Es justament la question que n’ai pas la respònsa. Ai recebut una invitacion per jónher la causa, sostendrai totjorn aqueles que FAN, que prepausan, que son dins l’inovacion que nos es mai que necita, mès devi dire que mi pausi de questions sobre l’objectiu fons e l’avenir d’una tala plataforma.
 
Mostrar son maucontentament de las etèrnas manifs sud-lengadocianas:
 
Ok, ieu per lo prumièr anèri a d’acamps despuèi 2005, parlèri emb los organizators, faguèri de corrièrs, n’avèm poscut legir de mantunas estructuras despuèi ara quauquas annadas...
 
Per saupre que nos agrada pas, amai mitat bòrnis o sabon pron e l’avenir de la futura “passejada” que partit ansin serà un fracàs o mòstra tanben, alora quante chambiament esperar emb Marcha, que pòt adurre clarament?
 
Si vei pas ben clar çò que Marcha es, citi:
 

“Marcha! es una platafòrma nascuda de las condicions, plan discutablas, d’organizacion de la manifestacion per la lenga occitana del 24 d’octòbre 2015 a Montpelhier. A per tòca d’amassar largament los individús que se reconeisson coma occitans, interessats a la defensa de la lenga e de la cultura occitana, mas pas forçadament dins las estructuras, los organismes, los partits politics, las associacions que per ara òbran per aquò. Marcha! òbra per l’emergéncia e la presa en compte d’una vertadièra “Societat Civila Occitana”, a l’encòp fòrça de discussion, de perpausicion, e de decision dins tot çò que tòca a l’occitan, de biais autonòm e sens compromissions.”

 
...Interessant, mès quante programa! Çò que sòrt après lectura del blòg es liat gaireben a 100% a aqueste carnaval de manif’ (costume de palhasso conselhat...), mès la tòca de Marcha! sembla ben mai larga, acampar lo monde que si reconeisson dins REN de çò que prepausa l’occitanisme uèi.
 
Perqué tant d’occitanistas, tant d’occitanistas joves si reconeisson dins ren, pas ren?
 
Perqué ieu, militant despuèi quasi 20 ans siái pas plus encartat enluòc despuèi una vòuta?
 
Podèm pas acampar los occitanistas (sobretot joves) dins quante movement que siegue, la pluralitat de las idèias, l’individualisme dels militants noirit de la volontat ridicula de sobretot si singularizar dels autres, l’abséncia de presas de posicions claras (Occitans: òc. Francés? De còps mès pas tròp, finala. Independentista? Non, òc, benlèu, chau dire lo mot?
 
L’abséncia de militantisme tot cort pròche lo pòble occitan, la basa, basa pasmens totjorn lèu escobada (mas majofas interèssan mai que mon/lo militantisme, rebat de la societat los “occitanistas” fan pas mièlhs que los autres).
 
Totes aqueles elements fan qu’es impossible de federar per ara nòstras fòrças potencialas, coma e perqué Marcha o capitariá ben dins una amira tant larga al mièg de monde tant diferents?
 
Per achabar coma fòrça amai age pas ni afeccion, ni estacament particular per lo francés, aquò mi gonfla de legir un article francés o que que siegue emb de fautas. Es amator, gaire respectuós e dona pas enveja d’o legir.
 
Mi gonfla tanben de bòn dins la màger part dels comunicats que legissèm dins l’occitanisme, per una plataforma comuna es clafida d’errors d’ortografia, una relectura, una demanda d’ajuda (e sabèm qu’o fasèm totes volentièr quand avèm lo temps) còsta pas gaire e marca mièlhs, la credibilitat passa tanben per aquí emoquò.
 
Alora coma dison a cò de Marcha! “Aisada es la critica, bensai, mai tanben es un dei fondaments d’una democracia”. La mi permeti doncas.
 
A l’ora d’ara ai de simpatia per la causa mès vesi pas çò que m’adurriá, siái pas “anti”, rèsti dubèrt, lèst a l’eschambi. De sègre e o seguirai.