Opinion
Punt de vist occitan: la guèrra d’annexion d’Aquitània
Fàcia al roman nacional francés, i aguèt de trabalh d’interpretacion de l’istòria del punt de vist occitan coma” Histoire d’Occitanie “ jos la direccion d’ Andrieu Armengaud e Robert Lafont per l’IEO en 1979 o “Descolonizar l’istòria “ de Joan Larzac occitana per l’IEO en1977.
Ça que la, l’istoriografia oficiala francesa domina la reflexion occitana. O cal saber per poder escriure nòstra interpretacion de l’istòria, amb respècte per las autras interpretacions, que mai d’un punt de vist son possibles.
Avèm un punt de vist occitan amb Jòrdi Laboisse dins “Les Wisigoths” o “Histoire de France L’imposture” o amb Felip Martel dins son recent “ Histoire de l’Occitanie”.
La wikipedia occitana amb mai de 87 000 articles en occitan es un espleit essencial, fargat per de benevòlas e benevòls que fan un trabalh remirable. Las criticas faitas aici s’adreiçan al trabalh critic dels occitans subre l’istòria e non als que fan los articles de la Wikipedia occitana, que los mercejan.
Per exemple, d’un punt de vist occitan, poiriam decidir de nommar Guèrra d’Annexion d’Aquitània çò que l’istoriografia francesa sona Guèrra de Cent ans e la descriure d’un punt de vist occitan coma las guerras entre lo ducat d’Aquitània, sonat Guiana a l’epòca e lo reialme de França, dins un contèxte d’aliganças entre fòrça territòris feudals d’Euròpa occidentala.
Aquì çò que ditz nòstra Wikipèdia: Guèrra de Cent Ans
S’anem véser la Wikipèdia catalana, tradutz la Wikipèdia francesa:
Poiriam imaginar una introduccion mai occitana, tal coma
E mai, dins los detalhs, l’istoriografia francesa es tendenciosa. Aquí çò que ditz Medievalòc de la batalha de Brageirac en 1345.
L’article subre la guerra de cent ans de la Wikipédia francesa non la descriu pas. Cal anar subre un article especific: Batailla de Bergerac
La Wikipedia occitana non e parla pas. Per l’an 1345, avèm:
Podèm proposar de faire de la batalha de Brageirac, una granda victòria occitana e escriure:
L’analisa del debanament de la guèrra es a pensar per los istorians occitans, que l’istoriografia francesa dona lo punt de vist del roman nacional francés tal coma dins la Wikipedia francesa
Los istorians e istorianas occitanas poirián far lo ligam amb l’anexion cent ans abans del centre del territòri occitan per lo reialme de França durant la crosada albigesa e l’enjòc màger per lo reialme de França de consolidar son empresa subre l’occitania occidentala.
Caldriá tanben estudiar dins l’emergéncia de sentiments nacionals, l’engatjament dels occitans, subretot del gascons per lo ducat d’Aquitània (o Guiana) e al revèrs, lo refús d’una administracion gascona o normanda per part de las populacions de lenga d’oïl d’Isla de França, Champanha o Lorena, en particular dins lor supòrt a Joana d’Arc.
Çò segur, es que los occitans devon exigir de suprimir en Occitània los termes d’occupacion anglesa per designar las consequéncias de las victorias occitanas, mai que tot gascona en Aquitània tot al long de la guèrra d’annexion d’Aquitània. Dins los territòris occitans, cal benlèu parlar de govèrn aquitan o guianés, e al revèrs d’ocupacion francesa aprèp las victòrias francesas.
Ça que la, Guèrra d’Annexion d’Aquitània o Guèrra de Cent ans, non cambia res a la crudelitat de la guèrra menada per gascons e franceses.
Ça que la, l’istoriografia oficiala francesa domina la reflexion occitana. O cal saber per poder escriure nòstra interpretacion de l’istòria, amb respècte per las autras interpretacions, que mai d’un punt de vist son possibles.
Avèm un punt de vist occitan amb Jòrdi Laboisse dins “Les Wisigoths” o “Histoire de France L’imposture” o amb Felip Martel dins son recent “ Histoire de l’Occitanie”.
La wikipedia occitana amb mai de 87 000 articles en occitan es un espleit essencial, fargat per de benevòlas e benevòls que fan un trabalh remirable. Las criticas faitas aici s’adreiçan al trabalh critic dels occitans subre l’istòria e non als que fan los articles de la Wikipedia occitana, que los mercejan.
Per exemple, d’un punt de vist occitan, poiriam decidir de nommar Guèrra d’Annexion d’Aquitània çò que l’istoriografia francesa sona Guèrra de Cent ans e la descriure d’un punt de vist occitan coma las guerras entre lo ducat d’Aquitània, sonat Guiana a l’epòca e lo reialme de França, dins un contèxte d’aliganças entre fòrça territòris feudals d’Euròpa occidentala.
Aquì çò que ditz nòstra Wikipèdia: Guèrra de Cent Ans
La Guèrra de Cent Ans foguèt lo conflicte que se debanèt entre lei reialmes de França e d’Anglatèrra, cada país recebent l’ajuda de divèrses aliats coma Borgonha, de 1337 a 1453. Lei rasons d’aquela guèrra son situadas dins la rivalitat entre lei rèis dei dos país, especialament per lo contraròtle de fèus de França (Guiana, Flandra...).
Reverta mai o mens l’ideologia de la wikipedia francesa:
“La guerre de Cent Ans est un conflit entrecoupé de trêves plus ou moins longues, opposant, de 1337 à 1453, la dynastie des Plantagenêt à celle des Valois et, à travers elles, le royaume d’Angleterre et celui de France.”
Reverta mai o mens l’ideologia de la wikipedia francesa:
“La guerre de Cent Ans est un conflit entrecoupé de trêves plus ou moins longues, opposant, de 1337 à 1453, la dynastie des Plantagenêt à celle des Valois et, à travers elles, le royaume d’Angleterre et celui de France.”
S’anem véser la Wikipèdia catalana, tradutz la Wikipèdia francesa:
“La Guerra dels Cent Anys és un conflicte intercalat amb treves més o menys llargues, que enfronta, des del 1337 al 1453 (o sigui, gairebé 116 anys) a la dinastia Plantagenet a la dels Valois i, a través d’ells, al regne d’Anglaterra i al de França.”
Poiriam imaginar una introduccion mai occitana, tal coma
“La de Guèrra dita de Cent Ans per l’istoriografia francesa o d’Annexion d’Aquitània per l’istoriografia occitan, foguèt lo conflicte entre los pretendents al reialme de França, d’un costat la dinastia Plantagenèst qu’èra duc d’Aquitània, dita Guiana dins aquela epòca e rei d’anglatèrra e la dinastia del Valois. S’acabèt per la victòria de la dinastia del Valòis e l’annexion d’Aquitània al reialme de França. “
E mai, dins los detalhs, l’istoriografia francesa es tendenciosa. Aquí çò que ditz Medievalòc de la batalha de Brageirac en 1345.
“La batalha de Brageirac, que poiriam descriure benlèu mai coma una victòria occitana mai que non pas anglesa (car lo 75% de l’armada que i participèt èra gascona e sonque un 25% anglesa e gallesa), foguèt una victòria qu’entraïnèt (amassa apuèi amb Aubarocha) un cambiament total dins aquela guèrra en 1345.”
L’article subre la guerra de cent ans de la Wikipédia francesa non la descriu pas. Cal anar subre un article especific: Batailla de Bergerac
“La bataille de Bergerac est un affrontement de la guerre de Cent Ans qui eut lieu en août 1345. Une armée anglo-gasconne commandée par Henri de Grosmont défait les forces françaises du sénéchal Henri de Montigny ... cette victoire anglaise marque un changement dans la suprématie militaire en Aquitaine. “
La Wikipedia occitana non e parla pas. Per l’an 1345, avèm:
“Aquò permetèt lo desbarcament de tropas anglesas que mandèron d’expedicions a travèrs de França per pilhar lo país. En 1346, aquelei tropas capitèron d’averar la batalha de Crécy causant de pèrdas majoras a la cavalariá francesa.”
Podèm proposar de faire de la batalha de Brageirac, una granda victòria occitana e escriure:
la batalha de Brageirac en 1345 foguèt una granda victoria occitana, subretot gascona, amb la participacion de tropas anglesas e gallesa que permetèt de confortir lo ducat d’Aquitània, dit tanben de Guiana.
L’analisa del debanament de la guèrra es a pensar per los istorians occitans, que l’istoriografia francesa dona lo punt de vist del roman nacional francés tal coma dins la Wikipedia francesa
“le sentiment national naissant et la modification des circuits économiques rendent difficile le maintien des Anglais en France.”
Los istorians e istorianas occitanas poirián far lo ligam amb l’anexion cent ans abans del centre del territòri occitan per lo reialme de França durant la crosada albigesa e l’enjòc màger per lo reialme de França de consolidar son empresa subre l’occitania occidentala.
Caldriá tanben estudiar dins l’emergéncia de sentiments nacionals, l’engatjament dels occitans, subretot del gascons per lo ducat d’Aquitània (o Guiana) e al revèrs, lo refús d’una administracion gascona o normanda per part de las populacions de lenga d’oïl d’Isla de França, Champanha o Lorena, en particular dins lor supòrt a Joana d’Arc.
Çò segur, es que los occitans devon exigir de suprimir en Occitània los termes d’occupacion anglesa per designar las consequéncias de las victorias occitanas, mai que tot gascona en Aquitània tot al long de la guèrra d’annexion d’Aquitània. Dins los territòris occitans, cal benlèu parlar de govèrn aquitan o guianés, e al revèrs d’ocupacion francesa aprèp las victòrias francesas.
Ça que la, Guèrra d’Annexion d’Aquitània o Guèrra de Cent ans, non cambia res a la crudelitat de la guèrra menada per gascons e franceses.
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Saique, un punt de vist es un punt ja considerat, e se pòt passar a un autre.
Es pas un punt de vista, un vejaire o una amira.
Per un programa en quatre punts, se n’avètz vistes tres, vo’n demòra pas qu’un a tractar.
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari