Opinion
Vistedit qu'apèra l'Ofici Public de la Lenga Occitana a tornar sus la soa decision de non pas acordà'u nada ajuda en 2018
Vint-tres ans a, qu’estó creada per la societat Vistedit La Setmana,lo purmèr setmanèr en lenga occitana. A l’epòca, n’èra pas ua jòga aisida. Har un setmanèr papèr qu’èra dejà mauaisit; mes hà’u en occitan, qu’èra enqüèra mei riscat. Totun, que calèva qu’existisse un organe d’informacion dens la lenga.
Au medish temps, Vistedit qu’avè creat duas revistas mensuaus taus mainatges. Despuish 1995, la premsa qu’a cambiat e las dificultats que son vadudas mei granas. La Setmana, Plumalhon e Papagai que son estadas confrontadas aus problèmas generaus de la premsa escriuta aus quaus cau ajustar las dificultats ligadas au hèit de tribalhar dens ua lenga en perilh e mautractada. Pendent annadas, Vistedit qu’a hèit esfòrç deus importants. Los lectors de La Setmana tanben que son estat sollicitats a mantuas represas entà ajudar lo jornau. Los salariats de Vistedit qu’an hèit sacrificis deus grans tanben. La societat qu’a tot hèit entà adaptà’s a las mutacions tecnologicas. Mes entà lutar, que cau aver mejans.
Despuish la soa origina, las publicacions de Vistedit que suberviven. La societat n’ei pas sostienuda per nat grop financèr. De mei, qu’a calut batalhar regularament tà que las nostas publicacions obtiengan los medishs drets que las publicacions en francés. Uei, Vistedit que risca de desaparéisher e las soas publicacions tanben. Cadun mesura lo traumatisme que poderé representar la desapareishuda deu jornau en lenga occitana qui ei tan sovent estat citat en exemple, lo qui a amuishat que’s podèva har informacion en occitan, sus tots los subjèctes. Qu’ei tanben lo qui a espandit nombrós combats a favor de la lenga occitana.
Qu’aprenem que l’Ofici Public de la Lenga Occitana non balharà pas nada ajuda a Vistedit augan entà sostiéner las nostas duas revistas taus mainatges. Que son donc condemnadas. Mes com s’ageish de la medisha societat qui edita aqueras revistas e La Setmana, lo periodic qu’ei tanben condemnat. Qu’èm efectivament ua societat de petita talha: dus salariats e miei. Autes còps, que i a avut dinc a quate salariats e miei tà har lo quite tribalh. Ne podem pas har mei d’esfòrç!
Que cau ajustar que despuish mantuns mes, que hèm aperet a benevòles entà compensar la manca de redactors. Daubuns que ns’ajudan benevòlament despuish mantuas annadas. Que’n sian arremerciats. Qu’avem despuish quauques mes decidit de collaborar dab “Lo Jornalet”, site d’informacion en occitan publicat de Catalonha enlà.
Dens un país on la premsa ei sostienuda de faiçon importanta, non pas recéber nada ajuda d’un organisme dont l’objectiu ei de donar mei de visibilitat a la lenga occitana, que’ns questiona. L’organisme cargat de méter en plaça ua politica tà l’occitan imagina qu’aquò se harà shens nat jornau e revista? Ne demandam pas nat tractament de favor mes sonque que sian pres en compte los esfòrç que son estats hèits pendent 23 ans. Que desiram que sia presa en compte l’especificitat de las dificultats d’ua premsa en occitan. Que son las de la premsa en generau mei las de tota enterpresa en lenga occitana. Que desiram que sia debatut, de faiçon clara, quin podem véder que la lenga occitana dispause d’un jornau d’informacion, e perqué pas mantuns. Quant de temps calerà tà que renasca un projècte de jornau en occitan si La Setmana desapareish? Ei possible que’s posca desvolopar ua politica lingüistica shens nada revista taus mainatges? Que desiram dens un purmèr temps que l’OPLO torne sus la soa decision entà evitar la desapareishuda de publicacions mei que simbolicas. Dens un dusau temps, que desiram que sia discutit enter l’OPLO e los actors de la promocion de l’occitan un plan globau mirant a desvolopar los apèrs necessaris ad aqueth objectiu.
Condemnar a la desapareishuda enterpresas de desvolopament de l’occitan en rason de dificultats qu’encontran, torna a renonciar a la definicion d’un plan d’ensemble e torna de descoratjar tota iniciativa o associativa a favor de l’occitan.
L’OPLO que deu estar tà tots un partenari, ua ajuda a la concertacion e pas sonque un arbitre financèr sancciona situacions vadudas d’inegalitats creadas per ua discriminacion injusta.
L’equipa de Vistedit
Au medish temps, Vistedit qu’avè creat duas revistas mensuaus taus mainatges. Despuish 1995, la premsa qu’a cambiat e las dificultats que son vadudas mei granas. La Setmana, Plumalhon e Papagai que son estadas confrontadas aus problèmas generaus de la premsa escriuta aus quaus cau ajustar las dificultats ligadas au hèit de tribalhar dens ua lenga en perilh e mautractada. Pendent annadas, Vistedit qu’a hèit esfòrç deus importants. Los lectors de La Setmana tanben que son estat sollicitats a mantuas represas entà ajudar lo jornau. Los salariats de Vistedit qu’an hèit sacrificis deus grans tanben. La societat qu’a tot hèit entà adaptà’s a las mutacions tecnologicas. Mes entà lutar, que cau aver mejans.
Despuish la soa origina, las publicacions de Vistedit que suberviven. La societat n’ei pas sostienuda per nat grop financèr. De mei, qu’a calut batalhar regularament tà que las nostas publicacions obtiengan los medishs drets que las publicacions en francés. Uei, Vistedit que risca de desaparéisher e las soas publicacions tanben. Cadun mesura lo traumatisme que poderé representar la desapareishuda deu jornau en lenga occitana qui ei tan sovent estat citat en exemple, lo qui a amuishat que’s podèva har informacion en occitan, sus tots los subjèctes. Qu’ei tanben lo qui a espandit nombrós combats a favor de la lenga occitana.
Qu’aprenem que l’Ofici Public de la Lenga Occitana non balharà pas nada ajuda a Vistedit augan entà sostiéner las nostas duas revistas taus mainatges. Que son donc condemnadas. Mes com s’ageish de la medisha societat qui edita aqueras revistas e La Setmana, lo periodic qu’ei tanben condemnat. Qu’èm efectivament ua societat de petita talha: dus salariats e miei. Autes còps, que i a avut dinc a quate salariats e miei tà har lo quite tribalh. Ne podem pas har mei d’esfòrç!
Que cau ajustar que despuish mantuns mes, que hèm aperet a benevòles entà compensar la manca de redactors. Daubuns que ns’ajudan benevòlament despuish mantuas annadas. Que’n sian arremerciats. Qu’avem despuish quauques mes decidit de collaborar dab “Lo Jornalet”, site d’informacion en occitan publicat de Catalonha enlà.
Dens un país on la premsa ei sostienuda de faiçon importanta, non pas recéber nada ajuda d’un organisme dont l’objectiu ei de donar mei de visibilitat a la lenga occitana, que’ns questiona. L’organisme cargat de méter en plaça ua politica tà l’occitan imagina qu’aquò se harà shens nat jornau e revista? Ne demandam pas nat tractament de favor mes sonque que sian pres en compte los esfòrç que son estats hèits pendent 23 ans. Que desiram que sia presa en compte l’especificitat de las dificultats d’ua premsa en occitan. Que son las de la premsa en generau mei las de tota enterpresa en lenga occitana. Que desiram que sia debatut, de faiçon clara, quin podem véder que la lenga occitana dispause d’un jornau d’informacion, e perqué pas mantuns. Quant de temps calerà tà que renasca un projècte de jornau en occitan si La Setmana desapareish? Ei possible que’s posca desvolopar ua politica lingüistica shens nada revista taus mainatges? Que desiram dens un purmèr temps que l’OPLO torne sus la soa decision entà evitar la desapareishuda de publicacions mei que simbolicas. Dens un dusau temps, que desiram que sia discutit enter l’OPLO e los actors de la promocion de l’occitan un plan globau mirant a desvolopar los apèrs necessaris ad aqueth objectiu.
Condemnar a la desapareishuda enterpresas de desvolopament de l’occitan en rason de dificultats qu’encontran, torna a renonciar a la definicion d’un plan d’ensemble e torna de descoratjar tota iniciativa o associativa a favor de l’occitan.
L’OPLO que deu estar tà tots un partenari, ua ajuda a la concertacion e pas sonque un arbitre financèr sancciona situacions vadudas d’inegalitats creadas per ua discriminacion injusta.
L’equipa de Vistedit
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Aquel ÒPLO, tre qu'avem vist que lo Grosclaude ne'n partissia e qu'èra remplaçat per una presidenta non-occitanofòna que per pas passar per piòta sostenguèt sens rire qu'al contrari aquò èra un avantatge (!) perqu'atal seria mai objectiva (!!) per defendre la lenga (!!!), tre qu'avem vist aquò, avem comprès qu'èra plegat, e plan plegat. La seguida tragica nos balha ailàs rason. Pel plaser mai grand de Paris, ne'n cal pas dobtar.
#3 Deman, l'editorial de "Jornalet" ne parlarà.
Cossi dire la nòstre desaprovacion a l'OPLO? Ai pas trobat cap de biais d'entrar en contact amb eles (pas de mail, pas de site web?)
Un sosten sancer als amics de la premsa occitana que son gaireben totes tocats per l'incultura en terme de cultura del "polit bureu" qu'es l'OPLO
Viva Vistedit !
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari