Los creaires del nòstre sistèma èran completament contraris a la democracia, quitament afirmavan que èra totalament opausat a çò qu’eles avián creat, lo mot “democracia” apareis pas un sol còp dins la constitucion dels Estats Units (ne tanpauc dins la de la Revolucion Francesa).
S’aquò es pas democracia, qu’es aquò?
Actualament la societat es compausada d’una majoritat qu’es pas dins cap de partit.
Per atirar aquesta majoritat, es estudiada e los partits viran sos discorses e, quitament, fabrican de candidats. Mas sonque cal pas atirar votants, los cal alunhar dels autres partits. Lo partit A acusa lo partit B d’èsser de faissistas totalitaris que sonque vòlon roïnar las gents e impausar lors idèas a una majoritat qu’ “eles” representan, per contra eles son l’amor; la gent del partit B acusa lo partit A d’èsser de comunistas populistas que vòlon roïnar las gents e impausar lors idèas, per contra eles son l’amor. I a pas de tèrme mièg. E aital avèm creat una societat polarizada.
Los dirigents deurián voler una societat unida per aténher un país mai prospèr, mas nos trapam amb çò contrari. Lo nòstre sistèma a de besonh de dividir la societat en sectors divèrses per que los partits pòscan aténher de vòtes e, un còp al poder, far tot çò que calga per empejorar aqueles sectors que dison que defendon (e se qualqu’un se n’avisa, dire que es la fauta dels rivals). Podèm metre coma exemple los partits “catalanistas”, totjorn òm lor vei en tot parlar sus l’importància de defendre lo catalan e que faràn tot çò que calga per lo promòure. Lo nombre de catalanofònes es lo pus bais de l’istòria e, quan qualqu’un lor demanda d’explicacions, la fauta es de Madrid. E quan arriban las eleccions demandan lo vòte, pr’amor que se ganhan los partits espanholistas lo catalan desapareisserà. Après eles son los primièrs a espanholizar la sola television catalana que i a, emplenan l’acadèmia d’espanholistas que considèran que lo catalan a d’èsser una còpia malfacha de l’espanhòl o far de declaracions completament dins la lenga estatala.
Es aquò una democracia? La responsa es non. Se lo lector revisa los articles precedents, poirà veire que los creators d’aqueste sistèma lo nomenèron pas jamai “democracia”, mas de “Republicas de govèrn representatiu”. Que ne pensavan, doncas, del sistèma dels grècs a l’epòca anciana? John Adams, un dels paires fondadors dels Estats Units, diguèt: “la democracia degenèra en anarquia”, “la democracia dura pas gaire”. James Madison, 4n President dels EUA e tanben paire fondator del país diguèt: “la democracia es incompatibla amb la seguretat personala e la proprietat privada”. Los creaires del nòstre sistèma èran completament contraris a la democracia, quitament afirmavan que èra totalament opausat a çò qu’eles avián creat, lo mot “democracia” apareis pas un sol còp dins la constitucion dels Estats Units (ne tanpauc dins la de la Revolucion Francesa).
S’aquò es pas democracia, qu’es aquò?
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Merces de parlar de democracia.
I a qu'una gestion vertadiera d'un estat: crear l'armonia fisica e psychica dins la populacion. I pòd pas aver doas politicas economicas l'una dicha classica e l'autra ecologista; i pòd pas aver doas politicas en medecina l'una que dich que fau respectar lo protocòli establit per lo lobi farmaceutica, l'autra que dich que chacun a lo dreit de chausir sa medecina.Etc.. Nos sem prenguts per lo juec daus partits.
En obligeant lo monde a chausir las leis de la multinacionala que realisa daus profiech quò es de la dictatura.
Aquela dualitat que ses creada dins la societat exista tan ben dins nòstre còr, dins nòstre fòr interior.
Per cambiar chau d'abòrd cambiar au dedins de se.
Totas las societats qu'an crean una ierarchia son una dictatura. La ierarchia l'òm la tròba tant dins la religion catolica que dins la laicitat materialista. Vau mielh aver a far emben Diu qu'emben sos sents.
Merces de parlar de democracia.
I a qu'una gestion vertadiera d'un estat: crear l'armonia fisica e psychica dins la populacion. I pòd pas aver doas politicas economicas l'una dicha classica e l'autra ecologista; i pòd pas aver doas politicas en medecina l'una que dich que fau respectar lo protocòli establit per lo lobi farmaceutica, l'autra que dich que chacun a lo dreit de chausir sa medecina.Etc.. Nos sem prenguts per lo juec daus partits.
En obligeant lo monde a chausir las leis de la multinacionala que realisa daus profiech quò es de la dictatura.
Aquela dualitat que ses creada dins la societat exista tan ben dins nòstre còr, dins nòstre fòr interior.
Per cambiar chau d'abòrd cambiar au dedins de se.
Totas las societats qu'an crean una ierarchia son una dictatura. La ierarchia l'òm la tròba tant dins la religion catolica que dins la laicitat materialista. Vau mielh aver a far emben Diu qu'emben sos sents.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari