Fa pas gaire temps l’Estat francés enreguèt un cambiament de legislacion tocant la practica de la prostitucion. Aquesta lei novèla tractant de la prostitucion vendrà en remplaçament, e doncas abrogarà, la lei anteriora dicha del delicte de racolatge que foguèt votada en 2003, alara qu’En Sarkozy èra encara pas que ministre de l’Interior. A n’aquel moment los prostituïts e las prostituïdas riscavan d’agafar una esmenda de 3750 èuros e tanplan, en cas de recidivas, una pena de preson de dos meses. Aquesta situacion fasiá qu’èra las victimas potenciala del proxenetisme qu’èran sancionadas (generalament los prostituïts qu’an causit liurament de vendre de prestacions sexualas o fan pas dins la carrièra). Atal, las malurosas prostituïdas asservidas, èran probablament punidas dos còps: un còp per l’Estat macarelaire qu’empochava las esmendas e probablament tanben pels macarèls que devián pas engolir de se retrobavan amb un “manca-de-ganhar”.
 
Lo tèxte de lei votat lo dimarç 3 de decembre de 2013 per l’Amassada Nacionala prevei de “punir la crompa d’actes sexuals, en companhia d’una persona majora, d’una contravencion de 1500 èuros, e de 3750 èuros per cas de recidiva”. Valent a dire que serà, d’ara enla, lo crompaire d’actes sexuals que serà sanctionat. Pasmens, abans de dintrar en vigor, la proposicion deurà encara s’anar passejar al Senat. Aquesta Cambra dicha Nauta, la deuriá examinar, plan planet coma totjorn al Senat, al mes de junh. Çò que vòl dire que la lei es pas prèsta de dintrar en aplicacion, mas, cossí que ne vire, serà un jorn aplicada.
 
Ça que la, pel contravenent, i aurà una alternativa possibla a la sancion financièra. Poirà far, o puslèu se poirà engatjat a far, un estagi de sensibilisacion “a la lucha contra la crompa d’actes sexuals”. Aqueles estagis seràn organizats per d’associacions ciutadanas de defensa de las prostituïdas o quitament per d’associacions que militan contra la prostitucion jos totas sas formas. Mas mèfi, tot serà pas benefici per lo consomator d’actes sexuals pres lo det dins la confitura. S’aurà pas l’esmenda a pagar, pasmens aurà l’estagi a aquitar e pel moment degun sap pas quant costarà aquel rapèl de l’òrdre moral. Caldriá pas que l’estagi còste mai que l’esmenda! Mas es probable que lo legislator e l’administracion d’Estat i agen ja pensat. Aqueles estagis se poiràn far, entre maites endreches, dins los Centres que recebon de prostituïdas qu’ensajan d’escapar a lors ignòbles macarèls.
 
Remarcarètz amb ieu qu’aqueste còp es pas mai la prostituïda qu’es castigada, mas son client. Un còp de mai òm diriá que l’Estat francés fa tot per protegir los proxenetas, los torturaires e los esclavagistas. Es sensiblament la meteissa causa per totes los Estats d’Euròpa vist que la criminalitat s’espandís e prospèra sul continent tot.
 
Le trabalh del sèxe, s’èra reconegut e organisat coma una activitat sociala e economica demest las autras, pausariá pas de problèma. Fòra, benlèu, un questionament moral en çò del monde reacionari qu’es encara contra lo maridatge dels prèires e dels omosexuals (parlem pas aicí dels reacionris que son contra lo maridatge dels prèires omoxesuals). Dins d’unes païses la profession de trabalhaire del sèxe es quasi reconeguda coma una demest las autras. Son los païses ont los bandits criminals an mai de dificultats per cometre lors malafachas. Son tanben los ont las femnas pòdon mai facilament escapar a lors borrèls.
 
Al nom de la morala, la raportaira del tèxte de lei a l’Amassada Nacionala, Na Maud Olivièr, deputada del Partit Socialista Francés, vòl pas ausir parlar del trabalh sexual coma d’una activitat declarada que se poriá liurament exercir en liberal. Amb una ipocrisia que sols los socialistas franceses ne son capables a respondut a un trabalhaire del sèxe que preconisava una lei qu’oficialize e reclamenta aquela activitat, per la question seguenta: “Bastariá qu’una sola prostituïda se digue liura per que l’esclavatge de las autras vengue respectable e acceptable?”. Pròva un còp de mai qu’aquesta deputada coma sos collègas de totas las colors, i compresa la verda, son incapables d’imaginar que las leis contra lo proxenetisme, los trafèc d’Èssers umans e l’esclavagisme poguèssen èsser estrictament aplicats dins la Republica e al delà en Euròpa.
 
Lo problèma de la prostitucion dins lo Monde sancèr aquò’s pas l’escambi retribuits e comercials d’actes sexuals. Lo problèma aquò’s pas la prostiticion donat que la prostitucion poriá èsser un banal contracte comercial entre doas personas liuras, majora e consentas. Lo problèma es lo crimi de proxenetisme. Es la constrencha. Es l’esclavagisme, l’asservissament jos la pression psiquica e la tortura. Es l’odiós trafèc d’èssers umans que se debana cada jorn jos nòstras fenèstras dins las vilas d’Euròpa.
 
La tracha dels èssers umans es exprèssament proscricha per l’article 5 de la Carta dels dreches fondamentals de l’Union Europèa. De tèxtes e d’intencions de las bonas, ne volètz? Aquí n’avètz: fa pas gaire pareguèt la directiva 2011/36/UE tocant a la prevencion de la tracha dels èssers umans e denonciant l’espleitacion sexuala. Mas per la repression l’Union se’n remet als Estats que d’aqueste costat son laxistas. Es lo mens que se pògue dire.
 
E cossí pòt èsser possible qu’en 2014 d’òmes e de femnas (subretot de femnas) pòguen èsser vendudas coma objectes de produccion sexuala? De dròllas moldavas, bielorussas, ucranianas, bulgaras, etc... son cada an vendudas e crompadas per de màfias. Mens nombroses, de dròlles son tanben constrenches e venduts coma de bestial per la prostitucion. La fauta es pas a las legislacions estatalas, qu’un dins l’autre un arsenal juridic important existís. Mas aqueste arsenal juridic servís pas per çò que i a pas la volontat politica d’eradicar lo chadràs. Per desrasigar lo mal caldriá mai de mejans en matèira de polícia, de judiciari e de repression. Mas per aquò caldriá començar per bastir de presons per embarrar los criminals. E d’aquesta costat es una vertadièra catastròfa: pas qu’en França de milherats de condemnats a la preson complisson pas lor pena per manca de plaça! A qué pòdon servir las leis se las condemnacions son pas estrictament aplicadas? Se las penas son pas complidas, los procèsses venon una pantomima. La lei es desvalorisada. La paraula dels jutjes e dels policièrs valon pas res pus. Pièger es la lei que val pas res mai. Una societat, quina que siague pòt pas téner de temps sens leis ni sens justícia credibla. La primièra foncions de la justícia es d’èsser regde. “Regde coma la justícia”, se disiá.
 
Se las màfias prospèran de mercés a l’esclavatge, es en causa de l’incuria dels Estats e de l’Union. Per negligéncia, organisan de contunh la non-assisténcia de personas en perilh. D’unes dirán que la repression del crimi a un còst financièr. Fan doncas de causidas. Mas alara me ven una chifra: mai de 90% de las victimas son de femnas. E s’èra lo contrari? Que 90 % siaguen d’òmes? Cresètz pas qu’a n’aquel moment los poders politics traparián los mejans d’eradicar lo proxenetisme? Acusi clar e net los poders politics de misoginia e de complicitat passiva amb lo crimi organisat. Per eles que val la vida d’una femna?