Aviáu jamai parlat de la familha d’Adam e d’Eva estènt que mi semblava un pauc en defòra dei preocupaciens de nòstrei lectors. Assagi de seguir l’actualitat dins aquelei “Ritmes dei sasons”, e per ieu lo fruch enebit es un pauc neblat. Pasmens l’istòria d’Abèl lo pastre, que son fraire Caïn lo païsan assassina es l’anóncia de totei lei malastres dau monde rurau. La rivalitat entre lei nomadas e lei sedentaris es encara d’actualitat dins lo Terç Monde, en Africa saeliana particularament.
 
“L’uelh era dins la tomba e espinchava Caïn” restarà lo vers lo mai famós de la poesia francesa e l’avem totei après a la comunala. Lo remòrs seguisse l’acte fatau. Caïn assetat sus sa cadiera, dau fons de la tomba que si faguet bastir, pòu pas escapar a sa consciència. Victor Hugo es l’autor geniau dau poema liric, mai a oblidat en escrivent que dau tèmps d’Eva, d’Abèl e de Caïn l’i aviá pas encara de cadieras per s’assetar!!
 
Victor Hugo considerat coma lo pus grand poeta francés es contemporan de Frederic Mistral, pus grand poeta provençau. L’engèni es lo solet ben que lei doeis òmes aguesson agut de comun. Hugo siguet un luchaire. Mistral si tenguet en defòra de la mesclanha de son tèmps.