Anniversari

Gèli Grande

< precedent | seguent >

Dimenge, 11.11.2012 03h00

Anniversari

10 comentaris

(3 vòtes)

En cargament

Hatem Riahi

URL corta

Etiquetas
anniversari, exili, grande

“Vos vau parlar d’un pais”? … non! d’un òme que cinquanta cinc ans fa, lo 23 de novembre de 1957, quitèt Tunisia, lo país que i aviá tostemps viscut.

Veniá de far trenta ans.

Partent d’aqueste jorn refusèt de consumir d’òli d’oliu. Atal recaçava tota la cultura miègterranenca, tant val dire tot çò qu’èra prigondament… cultura aràbia del país d’ont veniá, cultura italiana de son monde, cultura espanhòla de la familha de la molher e tanben cultura occitana, la siá cultura d’adopcion, que per èl la lenga d’Òc de sos colègas de trabalh èra d’italian desformat o abastardit.

Del temps qu’èra en Tunisia parlava arabi. Emai los comprenguèsse, refusava de lo parlar damb los arabis que podiá encontrar sul mercat d’Agen. Per èl, èra en exili per la fauta dels arabis. Soi solide qu’es çò que se pensava.

Es pr’amor d’aquò que se sentiguèt coma vengat quand l’Estat d’Israel fotèt una rosta en 1967 als estats arabis ligats contra el. Avíai tretze ans e me ramenti plan que mon paire jubilava. Lo general Moshe Dayan èra lo seu eròi per procuracion.

L’autò-òdi anava encara mai luènh. En familha refusava de parlar italian damb quauqu’un mai que la sia maire abans o apuèi la despartida d’aquela d’aqui.

De quora en quora quand badalhàvem per que aviam pas pron dormit, daissava escapar ironicament “a la sera leone, a la mattina coglione”.

Un solet còp lo vegèri parlar italian. Un parelh d’amics èran venguts en Agenés. L’òme èra napolitan e parlava coma sa maire. Lo mot de santa Clara èra trobat.

Faguèt tot aquò conscientament per venir un òme novèl. Per venir francés. Per far de nosauts, la generacion d’apuèi de franceses ni cort ni costièr. Reneguèt fòrt e mòrt çò qu’èra per que pensava que França o demandava.

Malgrat aqueste eiretatge de renegament consentit soi vengut occitan, occitanista e nacionalista occitan. Miraclós non? Eudipenc çò me respondèt un amic a l’encòp un pauc psicanalista e occitanista.

Mon paire nos ensenhèt quicòm que li venía de son paire “Cal respiechar lo país que nos aculhiguèt” e retròbi sovent aqueste biais de pensar en çò de monde que son coma ièu de soca italiana.

Fa quaranta tres ans, quand prenguèri consciencia de l’existéncia d’una nacion occitana, pauc a cha pauc per ièu venguèt clar que per respiechar lo país que nos aculhiguèt me caliá aprendre e far mieuna la lenga e la cultura occitanas.

Coma mon paire e tant d’autres ai causit lo camin de l’assimilacion. Ça que la quand cosini las pastas (los espaguetis per exemple) las còpi pas per las botar dins l’aiga que bulís dins l’ola e las talhi pas quand son dins l’escudèla … Occitània m’o demanda pas!

10 comentaris Enviar article

Mandar

Comentaris

10 Grande Gèli Lairac en Agenés

15 de novembre 21.09h

Car Eric d'Arbanats

Soi fòrça onorat per ta propausicion.
Es amb plaser que te disi que soi d'acòrdi per que tos escolans l'estudien pel Bachi
Quand auràs léser me diràs çò que n'an pensat ...
E mercés plan enquera

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

9 Eric Arbanats 33

15 de novembre 08.08h

Adiu Gèli, beròi calam, m'autorizas de l'estudiar en classa per illustrar la nocion "Mites e eròis" peu bachi ?

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

8 Jacme Tolosa

13 de novembre 18.13h

[...] a l’encòp un pauc psicanalista e occitanista».

EDR !

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

7 Domergue Sumien Ais de Provença

12 de novembre 15.17h

#6 Voliáu escriure 'totei' (pas: teotei*), m'avètz comprés ;)

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

6 Domergue Sumien Ais de Provença

12 de novembre 15.00h

#1 Lo mot 'anniversari' pren ben doas 'nn' en occitan corrècte ;)
Es lo cas de teotei lei derivats dau nom 'l'an': 'annada', 'anniversari', 'annal/annau', etc.

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

5 Gabrièu Balloux Bordèu

11 de novembre 19.22h

#3 e #4
Sui convencut tanben que fadré descolonisar l'Occitània, solide.
En fèit, çò que volèvi diser 'quò'ra que n'i a pas de vrai pòple occitan au sens etnografic, pensi. (Dejà la Gasconha es un chic a part en rason de sons "antecedents" aquitans) Amèi culturalament, pensi qu'i a prampo de diferenças entre las culturas gascona, mediterraneana e nòrd-occitana, damb la Guièna per hèser la transicion entre tot aquò.
Mès solide, sivant coma defenissen una nacion, Occitània ne'n ... Legir la seguida

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

4 Terric lausa Quilhan

11 de novembre 18.28h

#2

Car Gabrièu,

La diferéncia entre Occitània, nacion e França, nacion es que França a pogut crear un estat, estructura legala d'existéncia d'una nacion, principalament mercés a las siás conquèstas militaras (e en particular sus Occitània).

Occitània a pas encara capitat aquò. Mas aquò vendrà! Prenga lo temps que caldrà, aquò vendrà: França demorarà pas per sempre una poténcia coloniala.

Ja fa mièg sègles que los franceses son estats fotuts defòra d'Africa. Ara demò... Legir la seguida

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

3 Grande Gèli Lairac en Agenés

11 de novembre 18.15h

Car Gabrieu Balloux

Soi convencit que i a una nacion occitana e que la cal descolonizar. Cal legir e tornar legir "Ethnisme vers un nationalisme humaniste" del François Fontan.
Per èl la lenga es l'indici sintetic (mas es pas lo solet) que determina se un territòri T es lo d'una nacion A o d'una nacion B
Lo libre aqueste se pòt telecargar a gratis sus www.p-n-o.org

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

2 Gabrièu Balloux Bordèu

11 de novembre 15.32h

Parlas de nacion occitana mès me sembla evident qu'Occitània es sonqu'una entitat linguistica.

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

1 Alari Agen

11 de novembre 11.19h

Aniversari ambe un sol n en occitan! L'itinerari de mon amic cap e tot, Gèli, mòstra qu'es pas necite d'èstre nascut en Occitània per venir occitan. Es simplament una question de volontat d'assimilacion e empacha pas brica de parlar sa lenga d'origina que sabi e far la pasta coma sols los italians la sabon far. Es çò parièr pels arabis e berbèrs que vivon en çò nòstre, an vocacion a adoptar nòstra cultura e nòstra lenga sens se renegar completament.

Valora aquest comentari:

Respondre comentari replica

Comentari inadequat

5 -10 -20 -tots

Comenta

Lo comentari es estat mandat corrèctament

Nom (o Pseudonim)

Vila (Facultatiu)

Adreça e-mail (Serà pas mostrada)

Comentari

Notificacion per e-mail s'i a de nòus comentaris

Previsualiza

La direccion del Jornalet a lo drech de publicar pas aqueles comentaris que respècten pas las nòrmas basicas d'educacion, civisme e dialòg.

Perfil

Gèli Grande

Emplegat a La Pòsta, escriu de cronicas dins la revista Lo Lugarn. Es afogat de rugbi (subretot) de XV, de bona literatura e de bon cinemà quina que siaga la lenga.

mai d'informacions

contactar l'autor