Una copa dau Mond se dobrís, e ja es l’euforia. Un Japon incresable (mai qu’a perdut còntra l’Escòcia) e una França que se rescaufa.
 
I a quatre ans, èra en Nòva Zelenda que se dobrissiá l’eveniment pus esperat per lei jogaires de rugbi. Dins aqueu país dei drechs de l’òme e sustot de la femna (premier país avent acordat lo drech de vòte ai femnas en 1893), mai tanben país que ses sauput illustrar dins son istòria per seis idèas e sei politicas envèrs leis “indigènas”, en sabent unir son país dins sa diversitat e sustot pas per leis armas.
 
I a quatre ans èra donc la Nòva Zelanda que s’impausava perfiechament, e sensa reala suspressa au moment d’aquela competicion (en finala còntra França). Mai aqueste còp es diferent, nòu país e mai que mai nòu clima (aquò a ren a veire amb la meteorologia). Aquò fa vint e quatre ans qu’Anglatèrra aviá pas aculhit la Copa dau Mond de rugbi (1991), e es fòrta de sei nombroseis installacions (n’es coma se lei Jòcs Olimpicas èran pas passats per aquí, e tanben la Copa dau Mond de fotbòl de 2018), lo govèrn britanic còmpta ben de far “brilhar” una còp de mai son estat e sustot sa politica (de mai en mai distanta d’Euròpa e d’oposicion ai nacionalismes: Escòcia, mai tanben l’Irlanda dau Nòrd e Catalonha amb la paraula de David Cameron). Es coma aquò qu’una question remonta amb l’anóncia un pauc especiala de l’interdiccion de la bodega dins leis estadis per l’organizacion de la Copa dau Mond e donc per lo govèrn britanic. Segur, aquò a escapat a degun e la paura “rason oficiala” fa referéncia a la geina que pòt far l’instrument ais espectators.
 
La rason politica seriá pus apta a èstre influenciada per la situacion politica meteissa. Segur, i a mai d’un an, leis escocés avián votat de “non” au referendum sus l’independéncia, mai lo Partit Nacionau Escocés (SNP) es en larga progression e aquò sembla pas d’agradar ai britanics qu’an vist vint e un deputats de l’SNP rejónher lo Parlament. Un acte politic donc, fòrça contestat qu’a vist nàisser aquestei darriers jorns una peticion que defend la bodega coma simbòl d’Escòcia e de son insomission (de verai, vesèm mau un Flowers of Scotland sensa bodega)
 
Una ben trista realitat ne deriva donc: una Anglatèrra que podèm comparar a Espanha, en volent pas daissar un territòri d’ont tira d’enòrmei profiechs e que li permet de contentar sa sobeiranetat e una poténcia segura dins lo Mond. Finalament, una gròsa pèrda economica, mai tanben diplomatica.
 
Anglatèrra non daissarà pas tan facilament Escòcia, amb o sensa bodega.