Despí, ai trobat un tèxt de 1885 de Chanal que conta la version dau bergier. Aquel pastre era Arlatenc, es per aquò que diguèt “ es tròp” en plaça de “es tròup” coma si ditz en Gavotina. Mas l’autor, Inspector d’academia, que contava sos viatges, diguèt que lo pastre avia dich la mema causa qu’un JB Payan d’en Chasteloneta qu’es un amel (amé) de Sant Martin (diso sovent que totas las letras si pronóncian, a part per Amen en las gòrjas de Daluís que si pronóncia Àme). Era pas luenc amb Estenc! Chasteloneta era lo solet luec de l’arondiment de Niça amb Mentan (per un petaor), que es estat citat en Lo musèu “des arts et traditions populaire” qu’era en Lo Bosc de Bolònha. Era citat coma la fin de la dralha de Tolon fins a la valaa. Me penso que li avia doas fòtos de Chasteloneta e una dau petaor.