Dempuei quaranta ans, badi totei lei dialògs dau cinema pagnolian per ne’n rascassar lei mòts en provençau. N’ai gaire trovat. Fernandel lo gibós replica tres còups “aquèu Lauzun” a Charles Blavette (1906- 1967) que li conta l’istòria de Lauzun, seductor e pasmens gibós. Dins la Trilogiá, es Alida Rouffe (1874- 1949) jugant Honorine, la maire de Fanny, que ditz lo mai de provençau sota l’efiech de l’estomagada; un vintenat de mòts nos fan comprendre que lo provençau maritime era son parlar naturau.
 
Fernand Charpin (1887- 1944), grand comedian de teatre e de cinema, es enverinat (en colèra) quora crida a Cesar, emb un provençau perfiech “Mi fau pas prendre per un autre, siáu Mestre Panisse”. De dialògs en provençau aurián donat mai d’autenticitat e de sabor a-n aquesta Trilogiá que, tala que l’an virada, manca de naturau. Lo pople marsilhés de 1930 era pas tau que Pagnol l’a mostrat.
 
Lo monde dau teatre es mau fach. Mon amic Andrieu Neyton, autor e director dau “Centre Dramatic Occitan” de Tolon, es de lònga en quista de joines comedians capables de parlar lo provençau maritime e a d’òbra per ne’n trovar. Vos aviáu parlat de son personatge dau Soldat O qu’aviá partit a la guerra de 14 sensa sacher dire un solet mot de francés. Lo comedian que tenguet lo ròtle e que lo ten encara estènt que la peça si juega de temps en quora, aprenguet lo provençau per l’ocasien. Se Charpin, Rouffe, Andrex- André Jaubert 23/1/7 -Paris 89, Rellys- Henri Bourely pastissier 05-91, Edouard Delmont 83-55, Henri Poupon 84- 53 e Raimu eran encuei intermitènts de l’espetacle, Neyton podriá jugar lo teatre en provençau que degun a vogut faire dau tèmps de Pagnol.
 
Maupi, le nain, Marcel barberin marseille 81- 49
 
Orane Demazis, Henriette Burgard, alsascienne d’Oran, 04- 91