Opinion
Gunnar Andersson, un marselhés de còr
Quau es lo melhor golejaire de l’istòria de l’OM? Pas aisit de respòndre, tant lo club focèu a marcat lo fotbòl francés e internacionau. Pasmens lei mai vielhs suportaires de l’OM respòndon sovent: Gunnar Andersson. Es d’aitan mai flatós que pendent lo temps qu’aqueu suedés jogava a Marselha, l’OM ganhava pas.
Nascut en 28 a Ardika, Gunnar Andersson arribèt a Marselha en decembre de 1950. Apelat “Dètz Oras Dètz” perque aviá lei pès torçuts, Andersson faguèt lèu taisar lei criticas. Marquèt 12 gòls en mieja sason, 31 l’an d’après e, en 1953, faguèt un recòrd nòu amb 35 gòls en una soleta sason. L’atacant suedés èra respectat de totei per sei driblatges e son tir dau pè senèstre remirable.
Naturalizat francés en 1954, Gunnar Andersson s’impausèt pas jamai en esquipa de França, l’aventura amb l’Olimpic s’acabèt après uech ans de collaboracion, en 1958. Azard ò non, l’OM tombèt en segonda division l’an d’après. Lo jogaire demorèt pasmens en Occitània: se n’anèt a Montpelhièr, puei a Bordèu que faguèt pojar en primiera division, enfin a Ais de Provença. Joguèt un darrier còp au Velodròm en 1961 e marquèt d’alhors per Ais.
Mai lo qu’aviá marcat pas luenh de 200 gòls amb l’OM acabèt dins la misèria. Tornat dins sa ciutat d’adopion, Marselha, Andersson venguèt alcolic, addicte a la bevenda mai famosa dau parçan, lo pastís. La legenda ditz que quauqueis ans abans, aviá perdut una jòga còntra un jogaire e begut dètz pastís de reng abans una partida còntra Roubaix, çò que l’aviá pas empachat de marcar tres gòls en un quart d’ora.
Mai a la retirada esportiva, abandonat per totei, l’atacant suedés trabalhèt un pauc coma descargaire au pòrt de Marselha. Pasmens se poguèt pas sortir dei problèmas d’alcòl. Fin finala foguèt retrobat mòrt sus un trepador de Marselha a solament 41 ans. Se ditz qu’aviá amb eu una bilheta per veire jogar l’OM en Copa d’Euròpa…
Nascut en 28 a Ardika, Gunnar Andersson arribèt a Marselha en decembre de 1950. Apelat “Dètz Oras Dètz” perque aviá lei pès torçuts, Andersson faguèt lèu taisar lei criticas. Marquèt 12 gòls en mieja sason, 31 l’an d’après e, en 1953, faguèt un recòrd nòu amb 35 gòls en una soleta sason. L’atacant suedés èra respectat de totei per sei driblatges e son tir dau pè senèstre remirable.
Naturalizat francés en 1954, Gunnar Andersson s’impausèt pas jamai en esquipa de França, l’aventura amb l’Olimpic s’acabèt après uech ans de collaboracion, en 1958. Azard ò non, l’OM tombèt en segonda division l’an d’après. Lo jogaire demorèt pasmens en Occitània: se n’anèt a Montpelhièr, puei a Bordèu que faguèt pojar en primiera division, enfin a Ais de Provença. Joguèt un darrier còp au Velodròm en 1961 e marquèt d’alhors per Ais.
Mai lo qu’aviá marcat pas luenh de 200 gòls amb l’OM acabèt dins la misèria. Tornat dins sa ciutat d’adopion, Marselha, Andersson venguèt alcolic, addicte a la bevenda mai famosa dau parçan, lo pastís. La legenda ditz que quauqueis ans abans, aviá perdut una jòga còntra un jogaire e begut dètz pastís de reng abans una partida còntra Roubaix, çò que l’aviá pas empachat de marcar tres gòls en un quart d’ora.
Mai a la retirada esportiva, abandonat per totei, l’atacant suedés trabalhèt un pauc coma descargaire au pòrt de Marselha. Pasmens se poguèt pas sortir dei problèmas d’alcòl. Fin finala foguèt retrobat mòrt sus un trepador de Marselha a solament 41 ans. Se ditz qu’aviá amb eu una bilheta per veire jogar l’OM en Copa d’Euròpa…
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
content de legir d'articles d'analisi fotbalistica. un chic mensh de constatar las rubricas d'actualitat foot e rugbí an despareishut...
#3 Avian lei memei caracteristicas de gambas !
Practicament un Garrincha franco-suedés... Lo parallèl es espantant, quitament per lo costat de l'abandon!
De çò que me ramenti de l'istòria de sa mòrt, tala que me la contava mon paire es que fuguèt trobat mòrt sus un trepador carriera breteuil, après d'aguer estat mendigar una bilheta au jornau "Le Provençal" per anar veire l'OM. Jornau que li refusèt leis invitacions.
Marselha l'oblidèt pas jamai en tot lo cas :)
Una tribuna coma cal! Mercés!
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari