Joan-Pèire BELMON aviá ‘na votz que si coneissiá demieg mila autras, que passava dau francés au provençau emb gaubi.
 
La pus bèla de sei qualitats èra la generositat. Aviá consacrat de temps a m’ajudar a faire una debuta de formacien a la ràdio. En setembre 1983, mi trobavi encargat d’una cronica quotidiana en provençau sus Radio France Provence mas sabiáu pas parlar dins lo pòste. Mi faliá remplaçar André Ariès lèu lèu, qu’aviá pas eu de carta de premsa, e que d’aquò s’èran planhuts lei jornalistas dau BRI.
 
Granmercés parier a Bernard Vaton e a tota la còla de Radio Garance qu’avián permés a mon fiu François e a ieu de faire un dissabta e dimenge de formacien.
 
Dau temps d’aquestei doei tròup corteis annadas a Radio Provence, Joan-Pèire e ieu avèm trabalhat dins d’emissiens diferentas mas mi balhava sempre sei conseus.
 
Quand començavi d’aver lo gaubi a la ràdio, si siám decidits de s’enanar...es una istòria tròup lònga per la cuntar aicí. Pof.
 
Per bonur, Joan-Pèire mi convidet sovent qu’eu perseguiá una bèla carriera a Radio Vaucluse, a parlar de viatges e d’autrei subjèctes. Mi remembri d’enregistraments emb lo Nagra plaça Pignotte lei vèspres d’estiu a-n Avinhon dau temps dau Festenau. Nostalgiá.
 
La Bugada, Lucha Occitana, la Foc, Radio Provence, FR3...Joan-Pèire emb ieu avèm batalhat ensems pendent mai de 30 ans emb mai o mens de succès per la defensa dau País e de la lenga d’òc. Se’n siám vists.
 
Per bonur, mi sobran lei remembres dei moments d’amistat, de la partida de foot après lo cachafuec de l’an nòu, a doeis oras dau matin sus la placa dau Morinhet. Joan-Pèire sabiá faire fèsta e l’i convidar seis amics.
 
 
 
 

---

Setembre 2015

— Jornalet: Joan Pèire Belmon es mòrt
— Aquò d’Aquí: Écran noir pour Joan-Pèire Belmon
— France 3: Une voix provençale s'est tue, Jean-Pierre Belmon est décédé
— France Bleu: Disparition de Jean-Pierre Belmon, l'une des grandes voix du Vaucluse et de la Provence