Dijòus, 12.5.2016 03h00
Venètz au mieu país per veire lo satin
Que l’auba desplega per li donar lo jorn,
Venètz vèire brilhar lo pus bèu dei morrins
Qu’endaura li sieus flors!
Venètz au mieu país dont la joinessa canta
Li cançons de Nanon, de misé Babelin,
E dont lo rossinhòu dei sieus refrens encanta
Lu sublimes jardins.
(...)
Venètz au mieu país dont la mar profetisa
Lu secrets d’amor per poder ben aimar,
Escotar, silenciós, cen que ditz la sieu brisa
Quora lo jorn s’en va.
Venètz au mieu país dont naisse l’aubespina,
La ròsa, lo lilà, lo graciós reseda,
Dont l’aiga dei valons es totjorn cristalina,
Dont calon lu baiars.
Venètz au mieu país audir l’òrgue sublime
Dont lu divins acòrds fan retentir Casteu,
Venètz contemplar dau donjon manhanime
Lo sieu blanc drapeu!
E ben, volètz saupre lo nom dau mieu país?
Escotatz!
Lo nom dau mieu país, es un frisson d’ivressa,
Un astre luminós, una flòra novèla,
Es un cant d’amor que lo ciel blu caressa,
Es Niça la bèla!
Comentaris
12 de mai 06.53h
Mesa en grafia occitana d'un poema de Menica Rondelly
Valora aquest comentari:
2
0
1
Comenta
Lo comentari es estat mandat corrèctament
Un comentari
En cargament
Un comentari
Mandar
