Bandièra01 1180x150: Comuna de Tolosa

Opinion

Lo vueit e lo nonres…

Andriu de Gavaudan

Andriu de Gavaudan

Autor de la cronica occitana setmanièra al Petit Bleu de l’Agenais desempuèi 1978 e editorialista de La Setmana fins que quitèt de paréisser

Mai d’informacions
Not’ bon maît’, qu’es a díser lo nòste president, que ven —mei o mens com dens lo jòc de cadièras musicaus— de prénguer la presidéncia de l’Union europèa pendent un periòde de shèis mes e, ende hestejar aquò, lo prumèr deu mes, que hasó flicotejar lo drapèu europèu solet devath l’arc de triomfe…
 
Hilh de quauque! Guaireben tots lo tenòrs de la classa politica exagonau, los lors acolits e los lors pòrtavotz que hasón conéisher aus mèdia los lors sentiments… qu’èran que lo president, damb aquesth gèst, e deishava véser mei que l’aurelhon en çò que concerniva la soa posicion cap a Euròpa.
 
Lo president n’èra pas un patriota dens la mesura que hasèva passar Euròpa prumèra. D’un bòrd a l’aute de l’escaquèr politic, rauja e colèra!
 
Autes còps, en lo Reiaume Unit, un jornau de prestigi de l’epòca, que s’aunorava de relaiar las letras deus sons legidors que notavan que lo cocut aviá cantat dens lo jardin deu palais reiau, o enlòc mei, dus jorns o ua setmana mei de d’òra que l’an d’avant. E tots los Britanics —de bona soca, com se deu!— que n’èran tot esmiraglats…
 
Lo microcòsme politic exagonau, ne’u cau pas parlar de la natura ad eth mas de la natura deu poder a París o deu sentiment que’s hè deu poder a París.
 
E los mèdia parisencs —e n’i a autes?— que son a l’espèra entà béver las paraulas, pas totjorn senadas, deus nòstes bracejaires que se pensan indispensables entà l’avenidor deu país.
 
Tanlèu vengut tanlèu partit! Lo lendoman, lo drapèu de la Republica qu’avèva tornat trobar la soa plaça; los mèdia que s’èran hèits lo reclam d’ua indignacion digna e justificada! La Republica, un còp de mei, qu’escapava au rambalh.
 
Ent’ac díser sens embelinas, la vigilància deu Landerneau politic qu’avèva sauvat la republica!
 
Que vs’ac cau créser, brave monde, non se passa pas un jorn sens que los anti-France —aquí la lista que seré tròp longa e que cadré comptar los enemics deu deguens e los deu dehòra— ne hàcian escarni au nòste país e a las soas valors millenàrias.
 
Mes que sabem tots que la tempèsta e’s pòt desbondar at home o a l’estrangèr!
 
Dimècres, lo nòste president qu’expausava la soa vision entà ua Euròpa futura mès qu’estó interpellat peu candidat ecologic a l’eleccion presidenciau suus problèmas exagonaus e autes a la “suspresa” (?) deus autes elegits europèus que pensavan que n’èra pas l’endret adequat entà ‘quò har.
 
França ne seré pas França se degun ne coneishèva los sons problèmas intèrnes. Un gran país que deu har la leçon quitament quan s’ageish de problèmas de familha…
 
A còps, ua colerassa que pòt har baishar la pression mès, en çò nòste, las intervencions deus uns e deus autes ne pòrtan pas gran causa au debat e, mei que tot, las oposicions multiplas au president, se son normaus, com son multiplas ne pòrtan pas ua critica constructiva a la politica o non-politica deu govèrn e deu son president. Criticas n’an pas jamei hèit un programa…
 
Las eleccions que s’aprèssan… Lo govèrn, levat tres o quate minisgtres benlèu, desmpuish bèra pausa, ne serveish pas a arren… Personaument, que mancarí l’examen de reconeishença fasciau. 
 
La representacion nacionau? Son quitament pas de “godilhòts” com deu temps de De Gaulle.
 
Lo president que hè tot… E auré hèit un còp d’Estat?
 
E, s’arren càmbia, los candidats a l’eleccion presidenciau, ne son redusits a la caça deus “pairins” e, com ac a dit un jornau satiric, a carcular s’auràn pro de votz ende se poder har remborsar las despensas de campanha electorau…
 
E jo… que’m demandi perqué contunhi de m’interessar a la politica de la Ciutat!
 
 
 
 
abonar los amics de Jornalet
 
 

 

Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.

Comentaris

Andriu
4.

#3 Que m’agrada d’escríver cronicas mès ne m’agrada pas de respóner a letras e la letra t que n’es ua...
Totun, ne soi pas un independentista e, e’m calosse definir, que serí un Occitan francés com i a Occitans espanhòus o italians... o meilèu un Occitan europèu...
de mei, Not’ bon mait’ que demanda de díser lo nòste president quitament se ne soi pas d.acòrd damb las soas decisions...
E que cresi que ne càmbia pas arren a las idèas qu’exprimissi...

  • 5
  • 0
.t.
3.

"lo NÒSTE president" , "en çò NÒSTE" ...

NON non !
"Lo nòste president" , NON ! = lo president de FRANÇA.
"en çò noste ", NON ! = en França !

Los ahars de França nos pertocan , mès ne son pas "nòstes" ahars .
Los "nostes" ahars son los d'Occitània .
Los ahars de França son los de l'Estat que nos colonisan .

Se descolonisar lo cervèth, tròp d'Occitans n'i abastan pas .

Macron n'es pas MON president, sos ahars non son mens . Me'n chauti . Ne se fau pas hòraviar.

  • 3
  • 4
pierre lachaud
2.

Si sem pas conten de la politica, ren t'empescha d'en prepausar una autra. Dins Jornalet a ben un public.? Te en veiqui una : "çò que compte dins la vita quò es pas tos diplòmas, quò es pas ton revengut, quò es pas ton pè,quò es pas lo bla-bla-bla daus jornalistes, quò es l'estime de tu."

  • 1
  • 11

Escriu un comentari sus aqueste article