Opinion
Se parlar, escambiar, per qué far?
Allòc de venir blagassar sus Jornalet.com, seriái mai senat benlèu de parafrasar lo títol francés del libre d’E. M. Remarque: A l’oèst, res de novèl e de m’anar jaire!
Avèm de socialistas que sabon pas mai ont penjar lor lum, de “drechistas” que s’empalhan tot lo sant clame del jorn, de monde corromputs que se vantan de servir l’Estat e França mas que, aparentament, an pas sabut far la diferéncia entre lor moneda personala e la de l’Estat, etc.
Demòra pas que la verge de Montretout qu’a pas res a faire per aver de publicitat a gratís e que, ara qu’es invitada dins totes los mèdia, a quitament pas a parlar de qué que siá que los autres, òmes politics e jornalistas li servon la sopa en fasent de risetas…
Que volètz que faga dins aquela galèra?
E i a quicòm a far?
La Constitucion es plan facha que permet a un president de tirar camin sens que degun li pòsca dire res! Lo govèrn govèrna e los deputats e los senators que servisson pas a res, ensajan de comunicar e d’existir e cadun i va de sa frasòta, represa glotament pels mèdia.
E trobam çò que trobam: de policièrs que manifèstan en demandar la demission d’una ministra, de sindicalistas que practican la lei de Lynch e de “managers” qu’agachan amb mesprètz una paura femna que, amb de mots de desespèr, ensajar de dobrir un dialòg amb eles…
Es pas mai un valat que separa las gents, es una mar vertadièra! auriam benlèu besonh d’un Moïses novèl capable de se far escotar de las èrsas de la mar siá per negar los “mescresents” siá per tornar davalar de la montanha amb los tablèus d’una Lei novèla.
Ailàs! aquestes miracles an pas mai cors e lo que los permetiá deu n’aver son sadol de veire totes aqueles arlèris se congostar del malaür dels autres.
Dins dos meses, anarem votar; es çò que nos demandan de far los uns e los autres. Au delà d’una abstencion massissa, aurem de segur un cambiament politic dins totas las regions o gaireben.
Lo punhat de personas que nos menan, totas opinions confondudas, espèran que serem pro piòts per los ajudar a escambarlar lo valat, lo precipici o qué que siá.
Pel primièr còp de ma vida, cresi, sabi pas encara se farai partida dels pescòfis o dels ciutadans que faràn lor dever.
N’es tot parièr per çò que tòca nòstra lenga e nòstra cultura. I a los qu’engolisson los micros e las camèras e qu’an totjorn un avís sus tot e subretot qu’an rason… Deurián saber ça que la qu’un general sens soldats val pas gran causa.
Per la manifestacion del 24, perdut que soi dins mon ròdol, sentissi pas ni vam ni estrambòrd…
Mas m’engani de segur…
Avèm de socialistas que sabon pas mai ont penjar lor lum, de “drechistas” que s’empalhan tot lo sant clame del jorn, de monde corromputs que se vantan de servir l’Estat e França mas que, aparentament, an pas sabut far la diferéncia entre lor moneda personala e la de l’Estat, etc.
Demòra pas que la verge de Montretout qu’a pas res a faire per aver de publicitat a gratís e que, ara qu’es invitada dins totes los mèdia, a quitament pas a parlar de qué que siá que los autres, òmes politics e jornalistas li servon la sopa en fasent de risetas…
Que volètz que faga dins aquela galèra?
E i a quicòm a far?
La Constitucion es plan facha que permet a un president de tirar camin sens que degun li pòsca dire res! Lo govèrn govèrna e los deputats e los senators que servisson pas a res, ensajan de comunicar e d’existir e cadun i va de sa frasòta, represa glotament pels mèdia.
E trobam çò que trobam: de policièrs que manifèstan en demandar la demission d’una ministra, de sindicalistas que practican la lei de Lynch e de “managers” qu’agachan amb mesprètz una paura femna que, amb de mots de desespèr, ensajar de dobrir un dialòg amb eles…
Es pas mai un valat que separa las gents, es una mar vertadièra! auriam benlèu besonh d’un Moïses novèl capable de se far escotar de las èrsas de la mar siá per negar los “mescresents” siá per tornar davalar de la montanha amb los tablèus d’una Lei novèla.
Ailàs! aquestes miracles an pas mai cors e lo que los permetiá deu n’aver son sadol de veire totes aqueles arlèris se congostar del malaür dels autres.
Dins dos meses, anarem votar; es çò que nos demandan de far los uns e los autres. Au delà d’una abstencion massissa, aurem de segur un cambiament politic dins totas las regions o gaireben.
Lo punhat de personas que nos menan, totas opinions confondudas, espèran que serem pro piòts per los ajudar a escambarlar lo valat, lo precipici o qué que siá.
Pel primièr còp de ma vida, cresi, sabi pas encara se farai partida dels pescòfis o dels ciutadans que faràn lor dever.
N’es tot parièr per çò que tòca nòstra lenga e nòstra cultura. I a los qu’engolisson los micros e las camèras e qu’an totjorn un avís sus tot e subretot qu’an rason… Deurián saber ça que la qu’un general sens soldats val pas gran causa.
Per la manifestacion del 24, perdut que soi dins mon ròdol, sentissi pas ni vam ni estrambòrd…
Mas m’engani de segur…
Jornalet es possible gràcias al sosten economic e jornalistic dels legeires e benevòls. Se lo podètz sosténer en venent sòci dels Amics del Jornalet o de l'Associacion ADÒC, o tot simplament en fasent un don, atal contribuiretz a far un mèdia mai independent e de melhora qualitat.
Dins aquel monde ente i a mai d'interogacions que de certitudas, mesma si a Montpeliér i auria mas tres pialats e un rasat quò seria desjà una réussida. Anam a Montpeliér per affirmar que sem occitans que volam parlar occitan e far coneisser nòstra lenga.
Tot vai cambiar. Que tot lo monde se repleja sur ilh -mesme es desjà un sinhe. Avem pas lo poder de tot mestrejar mas podam marchar darrier la lenga. Los desbats vendran pus tard.
La lenga nos soda, nos assembla e merces a jornalet de far viure la lenga
Vòstre comentari es a mand d’èsser validat. Per terminar lo procès de validacion, vos cal encara clicar sul ligam qu’anatz recebre per e-mail a l’adreiça qu’avètz indicada.
Escriu un comentari sus aqueste article
Senhala aqueste comentari