Opinion
Lo vòte Front National e las banlègas residenciaus occitanas. L’enrasigament de l’extrèma dreta a travèrs de l’exemple de Sent Lis
A las darrèras presidenciaus lo Front National (FN) que s’ei enrasigat dens los parçans periurbans de las ciutats occitanas. La vila de Sent Lis, en Gasconha tolosana a 28km deu Capitòli, qu’ei un exemple deus bons de l’importància deu FN. Sent Lis qu’ei ua vilòta tipica d’una banlèga occitana classica. La soa populacion que passè de 1500 abitants a las annadas 1960 a 8500 en 2010. Lo gran Tolosa que recep 20 000 abitants cada an e la màger part deu neotolosans son Parisencs. Adara 2 abitants sus 3 que demòran dens las banlègas residenciaus qui entornejan la vila mondina. A Sent Lis la bastida vielha, qui ei pregondament occitana, qu’ei negada dens un ocean d’ostalòts de lotejaments. Nada gara, nat transpòrt public, pauc de servicis publics.
A Sent Lis lo vòte FN qu’ei anormalament haut. Que parlan d’ua aviada d’aqueth vòte. Tots que disen qu’arrebat un malèr pregond.
Mes que vam essajar d’anar mei luenh e que vam cercar l’esconut d’aquera installacion deu lepenisme en tèrra radicau-socialista. Que cau obrir camins naus qui amuishan çò qui ditz reaument aqueth vòte sus las banlègas residenciaus occitanas.
Que cau tornar aus hèits e a Sent Lis. A las darrèras presidenciaus Le Pen que hasó quasi lo medish escòre que Sarkozy a St Lis en har lo 19,54% deus sufragis exprimits contra lo 20,02% tà l’ex-president. Totun, que cau díser que lo vòte FN èra dejà deus hauts dètz ans i a dab lo 18,41 %. Lo creish deu FN n’ei pas deus bèths. Qu’ei fenomène ancian, enrasigat, a Sent Lis.
Perqué un vòte d’extrèma-dreta important mentre que l’immigracion magrebina, que denóncia lo paraulís xenofòbe deu FN, ei pauc presenta dens las banlègas residenciaus?
Sovent l’idèa d’un vòte pè-negre en favor deu FN qu’estó avançada tà explicar un vòte frontista hòrt superior a la mejana francesa. De hèit Sent Lis, com d’autas banlègas residenciaus occitanas, qu’arrecebó un pialat de rapatriats d’Algeria arron 1962. Quauques cercaires, com Alexandre Pagès (Vote FN à Perpignan, 1992) que precisèn lo ligam establit enter la comunitat pè-negre e l’extrèma-dreta. Qu’ei adara ua causa coneguda. Mes aquera comunitat, vielhassosa e reduita adara, qu’ei negada dens l’andada deus navèths periurbans. Aquò ne pòt pas explicar tot sol la fòrça de Le Pen dens la banlègas residenciaus occitanas. L’explic qu’ei donc de cercar mei luenh.
Lo problèma deu vesiat
Cèrts politilògues, com Pascal Perrineau (voir le Symptôme Le Pen, 1997), qu’arremarquèn que lo vòte FN èra mei haut a las zònas residenciaus, au ras deus barris a hòrta immigracion magrebina, que non pas a l’interior aquestas ciutats popularas. Atau Sent Lis que vòtan mei FN que lo Miralh de Tolosa.
Ací que tocam lo còr de la question. La rason pregonda deu vòte tà Le Pen dens las banlègas residenciaus qu’ei de cercar meilèu dens los ligams enter vesins. L’analisi que horneish Hervé Le Bras, demografe dens l’Invention de la France, qu’ei luminosa:
“Mei que s’esluenhan deus còrs de vila, despuish 2000 -2002, mei que vòtan FN. Qu’ei la França periurbana, de las banlègas luenhècas. Aquí qu’ei que trobam lo mei de rompeduras dab lo vesiat. Que tribalhan en mejana a 30km de casa, que hèn las crompas a l’ipermercat, n’i a pas estanquets, n’i a pas hèstas de vilatge, de maridatges on se tornar trobar.
Que son vitas mauaisidas, qui ne pòden guaire comptar sus ua comunitat tà’us arcuèlher o los ajudar, plantats au miei deus camps. Qu’ei d’ua grana duretat. Lo vesin qu’ei dejà un estrangèr. Que pensi que lo FN ei ligat a aquesta question deu vesiat.”
Atau, s’espiam lo vòte FN per barris a Sent Lis que vedem qu’ei suberpresentat a la zòna de Minjacebas –lòc famós de l’arríder occitan. Minjacebas qu’ei lo parçan tipic descriut per H. Le Bras: pabilhons de periurbans, sovent adinerats, perduts dens los camps. Lo FN que i hè lo 25% deus vòtes...
Lo vesiat qu’ei prumèr parlar dab lo vesin. Parlar, dens la bastida de Sent Lis quan i avèva 1500 abitants, qu’èra meilèu en occitan. En cinquanta ans la populacion que’s multipliquè per 7 e l’occitan, ligam enter vesins, que’s hasó arrepè. La desintegracion deu vesiat que s’explica tanben per la desoccitanizacion. Qu’avem chifras claras sus la desoccitanizacion dab las listas electoraus. En analisar las listas de Sent Lis de las darrèras annadas que vedem qu’un abitant navèth sus dus qu’ei deu bacin parisenc. Ne s’intègran pas mes que participan au cambiament rapide de populacion deu lòc. Atau deus 300 000 periurbans tolosans adultes, mei deu 66% ne son pas neishuts ací.
Qu’avem enqüèra un aute utís tà verificar aquò, qu’ei la seccion bilingua occitana que Sent Lis a. Qu’ei la sola seccion bilingua de la zòna periurbana de Tolosa. L’analisi de la provenéncia de las familhas deus 150 mainatges escoliats en occitan que va dens lo medish sens. Quan 1 arribant a St Lis sus 2 qu’ei deu bacin parisenc, n’avem pas sonque 1 mainatge escoliat en occitan sus 10 qu’ei de l’Isla de França. Lo vesiat qu’ei copat enqüèra mei per aquesta aculturacion.
N’i a pas mei d’identitat locau. Lo monde de las banlègas residenciaus de las vilassas occitanas ne coneishen pas que lo nom deu lor vilatge. E enqüèra, qu’ei sovent hòrt escarraunhat: Aigasvivas que vad ègviv... Lo “rêve français”, volut per François Hollande, que devien un “pantaish occitan” dab la periurbanizacion qui lepeniza lo país.
A Sent Lis lo vòte FN qu’ei anormalament haut. Que parlan d’ua aviada d’aqueth vòte. Tots que disen qu’arrebat un malèr pregond.
Mes que vam essajar d’anar mei luenh e que vam cercar l’esconut d’aquera installacion deu lepenisme en tèrra radicau-socialista. Que cau obrir camins naus qui amuishan çò qui ditz reaument aqueth vòte sus las banlègas residenciaus occitanas.
Que cau tornar aus hèits e a Sent Lis. A las darrèras presidenciaus Le Pen que hasó quasi lo medish escòre que Sarkozy a St Lis en har lo 19,54% deus sufragis exprimits contra lo 20,02% tà l’ex-president. Totun, que cau díser que lo vòte FN èra dejà deus hauts dètz ans i a dab lo 18,41 %. Lo creish deu FN n’ei pas deus bèths. Qu’ei fenomène ancian, enrasigat, a Sent Lis.
Perqué un vòte d’extrèma-dreta important mentre que l’immigracion magrebina, que denóncia lo paraulís xenofòbe deu FN, ei pauc presenta dens las banlègas residenciaus?
Sovent l’idèa d’un vòte pè-negre en favor deu FN qu’estó avançada tà explicar un vòte frontista hòrt superior a la mejana francesa. De hèit Sent Lis, com d’autas banlègas residenciaus occitanas, qu’arrecebó un pialat de rapatriats d’Algeria arron 1962. Quauques cercaires, com Alexandre Pagès (Vote FN à Perpignan, 1992) que precisèn lo ligam establit enter la comunitat pè-negre e l’extrèma-dreta. Qu’ei adara ua causa coneguda. Mes aquera comunitat, vielhassosa e reduita adara, qu’ei negada dens l’andada deus navèths periurbans. Aquò ne pòt pas explicar tot sol la fòrça de Le Pen dens la banlègas residenciaus occitanas. L’explic qu’ei donc de cercar mei luenh.
Lo problèma deu vesiat
Cèrts politilògues, com Pascal Perrineau (voir le Symptôme Le Pen, 1997), qu’arremarquèn que lo vòte FN èra mei haut a las zònas residenciaus, au ras deus barris a hòrta immigracion magrebina, que non pas a l’interior aquestas ciutats popularas. Atau Sent Lis que vòtan mei FN que lo Miralh de Tolosa.
Ací que tocam lo còr de la question. La rason pregonda deu vòte tà Le Pen dens las banlègas residenciaus qu’ei de cercar meilèu dens los ligams enter vesins. L’analisi que horneish Hervé Le Bras, demografe dens l’Invention de la France, qu’ei luminosa:
“Mei que s’esluenhan deus còrs de vila, despuish 2000 -2002, mei que vòtan FN. Qu’ei la França periurbana, de las banlègas luenhècas. Aquí qu’ei que trobam lo mei de rompeduras dab lo vesiat. Que tribalhan en mejana a 30km de casa, que hèn las crompas a l’ipermercat, n’i a pas estanquets, n’i a pas hèstas de vilatge, de maridatges on se tornar trobar.
Que son vitas mauaisidas, qui ne pòden guaire comptar sus ua comunitat tà’us arcuèlher o los ajudar, plantats au miei deus camps. Qu’ei d’ua grana duretat. Lo vesin qu’ei dejà un estrangèr. Que pensi que lo FN ei ligat a aquesta question deu vesiat.”
Atau, s’espiam lo vòte FN per barris a Sent Lis que vedem qu’ei suberpresentat a la zòna de Minjacebas –lòc famós de l’arríder occitan. Minjacebas qu’ei lo parçan tipic descriut per H. Le Bras: pabilhons de periurbans, sovent adinerats, perduts dens los camps. Lo FN que i hè lo 25% deus vòtes...
Lo vesiat qu’ei prumèr parlar dab lo vesin. Parlar, dens la bastida de Sent Lis quan i avèva 1500 abitants, qu’èra meilèu en occitan. En cinquanta ans la populacion que’s multipliquè per 7 e l’occitan, ligam enter vesins, que’s hasó arrepè. La desintegracion deu vesiat que s’explica tanben per la desoccitanizacion. Qu’avem chifras claras sus la desoccitanizacion dab las listas electoraus. En analisar las listas de Sent Lis de las darrèras annadas que vedem qu’un abitant navèth sus dus qu’ei deu bacin parisenc. Ne s’intègran pas mes que participan au cambiament rapide de populacion deu lòc. Atau deus 300 000 periurbans tolosans adultes, mei deu 66% ne son pas neishuts ací.
Qu’avem enqüèra un aute utís tà verificar aquò, qu’ei la seccion bilingua occitana que Sent Lis a. Qu’ei la sola seccion bilingua de la zòna periurbana de Tolosa. L’analisi de la provenéncia de las familhas deus 150 mainatges escoliats en occitan que va dens lo medish sens. Quan 1 arribant a St Lis sus 2 qu’ei deu bacin parisenc, n’avem pas sonque 1 mainatge escoliat en occitan sus 10 qu’ei de l’Isla de França. Lo vesiat qu’ei copat enqüèra mei per aquesta aculturacion.
N’i a pas mei d’identitat locau. Lo monde de las banlègas residenciaus de las vilassas occitanas ne coneishen pas que lo nom deu lor vilatge. E enqüèra, qu’ei sovent hòrt escarraunhat: Aigasvivas que vad ègviv... Lo “rêve français”, volut per François Hollande, que devien un “pantaish occitan” dab la periurbanizacion qui lepeniza lo país.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
#8 Desencusa me pel temps de responsa, mas soi comol de trabalh : preni çaquela dos segondas per te botar en lum mon vejaire : sem pas al pais dels potonors, tant una "certa forma" de nacionalisme (m'espandirai sus aquò en comentant l'article de Domergue Sumien) me geina pas, tant me desencusaras mas la nacion associada a las nocions de "soberainitat e de patriotisme" o lo te disi per ieu pudis l'òdi de l'autre, la paur de la diferencia, la xenofobia, lo replec e l'embarrament sus se, lo fach de considerar que se i'a problemas, venon de l'autre, de lo d'en defòra (çò que denota a mai d'una incapacitat de se tornar botar en question). Es una mena de replec identitari contra lo qual ai totjorn luchat, e contra lo qual continuarai de luchar tant que me demorara un buf de vida, qu'aqueste replec siaguesse amagat per una pelha blu-blanc-rotge, darrier una bandiera amb la crotz gamada, o darrier una bandiera sang e aur amb la vielha crotz del Comte de Tolosa dessus (e cresi que dins aqueste darrier cas, serai encara mai virulent)
Analisi fòrça pertinenta. Aqueste votacion FN es mai que tot un problèma d'auséncia de solidaritat e de cultura. Es lo rebat de la societat de consum ont los mai colhonats son los mens cultivats. Generalament son las ciblas de la publicitat e se trapan victimas de l'obesitat, del subre endeutament, e demòran dins de lotiment sens cap de servici, sens amics ni familha.
Òc, an trocat la convivialitat urbana o rurala contra lo consum, lo trabalh e l'automobila del matin al ser.
La realitat de lor vida lor mostra que son estats colhonats. De ràbia,de desesper vòton FN.
Coma ecologista,pensi que cal bastir una societat aimable, ont la convivialitat deu primar. Per exemple, la vila tradicionala coma la vièlha bastida de Sent Lis es planmai aimable que los lotiments amb pelenc. Es aquusta tipe d'urbanizacion que cal bastir per los novels estatjants, qui siàn occitans o non
Lo vòte FN qu'ei complèxe, pensi pas que's posca resumir sonque a la presénça massiva d'estatjans novèls venguts de França a St-Lis, per'mor que n'i a benlèu encara mès dins Tolosa, e lo vòte FN qu'ei pr'aquò mès baish ; e en rappòrt, a la campanha que podèm supausar aquesta présença Francesa mens importanta, e be aciu-delà lo vòte FN qu'ei encara mès important que dins la banlega Mondina ! podem pas diser, a la campanha, que son los Franceses venguts recentament sonque que hèn pujar aqueste vòte FN !
Que los Franceses venguts recentament en Occitania voten FN, botem ! que la presença recenta d'aquesta comunitat explique un pauc la progression d'aqueste vòte a St-Lis, botem ! mès alavetz, coma explicar que aqueste vòte sia encara mès important a la campanha que la populacion locala a pas cambiada dempus decenias, que la presénça "Francesa" qu'ei anecdotica ???
Lo Peis d'Aigaviva, nos balha pensi ua dralha de soscar : l'alienacion deus Occitans ! son pas sonque los Franceses venguts en Occitania que hèn pujar lo vòte FN : son los Occitans eres-medishes que, ara, vòtan FN ! après, coma ça-ditz Nicolau Rei-Bethvéder, qu'ei benlèu en ligason dambe la des-occitanizacion. Enfin, eth ditz qu'ei ua istòria de communicacion entre vesins, que lo vòte FN qu'ei per'mor deu manca d'emplèc de l'occitan... Jo disi simplament que, per'mor deu recul de la la lenga occitana, lo monde se sentishen pas mès Occitans, e's deishan, malastrosament, abusar per las sirènas deu vòte-protèst Francimand, quitament e paradoxalament s'aqueste vòte qu'ei mortal per l'identitat nòsta.
#7
Perqué èsser patriòta, o sobeiranista o nacionlista occitan (coma o vòlgas) deuriá pudir "l'òdi de l'autre".
Anem, soi segur que tenes mai d'imaginacion politica qu'aquò!
#2 Alavetz de que faire, l'emplaçar per un nacionalisme (al marrit sens del terme, deuriai pusleu diser un etatisme) occitan que pudira tanben l'òdi de l'autre mas al qual se podra perdonar tot per de que i'aura marcat occitan dessus ?
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari