Dijòus, 21.9.2017 10h30
Miquèu Camelat, un gran escrivan gascon deu sègle XX, se prengoc lo calam au debut de la guèrra civila espanhòla entà deféner los Catalans. Mistral avoc lo medish anar en aculhir catalanistas hòra-banit au sègle XIX. Lo moviment occitan se sabón sosténguer los Catalanistas dins las tempèstas politicas violentas que bohèn sus la peninsula iberica.
Ara, me sembla qu’ei temps que l’occitanisme, esbrigalhat, s’unish a l’entorn de la defensa de la Catalonha. Las relacions intensas qu’amassan Catalans e Occitans son pas mès de provar. Ne soi arribat a pensar que l’Occitània e la Catalonha hèn partit d’un solet ensemble coherent e unit culturalament. Me sentishi autan catalan com occitan.
L’unitat de l’occitanisme se pòt hèr sus la basa wilsoniana que cada pòble a dret de decidir per se-medish. Los Catalans son un pòble e donc a lo dret de se causir l’avénguer son. Aquesta idèa democratica, nosauts Occitans, l’avèm de hèr enténer clarament entà ajudar los frairs Catalans que son dins ua situacion politica de las complicadas.
Mariano Rajoy, lo prumèr ministre espanhòu dumpèi 2011, es lo responsable d’aquesta situacion esglasianta. En 2010 Madrid, en refusar l’estatut catalan adoptat per referendum en 2006, provoquèc un legitime arsèc independentista au Principat. Rajoy, per la sua politica shueca, buta los Catalans a sortir de l’Espanha.
Coma occitanistas, podèm pas que condamnar la tendéncia neo-franquista deu Partit Popular de M. Rajoy e ajudar los Catalans que tant soent mos ajudèn.
La Val d’Aran, tròç d’Occitània en Catalonha, es tanben un enjòc màger entà nosauts. Ua bèra part de la classa politica aranesa, escusèra, que trantalha. Pr’aquò, sense la Generalitat i auré pas d’occitan oficiau e d’autonomia aranesa. Se des·hèr de Catalonha, entà un Aranés, seré ua peca grèva. Créser qu’Aran se pòt escapar deu debat independentista catalan es illusòri. Fòrça occitanistas considèran la Val d’Aran coma lo paradís de l’Occitan. Mès dumpèi lo debut deu sègle XXI, l’usatge de la lenga occitana caij e lo castelhan ei la lenga de la vida vidanta de la Val. L’ensenhament de l’occitan au segondari ei catastrofic e la desaparicion de l’occitan, coma lenga de cada jorn, en Comenge vesin empacha la regeneracion de l’aranés. Alavetz, com Occitans, e entà la renavida deu gascon en Aran, avèm d’ahortir los ligams dambe Catalonha.
Ara, èm tots Catalans!
Comentaris
24 de setembre 22.34h
#12 Ah! Ah! Ah! , òsca garri ! Galejada pas mòrta !
Valora aquest comentari:
3
0
24 de setembre 22.29h
Tòmbi de cuol tornamai!
Descuèbri que i a tanben de catalans e d'occitans en Espanha, e mema que parlan encara patés.
En cò nostre, son fiers d'ésser francés, levat la conariá de Hollande amb la novella region.
Me pensi qu'Espanha a un problèma d'escòla, o que l'espanhòl es de mal apréner, perque los d'Espanha son pas desparièrs rapòrt a los de França.
Valora aquest comentari:
4
0
24 de setembre 14.11h
#3 "Un gascon amic deus Catalans" ?? E ben, me damne, amb "d'amics" coma aquò òm a pas besonh d'ennemics !!
Valora aquest comentari:
13
0
23 de setembre 09.58h
#9 esencusatz-me : Rajoi e non pas Roja (ni Rog !)...
Valora aquest comentari:
4
1
23 de setembre 09.15h
Que pensi tems-a que "autonomia" n'ei cap oblijada d'anar duscas a "independencia", que ua autonomia fòrta coma l'an dejà eths Basques e eths Catalans, e que pòt èster amelhorada encara, ei melhora qu'ua independancia dont era idèa divisa tant eths Catalans e tanplan eths Basques. Ara, qu'ei aths pòbles de causir, e que's dèu poder tier un referendum democraticament organisat, e ena patz meslèu qu'en un climat de guèrra civila. D'aqueth punt de vista, comparar Roja a Franco qu'ei ua er... Legir la seguida
Valora aquest comentari:
2
3
22 de setembre 22.32h
#3 Realisme e moderacion ? La trobatz realista e moderada, la politica francesa d'eradicacion de las lengas e dels dalèctes autres que lo francés d'estat ? La transmission familhala es perduda per l'occitan. La lenga dins l'espaci public a tanben gaireben cap e tot desaparegut. E volètz respondre amb realisme moderat a una situacion tant alarmanta, ont se tracta de subrevida ? Mai me rassegura, ieu, la politica linguistica catalana. Per salvar una lenga, s'i entendon plan melhor que non pas ... Legir la seguida
Valora aquest comentari:
14
0
22 de setembre 21.12h
Com " ajudar los frairs catalans que son dins ua situacipn politica de las complicadas"?
Benlèu en creant seccions del CAOC, e quitament de l'ANC o d'Qmnium Cultural dins Occitània tota, començant per l'Isla de Baish e en anant a Vielha, notadament lo 1 d'octobre, per sostenguér los companhs del Manifèst de Les.
Valora aquest comentari:
8
0
22 de setembre 09.33h
Segur, tant occitan que catalan
Valora aquest comentari:
7
0
21 de setembre 18.01h
Gràcies per encoratjar el procés. Totes les veus són poques quan es tracta de posicionar-se en uns moments tant difícils i complicats com els que vivim. Cal aconseguir d'una vegada la ruptura que no fou possible quan ens imposaren la transició. El temps ens ha donat la raó als qui sempre pensàrem que el franquisme encara estava viu. 40 anys de dictadura més altres 40 de "democràcia" vigilada, és massa temps perdut. Aconseguir una democràcia real sempre serà un garantia per cultures ... Legir la seguida
Valora aquest comentari:
25
0
21 de setembre 15.02h
#3 "Quin explicar a l'Estat francés causas simplas a l'entorn de la necessitat de sauvar la cultura locau"
Aquò deth "minimalisme" qu'ei era estrategia occitana dempuish totjorn, de mendicar de petits drets entà "sauvguardar" era cultura nosta e era lenca nosta shens har tròp de brush, mei que vesèm plan qu'aquò ei ua fotiròla: eth occitan qu'ei en dangièr de desparicion.
Eth maximalisme catalan qu'ei un aut camin qu'eths occitanistas an agut paur de seguir, dempuish Mistral, totun q... Legir la seguida
Valora aquest comentari:
23
0
Comenta
Lo comentari es estat mandat corrèctament
13 comentaris
(60 vòtes)
En cargament
13 comentaris
Mandar
